..

เป็นพระคุณอย่างยิ่งที่คุณหมอลูนาติกได้กรุณาแนะนำสัมผัสนอก

จากขั้นตอนการสัมผัสสระตามผังที่เรียกว่าสัมผัสนอกเสร็จ
ก็มาถึงขั้นตอนการทำสัมผัสในและใส่คำกวีให้มีสีสัน

สัมผัสนอก คือ คำที่ใช้สระคล้องจองกันและถ้ามีตัวสะกดต้องสะกดมาตรา เดียวกัน สัมผัสนอกเป็นสัมผัสบังคับที่ต้องมีในบทประพันธ์ต่าง ๆ ซึ่งมีสัมผัสที่ส่งและ รับกันระหว่างวรรค ระหว่างบาท และระหว่างบท และต้องเป็นสัมผัสสระเท่านั้น
สัมผัสใน คือคำที่มีเสียงสระ หรือเสียงพยัญชนะคล้องจองในวรรคเดียวกัน

อย่าถือโทษเลยนะครับ ถ้ากระผมจะดัดแปลงบทกวีของคุณหมอบัวเป็นตัวอย่าง

ตัวอย่าง

ท้องฟ้า แสงแดด แสนสดใส             ห้วงนภา สุรีย์ สีสดใส
ดั่งหัวใจ ของฉัน เฝ้าฝันหา               ดั่งหทัย ข้าฯนั้น เฝ้าฝันหา
อยากจะพบ ประสบเจอ ยามนิทรา      อยากประสบ พบพิศ ยามนิทรา
ดวงดารา แข่งขัน แสงจันทร์คลาย      ดวงดารา ประชัน นวลจันทร์คลาย

รักของฉันเปรียบดุจดั่งเช่นภูผา          เปรียบรติ มิเอน เช่นภูผา
ภาวนา ดวงจันทรา ไม่ห่างหาย          ภาวนา ดวงแข มิแลหาย
มีเธออยู่แนบชิดขอบ เคียงข้างกาย     มีเธอแอบ แนบชิด สนิทกาย
แลมิวาย ดวงจันทร์ส่อง ผ่องแสงนวล  แขมิวาย แววส่อง ผ่องแสงนวล

ตอนนี้ในตัวอย่างก็จะพบว่า มีทั้งสัมผัสใน และคำกวีแล้ว
ส่วนจะเข้ากับยุคสมัยเพียงใด ก็อยู่ที่เราต้องการแบบใดครับ
กระผมเรียนมาน้อยคงให้ข้อคิดเห็นได้เพียงเท่านี้
ควรมิควร ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย




..