เราควรเลือกเส้นทางชีวิตอันไหนดี

สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นเลยเราขอแนะนำตัวคร่าวๆ เราอายุตอนนี้ 17 ปี แต่เราโดนแรงกดดันจากทางบ้านมาโดยตลอด ทั้งเรื่องที่พ่อกับแม่ชอบมากรอกหูเราว่า เราต้องจบออกมาเป็นข้าราชการนะ ทำให้คนข้างบ้านมันเห็นว่าเราทำได้(เพราะพี่ชายเราเขาเรียนไม่จบเลยมากดดันเราแทน) เรื่องกดดันที่สองเวลาที่เราทะเลาะกับแม่เรามีเหตุผลของเราแต่เขามักจะบอกว่าเราผิดเสมอและทุกครั้งที่ทะเลาะกันเขาจะเป็นคนที่ขึ้นเสียงและพูดแรงๆใส่เราพอเราขึ้นเสียงกลับไป กลับกลายเป็นว่าทุกอย่างแย่ลงมากๆ และทุกครั้งจะเป็นเราที่ต้องยอมง้อเองตลอด 
จนมาวันนี้เราแค่ทำผิดเล็กน้อยมากๆแค่ล้างมือในกะละมังเล็กๆที่ใช้ล้างจานและแม่เดินมาด่าเราแรงมาก เราเลยขึ้นเสียงกลับไปเขาเดินมาตบเรา จนเรากลับมานั่งคิดในห้องคนเดียวเงียบๆ เราไม่อยากอยู่ตรงนี้แล้วบางทีชั่ววูบนึงเราเคยคิดว่าอยากเดินไปให้รถชน ให้มันตายไปเลย จะได้ไม่ต้องมารับแรงกดดันทั้งในบ้าน ทั้งนอกบ้าน แต่สุดท้ายพอเราหันกลับมาคิดเราก็ได้แต่บอกตัวเองว่า พ่อแม่ยังไม่สบายเลยนะจะตายได้ยังไง แต่มักจะมีคำพูดคำนึงที่เราพูดตั้งแต่ป.6 'เมื่อไหร่จะได้อยู่คนเดียว' แค่เรื่องเรียน เรื่องทำงาน มันก็หนักมากแล้วยังต้องมาเจอแรงกดดันจากคนในบ้านอีก เราเลยคิดว่าเทอม2ของม.5 เราจะย้ายออกจากบ้านเพราะบ้านมันไม่ใช่เซฟโซนของเราอีกต่อไปแล้วอ่ะ..ทุกครั้งที่เราหันไปมองครอบครัวคนอื่นๆทำไมเขามีความสุขจัง แม้เขาจะไม่มีเงินทำไมเขาถึงอยู่ได้...บางคนอาจจะคิดว่าเขาไร้สาระแต่ถ้ามาอยู่จุดที่เขาอยู่มันโคตรจะแย่เลย 
คำถามของกระทู้นี้คือ เราจะแยกออกไปอยู่คนเดียวดีไหม(เราทำงานไปเรียนไปนะ) ที่เราคิดแบบนี้มันถูกหรือเปล่า..ถ้ามันผิด แล้วเขาควรทำยังไงเพราะทุกวันนี้เหมือนจะเป็นโรคซึมเศร้าไปทุกวันแล้ว