(นี่เป็นกระทู้คำถามกับระบายของเรานะคะ) อยากรู้ค่ะว่าต้องรู้สึกยังไง เพราะเราพยายามมองโลกให้สวยแล้วว่า พ่อคงไม่ได้รักเราน้อยลงหรือคงไม่ได้มีจริงๆ แต่เราอดคิดไม่ได้เลยจริงๆค่ะ เรานอนร้องไห้มาหลายวันแล้ว เราไม่อยากคิดเลยแต่เราทำไม่ได้จริงๆ ใจนึงเราก็คิดว่าคงไม่มีอะไรจริงๆหรอก แต่การกระทำของพ่อเราเปลี่ยนไปจริงๆ ปกติพ่อเราไม่ชอบใส่หูฟังเลย แต่พักหลังๆมานี่ใส่ทุกๆวันเลย ใส่แต่ไม่ได้พูดอะไร เราได้ยินแต่เสียงภายในสายมีเสียงผญ.พูดบางคำ แต่เราก็ได้ยินไม่ชัดแต่เรามั่นใจได้แน่ๆว่าเป็นผู้หญิง แล้วก็คงไม่ใช่เรื่องงานแน่ๆ เราได้ยินทุกๆเย็นเลย พ่อเรามารับเราจากที่เรียนพิเศษแล้วก็ไม่พูดกับเราเลย บางครั้งก็พูดคนเดียว หัวเราะคนเดียว ตอนแรกเราก็คิดว่าพ่อเราคงนึกเรื่องตลกแล้วก็ขำ แต่นี่มันไม่ใช่เลย เราเครียดมากๆเลยค่ะ เราก็ไม่กล้าตัดสินใจว่าพ่อนอกใจครอบครัวเราจริงๆไหม แต่ใจนึงเราก็อดไม่ได้จริงๆ พ่อสอนเราเสมอว่า ครอบครัวเรามีกัน 4 คน คือ พ่อ แม่ เรา น้อง ถ้าเราไม่รักกันในครอบครัว แล้วใครจะมารักเรา แต่เรากลัวว่ามันจะมีคนที่ 5 เข้ามา เราทำใจไม่ได้เลย เราต้องรู้สึกยังไงคะ เราต้องทำยังไง เราลองทำหมดทุกอย่างให้ใจเย็น ให้ไม่เครียดแล้ว เราก็อยู่ ม.6 เตรียมสอบเข้ามหาลัย เราต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ภายในครอบครัวเราอีก เราหมดกำลังใจทุกๆอย่างจริงๆค่ะ ขอความเห็นแนวทางของคนที่ผ่านมาแล้วหน่อยค่ะ เผื่อว่าวันที่ครอบครัวเราแตกหักจริงๆเราจะได้เผื่อใจไว้ก่อน
ปล.ไม่ใช่เรื่องจ้อจี้ค่ะ มันเกิดขึ้นจริงๆกับตัวเรากับน้องเราที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย
ถ้าครอบครัวกำลังจะแตกหักเรื่องบุคคลที่สามที่เข้ามาเกี่ยวข้อง เราต้องเตรียมรับความรู้สึกยังไง
ปล.ไม่ใช่เรื่องจ้อจี้ค่ะ มันเกิดขึ้นจริงๆกับตัวเรากับน้องเราที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย