วันนี้ขอมาแลกเปลี่ยนการเป็นโรคซึมเศร้าของเรานะคะ ใช่เราป่วยเป็นโรคซึมเศร้า เอาจริงๆ เราไม่รู่ตัวเลยว่าตัวเองป่วยจนมารู้ตัวอีกทีก็เข้าไปนอนที่โรงพยาบาลแล้ว ด้วยสาเหตุกรีดข้อมือ ด้วยความรู้สึกตอนนั้นทำไมคิดว่าการที่ไม่มีเราอยู่มันจะดีกว่าการมีเราอยู่ เพราะเหมือนใช้ชีวิตในแต่ละวันมันแทบไม่มีความสุขเลย ลืมว่าเราควรยิ้ม หัวเราะ อย่างไร ทุกอย่างมีแต่ความเศร้า เบื่อ ในทุกๆ วัน เหนื่อยกับการใช้ชีวิตให้ถึงวันพรุ่งนี้
เพื่อนๆรับมือกันอย่างไรบ้างกับโรคซึมเศร้า