โลกส่วนตัวสูงหรือโรคซึมเศ้า

คือแบบว่าเราเวลาอยู่ที่บ้านหรือที่โรงเรียนหรืออยูที่ไหนๆก็เข้ากับคนอื่นไม่ได้เราเคยคิดว่าเราเป็นคนโบกส่วนตัวสูงหรือโรคซึเศร้ากันแน่ไม่เข้าใจตัวเองเราไม่ได้หยิ่งนะ ความรู้สึกมันเหมือนไม่ไว้ใครซักคนมันระแวงไปหมดขนาดกับพ่อแม่ยังไม่ค่อยที่จะพูดคุยด้วยเลยคนในครอบครัวอยู่กันมาเป็น10ปีก็ยังรู้สึกเหมือนไม่สนิทแบบมันปิดกั้นทุกคนในทุกช่องทางไปเลยพออยู่กับเพื่อนมันเหมือนจะมีความสุขนะแต่มันเป็นความสุขที่ไม่สุดอ่ะมันอึดอัดไปหมดเราเป็นคนนิ่งๆแบบมากๆคุยถามคำตอบคำได้ไม่ยิ้มไม่ร่าเริงเหมือนเพื่อนๆวัยเดียวกันเลย

มันรู้สึกทรมานอยู่ในใจมาหลายปีแล้ว