เพื่อนสนิทมีแฟน รู้สึกยังไงกันบ้างคับ มันแย่มากมั้ย

ผมเป็นเด็ก ม.ปลาย คนนึงที่ไม่เข้าใจว่า การหวงเพื่อน
หรือ ไม่อยากให้เพื่อนไปให้ความสำคัญกับคนอื่นมากกว่าเรามันเป็นนิสัยเห็นแก่ตัวใช่มั้ยครับ
หรือว่าความรู้สึกนี้ทุกๆคนก็เป็น...
หรือว่าผมเป็นแค่คนเดียว...
ผมเป็นคนอ่อนไหวกับเรื่องเพื่อนมากถึงมากที่สุด โดยเฉพาะช่วงเวลานี้ ผมรู้สึกเก็บกดมากๆ เพราะผมรู้ว่าเราจะไปห้ามความรู้สึกของเพื่อนก็ไม่ได้
ผมรู้ว่า ผู้ชาย ไม่เห็นต้องมารู้สึกอะไรแบบนี้เลย มันเหมือนหยุมหยิมเกินไป
ผมรู้ว่า ใครๆมันก็ต้องมีแฟนกันทั้งนั้น
..รวมทั้งตัวของเราเอง..

ผมแคร์เพื่อนมากๆเลยล่ะ และผมก็ชอบนะที่เพื่อนก็แคร์ผมเหมือนกัน
ผมอยากเปลี่ยนนิสัยและความคิดของผมเอง ที่รู้สึกแย่มากๆตอนที่เพื่อนมีแฟน
ผมอยากเปลี่ยนนิสัย ...แต่มันก็แค่อยาก เพราะผมไม่รู้จะทำยังไง
ที่ผมเป็นแบบนี้ไม่ใช่เพราะว่าเพื่อนคนๆเดียว แต่ นี่สองคน
และผมก็กลัวว่าเพื่อนจะใช้เวลาร่วมกันน้อยลง กลัวว่าเพื่อนจะไม่สนใจผมเหมือนเมื่อก่อน และถ้าเป็นแบบนั้นจริง ผมก็คงอยู่ไม่ได้ (ดูไร้สาระจัง)
มันแน่นอนอยู่แล้วแหละ ที่เพื่อนจะแบ่งเวลาไปให้แฟน
แต่ผมก็ไม่สิทธิ์อะไรไปห้ามเขานี่...

จริงๆแล้วผมตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะผมไม่อยากเก็บความรู้สึกนี้ไว้คนเดียว มันทำให้ผมเก็บกดพอสมควร
ต่อหน้าเพื่อนผมก็ไม่อยากให้เพื่อนเครียดที่ผมน้อยใจในเรื่องแบบนี้
เพราะเพื่อนก็มีชีวิตเป็นของตัวเอง ผมไม่ใช่คนบังคับ
ผมดีใจที่เพื่อนบอกว่าเพื่อนไม่ทิ้งเราหรอกนะ
แต่ผมก็อดที่จะร้องไห้ไม่ได้
เพราะชีวิตผมก็มีแค่เพื่อนนี่แหละที่ทำให้มีความสุข
มันดูเพ้อเจ้อมากๆเลยนะ
แต่ผมพูดตามความรู้สึกของผมจริงๆ.. ผมเหงามาก...

ขอบคุณนะครับที่เข้ามาอ่าน แต่ผมก็แค่อยากระบาย และอยากรู้ว่ามีใครบ้างมั้ยที่เคยเป็นแบบผม แล้วสิ่งที่ผมเป็นอยู่
มันคือความเห็นแก่ตัวมั้ยคับ แล้วเราจะแก้ไข้นิสัยยังไง หรือว่าเราต้องรอให้มันชินไปเองหรอ...