สวัสดีฉันเป็นโรคนี้ได้2ปีเเล้วเเต่ปีนี้หนักสุดเพราะปัญหาหลายอย่าง เรื่องครอบครัวบ้างเพื่อนฝูงบ้างไม่มีใครเข้าใจโลกที่ฉันเป็นเลยฉันไม่เคยบอกกับครอบครัวเลยว่าฉันเป็นโรคนี้เพราะว่าครอบครัวก็ไม่เคยสนใจกับตัวฉันฉันเคยไปปรึกษากับเพื่อนเกี่ยวกับโรคนี้แต่ไม่มีใครเข้าใจเลยฉันรู้สึกเหนื่อยท้อแท้หมดความหวังไม่เข้าใจอะไรเลยไม่รู้ว่าต่อไปเราจะมีอนาคตแบบไหนเราจะอยู่ไปเพื่ออะไรในเมื่อไม่มีใครเข้าใจไม่มีใครคอยอยู่เคียงข้างไม่มีใครคอยให้กำลังใจฉันเคยคิดที่จะฆ่าตัวตายแต่ฉันก็ทำไม่ได้เพราะฉันมีหน้าที่ที่จะต้องดูแลครอบครัว ฉันเหนื่อย
โรคซึมเศร้าที่ไม่มีใครเข้าใจ