ทำไงดี ไม่สามารถดึงตัวเองให้มีความสุขได้เลย?

ตามชื่อกระทู้เลยค่ะ เราเคยเปนซึมเศร้า เคยทำร้ายตัวเอง เคยกินยา เคยเกือบฆ่าตัวตาย แต่มันสามาถดีขึ้นมาได้แต่ตอนนี้มันกำลังแย่ลงเรื่อยๆและไม่สามารถดึงกลับมาได้เลย

ตอนนี้เรามีหลายเรื่องมันน้อยใจไปหมดเลย

1.เราเครียดจากกระทู้ก่อนหน้านี้ที่เคยเขียนไปนะ ว่าเราเครียดเรื่องแม่ น้อยใจในคำพูดของเเม่ที่ไม่เปนห่วงอยากให้เราดูแลคนนั้นคนนี้แต่ไม่ถามไถ่เราบ้างเลย (อยู่ในกระทู้ก่อนหน้ายาวมากเลยขอไม่เขียวหม้

2.ทุกคนคอยกดดันว่าทำไมวันนั้นเราอายุ 15-16 ปี นะ ทุกคนบอกว่าให้หาเงินมาแล้วจะช่วยแม่ได้ เพราะวันนั้นเราหาไม่ได้มันก็ยังเปนปมในใจว่าเพราะวันนั้น เปนเพราะเราหาไม่ได้ทำให้แม่ต้องเปนแบบนี้

3.พี่สาวเราเค้าบอกว่าเป็นเพราะเราเราเอาเก็บมาคิด ส่วนนึงเราว่าจริง แต่อีกส่วนนึงไม่มีใครอยู่ในจุดแบบเราทึกคนจะไม่เข้าใจความรู้สึกนี้ แต่คำพูดเค้าดูไม่แคร์ไม่สนอะไรเลย

4.เวลามีคนขอให้เราช่วยถ้าเราไม่ได้ช่วยเราจะรู้สึกผิดมากๆ

5.มีคนคุยแต่คนคุยไม่ให้สถานะมาๆหายๆมีประโยชน์ก็มาหมดประโยชน์ก็ไป

เดือดร้อน = เราคนแรก
ความสุข = ไม่มีเรา

#ก็มีคนบอกให้ช่างมันในบางเรื่องบ้างเห็นแก่ตัวบ้าง แต่พอไม่ได้ช่วยใครฉัสรู้สึกเป็นคนเห็นแก่ตัวอกตัญญู
#จนตอนนี้ทำให้รู้สึกว่าบางทีแอบคิดว่าคุณเปนคนทำให้น้องเกิดมาแต่มาผลักภาระไว้ที่ฉันที่อายุ 20 เองทำไมอยากจะตัดเพื่อนทุกคนออกจากชีวิตเลิกมากินฟรีอยู่ฟรีได้แล้ว
#ตอนนี้เปนช่วงเวลาที่เครียดมากๆ เครียดมาได้เกือบ 2 เดือนที่มันดิ่งลงเรื่อยๆ

ไม่รู้ว่าความสุขที่แท้จริงคืออะไร
รู้แค่ว่า ให้=ความสุข
ฉันเลยลางานไปบริจาคของเด็กกำพร้าช่วยเหลือคนบนสะพาน ตาบอด บริจาคต่างๆ แต่สุดท้ายแล้วก็ยังเศร้าอยู่ดี

× ตอนนี้ไม่อยากอยู่แล้ว
× เหนื่อยจังเลยเหนื่อยใจมาก
× ฉันคิดทุกวันจะฆ่าตัวตายยังไง
× แต่ทุกครั้งมันก็นึกว่าใครจะดูแลน้อง พ่อ แม่ ที่บ้าน ถ้าไม่มีเราแล้วใคร

"อยากจะมีความสุขความสุขที่เรียกว่าความสุขจริงๆอะหน้าตามันเปนนไงความรผุ้สึกแบบไหนยังไม่รู้"

*พูดวกไปวนมาต้องขอโทษทีนะคะ"