ชีวิตมันมีค่ายังไงหรอคะถ้าไม่มีกำลังใจ

เค้าชื่อหมั่นโถวนะคะเอานามแฝงเค้าไปก่อนเค้าคือเด็ก14ที่แข็มแข็งจนคำว่า ช่างยิ้มมันชินไปแล้วอะเรื่องมันมีอยู่ว่าเค้าโดนบูลลี่ค่ะแล้ว ผปค กับคุณครูเราไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไหร่เค้าบอกกันแค่ว่ามันเป็นเรื่องนิดเดียวแต่สำหรับเรามันโครตจะรุนแรงเลยเราเป็นแบบนี้มา5เดือนกว่าๆแล้วอาการเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆหลังจากพบจิตแพทย์พอเราออกจากโรงเรียนมัธยมเราก็ไปต่อม 1 ใหม่แล้วเราก็เข้ากับเพื่อนกับคุณครูไม่ได้อีกแล้วเค้าเลยต้องออกจนปีนี้30สิงหาที่จะถึงนี้เค้าจะ14เต็มแล้วเค้ายอมรับนะว่าเค้ามีทำร้ายตัวเองเวลาโดนด่าจิกข้อมือจิกแขนตัวเองเรารู้มันไม่ถูกแต่เราชอบเราทำแล้วเรามีความสุขเราอยากเลิกกับการกระทำแบบนี้แต่มันก็เลิกไม่ได้สักทีเราโดนมาหมดแล้ว อีตัวปัญญา สันดาน ยิ้ม บ้างลละเราเรียนไม่เก่าแทบจะไม่เก่งอะไรเลยคืนนี้เป็นคืนที่แย่มากๆสำหรับเค้าเค้าต้องอยู่กับความเงียบมีล้านๆความรุ้สึกที่คิดอยากจะตายคิดมันแทบจะทุกวันเลยด้วยซ้ำยิ่งเครียดเรื่องเก็บเงินซื้อโทรศัพท์เรายิ่งเครียด เราเหนื่อยเราท้อไม่ไหวแล้วจริงๆโซนหน้าคอม
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่