เหนื่อย

ฃ สวัสดีค่ะหนูเป็นเด็กมัธยมต้นคนนึงที่กำลังมีความรักค่ะ หนูรักเค้ามากๆ รักจนไม่รักตัวเองหนูรักเค้าจนหนูไม่ลืมหูลืมตาเพราะเขาสัญญากับหนูว่าเขาจะไม่ทิ้งหนูไปไหนจะอยู่กับหนูตลอดไป หนูเชื่อเค้าสุดหัวใจ จนกระทั่งมีวันนึงหนูทะเลาะกับเขาหนักมากๆ มันรู้สึกอึดอัด พุดไม่ออกมันตันไปหมดเลยค่ะ มันรสึกโดดเดี่ยวมากๆเเล้วหนูกับเค้าก็ทะเลาะกันมาโดยตลอดหนูร้องไห้ทุกคืนมีคืนนึง ความคิดเเย่ๆ​ ของหนูก็ผุดขึ้นมา หนูทำร้ายตัวเองค่ะ เป็นความรู้สึกที่เเย่มาก ๆ ตอนนั้นหนูไม่คิดไรเลย จำได้เเค่มันอึดอัดทนไม่ไหวเเล้ว เสียใจมาก หนูอยากจะหนีจากเขาไปสักทีนะคะเเต่ยิ่งพยายามยิ่งรุ้วาาหนูรักเขาเกินเอื้อมเเล้ว หนูลองเปิดใจคุยกับเขาในหลายๆเรื่อง จนมันเริ่มดีขึ้น มันดีขึ้นได้เเปปนึงเริ่มมีเรีองผุ้หญิงไม่เข้าใจกัน3-4วันนี้เขาเริ่มตีออกห่างหนูทิ้งหนูไว้ทุกคืนหนูร้องไห้ถึงตี3ทุกวันมันเหนื่อยมันอยากพักมาก หนูเริ่มคิดสั้น เเต่ก็ไม่ถึงขนาดนั้นนะคะ หนูไม่อยากคิดเเบบนี้ด้วยซ้ำ เเต่ความเศร้าความอึดอัดมันมารวมที่วันนี้ค่ะ หนูรู้สึกอยากไปไกลๆเขา อยากหนีเค้า เเต่หนูรักเขามากๆเเล้ว หนูรัว่ามันต้องใช้เวลาเเต่หนูไม่อยากทรมาณตัวเอง หนูเลือกที่จะจากไปเเบงไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ หนุผูกผ้าเช็ดตัวเข้ากับหน้าต่างหนูเอาคอใส่เข้าไปมันมีอยุ่วินึงที่หนูคิดได้ว่า เรายังมีเเม่ที่รอเรากินข้าวทุกวัน มีเเมวที่รอเล่นกับเรา มีน้องมีพี่เต็มไปหมด หนูดิ้นจนลงมาได้ ความรุ้สึกตอนนั้นคือมันเพลียมากๆ ตามัว รุ้สึกเหมือนอยากนอนมากๆเลยค่ะ หนูนั่งเศร้ากับตัวเองว่าจะทำเเบบนี้ทำไมยังมีครอบครัวที่อยุ่ข้างๆเรา​