เป็นคนปล่อยเขาไปเจอคนที่ดีกว่า แต่เรากลับเสียใจ

เราลืมพี่เขาไม่ได้เลยค่ะ คุยกันมา9เดือน แต่เราทำพังเอง  อยู่ๆเราก็บอกว่า อยากให้พี่เจอคนที่ดีกว่า พร้อมบอกเหตุผลต่างๆ คือพี่เขา เรียน วิศวะ ไฟฟ้าปี1 แต่เรายังอยู่ ม.5  คือเอาง่ายๆ อนาคตต่างคนต่างมีหน้าที่เรียน  ต่อให้ไม่จบ ตอนนี้ อนาคตมันก็ไม่รอด เราไม่อยากให้แบบว่า  เสียเวลาอ่ะค่ะ
พี่เขาถามอยู่ ว่า  คิดดีแล้วใช่ไหม เราว่าไม่รู้
หลังจากนั้น พี่เขาก็ไปบอกกับเพื่อนว่า น้องเขาไม่รัก คือแบบ ไอ้เราอ่ะ ก็รักนะคะ แต่เรามีเหตุผล 
เรารู้สึกว่า เขาคงเกลียดเราแล้วค่ะ 
เราสมน้ำหน้าตัวเองมาก ทำไมถึงพูดแบบนั้นออกไป ทั้งที่ตัวเองมาเสียใจเอง   เราขี้ป๊อดเองค่ะ
เราลืมไม่ได้เลยค่ะ   เวลาว่าง พี่เขาจะผุดขึ้นมาในสมอง 
เราก็ไม่รู้ว่า  ทำไมเราต้องเจอคนที่แบบ จะจากอ่ะค่ะ เข้าใจว่ายังเด็ก แต่ทุกคนก็เคยเป็นเหมือนเรานี่ล่ะ  
ตอนม.1 ก็มาแอบชอบพี่ม.3 ที่จะจบ
พอขึ้นม.4  ก็มาแอบชอบพี่ม.6 ที่จะจบ แต่ว่าพี่คนนี้เราคุย แล้วเรารุ้สึกดีมาก แต่เราทำตัวเองให้เสียใจเอง
ถ้าเกิดเราไปขึ้นมหาวิทยาลัย ปี1 จะไม่ชอบ พี่ปี4ที่จะจบ หรอ5555
เอาเป็นว่า  ขอวิธีลืมพี่เขาหน่อยค่ะ  เราเป้นคนปล่อยพี่เขาไป แต่กลับลืมพี่เขาไม่ได้เลย
พี้เขายังอยู่ในใจตลอดเลยค่ะ เห้อออ