ใครมีวิธีแก้ไม่ให้เป็นคนคิดมากบ้าง

กระทู้คำถาม
เราเป็นคนร่าเริงตลกด้วยแหละเฉพาะตอนอยู่กับเพื่อนเท่านั้นนะ เรารู้สึกเหมือนตัวเรามีสองบุคคลิกเวลาอยู่กับเพื่อนๆที่โรงเรียนเรามักจะเป็นคนร่าเริงตลกหัวเราะตลอดแต่พอมาอยู่ที่บ้านเรามักจะเป็นที่คิดมากเรื่องต่างๆจนทำให้เราชอบเก็บตัวอยู่แต่ในห้องเวลาอยู่บ้าน บางทีก็คิดมากเรื่องเรื่อยเปื่อยจนทำให้ตัวเองปวดหัว บางทีกลับมาจากโรงเรียนพอเข้าห้องก็แอบร้องให้คนเดียว ซึ่งเราก็คิดว่าเราร้องไห้เพราะรู้สึกเหนื่อยจากการเรียนเพราะช่วง ม.6ทั้งเรียนทั้งอ่านหนังเตรียมสอบเข้ามหาลัยต่างๆจนทำให้เราเหนื่อยและคิดมากอยู่ตลอดเวลา และมีอยู่เหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้เราเริ่มคิดมากและเริ่มเก็บตัวอยู่แต่ในห้องก็คือเรื่องพ่อเรามีพี่สาว2คนคน เราเป็นคนเล็กสุดในครอบครัวตอน ป.5-ม.2เราโดนพ่อตีเพราะรับไม่ได้ที่เราเป็นเพศที่สามพ่อชอบตีเราเวลาเห็นเราชอบแต่หน้าพ่อชอบตีเราเวลาเห็นเราใส่กระโปรงแต่พ่อไม่เคยดุด่าพี่สาวเราทั้งสองคนเลยแต่พี่สาวเราใจดีทั้งสองเลยนะเวลาเราโดนตีก็ชอบมาปลอบมากันพ่อไม่ให้ตีเราแม่เราเป็นคนที่ใจดีมากท่านยอมรับสิ่งที่เราเป็นรับฟังเราทุกเรื่องพอเราโดนพ่อตีบ่อยๆเราก็เริ่มกลัวพ่อไม่กล้าที่จะแสดงถึงเพศที่สามเวลาอยู่กับพ่อแต่พอเราขึ้นมอ4เป็นวัยที่ดื้อมากเราเริ่มที่จะแต่งหน้าแต่งหญิงบางครั้งคราวเพราะเราคิดว่าเราโตแล้วเลยไม่ค่อยกลัวพ่อ และพ่อก็ไม่ค่อยดุด่าและตีเราเลยเราก็คิดว่าพ่อเริ่มจะรับได้ที่เราเป็นเพศที่สามแต่ไม่เลย วันนั้นพ่อเมามาจากไหนไม่รู้เรากับแม่กำลังกินข้าวอยู่สองคนพ่อเดินเข้ามาแล้วชี้หน้าเราแล้วพูดว่า ไอ้กะเทยไม่ใช่ลูกกู กูไม่ชอบที่มีลูกเป็นกะเทย ตอนนั้นคือเรากำลังกินข้าวอยู่จากที่กินข้าวอะหร่อยเราก็นิ่งไปเลยน้ำตาเริ่มไหลโดยที่เรายังนิ่งค้างอยู่เลยแม่พยายามพูดปลอบใจไม่ให้เราคิดมาก ตั้งแต่วันนั้นมาเราก็เริ่มที่จะเป็นคนเริ่มคิดมากและเก็บตัวอยู่คนเดียวเริ่มคิดมากจากเรื่องพ่อตัวเองแต่งหลังๆเริ่มคิดมากทุกเรื่องแม้กระทั่งเพื่อนเรามันโกรธกันเราก็ยังเก็บเอามาคิดจนเครียดเองเราเริ่มเป็นคนคิดมากมาเรื่อยๆจนจากคนที่พูดมากร่าเริงเริ่มพูดน้อยนิ่งๆเงียบๆสะงั้น *เพื่อนๆพอมีทริคแนะนำไม่ให้คิดมากมั้ยเอ่ย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่