ที่บ้านโกรธมากถึงขั้นจะให้เลิกเรียน

คือได้กลับมีโอกาสได้กลับบ้านนอก แล้วพอวันเสาร์เราจะไปไปงาน cover dance ที่พระราม 9 ซึ่งเราก็บอกป้าที่บ้านนู้นว่าเราอ่ะจะกลับบ้านในเมือง ซึ่งป้าก็ไม่ได้สงสัยอะไร พอเช้าวันเสาร์เราก็ออกจากบ้านมารอรถกับเพื่อนอีก 1 คนที่นัดไว้ แต่การไปครั้งนี้เราไม่ได้บอกใครเลยเพราะรู้ว่าถ้าเราบอกเขาก็จะสรรหาวิธีที่จะไม่ให้เราไป แล้วซึ่งเรานัดเพื่อนไว้แล้วเราอยากไปมาก ป้าเราไม่ค่อยชอบอะไรเกี่ยวกับนักร้องเกาหลี anti ตลอด ก็เพราะว่าครั้งนี้เราอยากไปมากจริงๆเลยถือโอกาสแอบไป วันแรกวันเสาร์ผ่านไปก็ไม่เกิดอะไรขึ้น เรากะจะกลับบ้านในเมืองวันอาทิตย์จริงๆ แต่ทีนี้ป้าก็บอกว่ายังไม่ต้องกลับวันนี้ก็ได้ให้กลับอีกทีวันจันทร์เลย ตอนนี้เราก็เริ่มคิดในใจว่าเราควรบอกไหม แต่เราก็ตัดสินใจไม่บอก ที่เราไปนอนคือเราไปนอนกับพี่สาวคนละแม่ซึ่งคนนี้ป้าเขาไม่ค่อยชอบอยู่แล้วด้วย แต่พี่เขาก็ทำตัวดีขึ้นเรื่อยๆจนป้าเขาโอเค แต่เขาก็ยังมีอคติที่ไม่ชอบอยู่ดี จนประมาณ 20:00 น วันอาทิตย์ป้าโทรมาถามเรฟาว่าอยู่ไหน เราก็เลยบอกว่าอยู่บ้านนอกด้วยความทึ่ถ้าบอกความจริงไปป้าต้องไม่ชอบแล้วโกรธเราแน่ๆ เราก็เลยเลือกที่จะโกหก แต่ตอนนั้นป้าก็ดูไม่สงสัยอะไรแล้วบอกว่าที่โทรมาเพราะเป็นห่วงเราก็เริ่มรู้สึกแบบในใจแบบว่าเฮ้ยป้าเป็นห่วงเราขนาดนี้เราจะไม่บอกจริงๆหรอ จากนั้นป้าก็โทรมาอีกรอบแต่เราไม่ได้ยินเราเครียดแล้วคิดว่าป้าต้องรู้แน่เลย ป้าเลย LINE มาบอกเราว่าโอเคไม่รับสายหัดโกหกแค่นี้แหละ ตอนนั้นเราทำอะไรไม่ถูกแล้วป้าก็โทรมาอีกรอบ ที่นี้เราก็ตอบไปว่าขอโทษค่ะอยู่บ้านพี่คนนี้ แล้วป้าก็ถามเราว่าเราจะไปทำไมนี่ก็เลยบอกว่าพี่ชวนมาแล้วเห็นว่าวันนั้นป้ามีแขกเลยยังอยู่ต่อ ที่จริงจะกลับตั้งแต่วันอาทิตย์แล้วแปลว่าป้าบอกว่าให้กลับพรุ่งนี้วันจันทร์เลย เราก็เลยอยู่ต่อ ตอนนั้นป้าโมโหมากโมโหแล้วเรารู้เลยว่าป้าต้องโกรธเรามากแน่ๆเพราะเราเคยโกหกไปแล้วรอบนึง ตอนนั้นเราทำอะไรไม่ถูกกำลังกินข้าวอยู่ก็คือเรากินข้าวไม่ลงแล้ว ก็มือไม้สั่นแล้วป้าบอกว่าอยู่กับพี่จริงใช่ไหมเราก็เลยบอกว่าอยู่กับพี่จริง แล้วป้าก็มาบอกว่าอีก 10 นาทีให้ video call มา ซึ่งพี่สาวเราอ่ะไปทำงานกลับเที่ยงคืน แล้วเราก็ไม่ได้บอกป้าไปว่าพี่ทำงานเพราะเรากลัวว่าป้าจะเป็นห่วงที่เราอยู่คนเดียวเลยเลือกที่จะบอกว่ากินข้าวอยู่กับพี่อยู่บนห้อง ป้าบอกว่าไม่เป็นไรงั้นกินข้าวอิ่มแล้วโทรมาซึ่งเราก็ทำอะไรไม่ถูกถ้าบอกว่าโกหกก็จะเป็นเด็กโกหกซ้ำสอง  เราเลือกที่จะเงียบ และรอพี่เรากลับมาเที่ยงคืนซึ่งตอนนั้นเราพยายามจะทำให้ตัวเองรักเราก็นอนไม่หลับ ในหัวเรายังคิดเสมอว่าป้าต้องโกรธเราแน่ๆ ถ้าเราชอบพูดว่าทำตัวแบบนี้ไม่น่าส่งให้เรียนเลยซึ่งความเป็นจริงแล้วอ่ะเราอ่ะแยกแยะเรื่องเรียนออกจากเรื่องส่วนตัวเรียนเวลาเรียนแล้วก็ตั้งใจเรียน ไม่เคยโดดไม่เคยขาดสักคาบ งานในบ้านเราก็ทำ แต่รอบนี้เพราะมันเป็นสิ่งที่ป้าไม่ชอบเราเลยไม่กล้าขอ จนเที่ยงคืนแล้วเราส่งรูปที่ถ่ายกับพี่ไปให้ป้าดู แล้วเราก็ไปสารภาพบาปทุกอย่างให้ป้าฟัง เราบอกความจริงเขาไปหมด ไปทำไมแล้วก็ยังคิดว่าเหมือนมันแก้ตัวอยู่ดีเพราะความเชื่อใจป้าเราคงหมดไปแล้วแหละ เช้ามาป้าก็ลุกขึ้นมาอ่านของเรา แต่ป้าไม่ตอบกลับอะไรมา จนตอนเช้าเราไปเรียนแล้วก็บอกว่าอยู่มอแล้วนะ ป้าก็อ่าน พอเราถึงบ้านว่าบ่ายกว่าเราก็ไลน์บอกป้าอีกว่าถึงบ้านแล้วนะ ปรากฏอ่านแต่ไม่ตอบอะไรมาทำให้เราเครียดมาก พอมีรอบนึงป้าไม่ยอมคุยกับเราเลยเมินเราตลอด ตอนนี้เรารอป้าเลิกงานแล้วมานั่งเคลียร์กันซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าป้าจะให้เราเลิกเรียนไหม เพราะป้าก็ส่งมาหลายคนแล้วด้วยที่ครอบครัวเรามีป้าเป็นที่พึ่งหลัก คนที่ส่งเสียเลี้ยงดูก็จะเป็นป้าซะส่วนใหญ่ ซึ่งป้าหมดไปกับพี่ของเราหลายๆคน แต่ไม่มีใครเรียนจบเลยป้าก็เลยเสียงกับเราที่เป็นผู้หญิงคนเดียวในบ้าน เราคิดเสมอว่าเราจะทำให้ป้าภูมิใจ ถึงเราจะเที่ยวทะเลทะไหลบ้างแต่เราก็รู้ตัวเองตลอด เราไม่ได้ไปทำในสิ่งที่ไม่ดีเราไปอยู่กับพี่เราก็ไปนอนอยู่ในห้องพี่ก็ไม่ได้ไปไหน แต่ป้าก็คงคิดว่าเราไปอยู่กับใครเพราะว่าถ้าพี่อยู่จริงก็คงโทรมาแล้ว เราทำให้ป้าไม่เชื่อใจเองแหละ  
ปล. เราควรทำยังไงดี เราไม่กล้าสู้หน้าป้าแล้วตอนนี้เรานั่งเครียดมากรอป้ากลับบ้าน เพราะกลัวว่าป้าจะให้เลิกเรียนเพราะป้าเคยขู่ว่าถ้ามีอีกป้าจะไม่ส่งแล้ว