รู้สึกเครียดมาก ร้องไห้ทุกวัน

เรามาเรียนอยู่หอคนเดียวมันเป็นอะไรที่เงียบเหงามากแต่ก่อนก็ยังได้เจอพ่อแม่ทุกวันพอมาอยู่หอไม่เจอใครเลยมันยิ่งเครียด เครียดกว่านั้นคือเรื่องเงินใช้ แต่ก่อนแม่ก็ซื้อของมาไว้ให้กิน แต่ตอนนี้ต้องหาเองหมดเลยแต่แม่ให้เงินไม่ถึงร้อยบาทต่อวัน อาหารกับค่าน้ำก็ไม่พอล่ะ ไหนจะซื้ออุปกรณ์การเรียนอีกค่าอาหารก็แพง ค่าของส่วนตัวในหอพักค่าต่างๆของผู้หญิงอีก เรามีเรื่องเครียดหลายเรื่องมากหิวก็หิวอยากประหยัดทุกวันนี้กินข้าววันล่ะมื้อได้น้อยนิดคาบนึ่งก็ ค่าข้าว 40 ค่าน้ำ 30 วันๆจะมีเงินเก็บกี่บาท บางวันแม่ก็ไม่ให้ตังค์ด้วยบอกแต่ว่าไม่มี เราน้อยใจแม่มากแม่มีเงินส่งพี่ชายเรียนเอกค่าเทอมเป็นแสนๆแต่กับเราขอแค่1000-2000ก็ยังไม่ให้บอกแต่ว่าจ่ายค่าเทอมพี่หมดเเล้ว ในหอเราแม้กระทั่งกระติกน้ำร้อนยังไม่มีหิวก็คือกินไรไม่ได้เลย เราจะใช้ชีวิตยังไงให้ไม่คิดมากแบบนี่อ่ะเรื่องเรียนเราก็ปวดหัวจะตายแล้ว ยังต้องมานั่งเครียดประหยัดเงินอีก หนูรู้แหละตัวเองไม่ดีขอร้องอย่าด่ากันน่ะคนที่อ่าน แนะนำก็พอค่ะ