เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม คนที่ใช่จะมาเอง เคยได้ยินหลายคนพูดเเบบนี้ เราก็เชื่อนะ เชื่อเเบบนี้มาตลอดจนตอนนี้ 36 แล้ว ที่ผ่านมาชีวิตค่อนข้างล้มลุกคลุกคลาน ช่วงวัยรุ่นจนถึงยี่สิบกว่าๆเป็นวัยที่หลายคน กำลังง่วนอยู่กับการมีความรัก อกหัก ผิดหวัง หรืออะไรก็ว่ากันไป เป็นไปตามวัยที่ควรจะเป็น เเต่สำหรับเรา ช่วงนั้นคือการสร้างตัว ช่วงเวลาของการใช้หนี้สินของครอบครัว จึงเเทบไม่ได้สนใจกับเรื่องรักๆใคร่ๆเท่าไหร่นัก มารู้ตัวอีกทีก็ 30 แล้ว (ทำไมเวลาผ่านไปเร็วจัง) มันเเย่ตรงที่พอมีความรัก ก็ไม่เคยพบรักที่เป็นสุข ไม่เจอคนที่ใช่ ที่คลิ๊ก ที่นิสัยเข้ากันได้เลย ตอนนี้ก็โสดเเบบสนิทเงียบกริบมาประมาณ 3 ปี แล้ว อารมณ์ตอนนี้เรื่องความรักคือ ไม่ไขว่คว้านะใช้ชีวิตให้มีความสุขก็พอ การเป็นโสดไม่ใช่สิ่งเลวร้าย การมีความสัมพันธ์ที่ผิดพลาดต่างหากเป็นสิ่งที่เลวร้ายของจริง ก็เผื่อใจและวางเเผนเอาไว้นะหากจะต้องอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิตจริงๆ (เเต่ก็ยังหวังลึกๆเเหละ ว่าสักวันจะเจอคนที่ใช่) ใครเป็นเหมือนเราบ้าง ไม่ขวนขวยไขว่คว้า เเต่ก็รอ เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม คนที่ใช่จะมาเอง ..ใช่ไหม (ชักเริ่มไม่เเน่ใจ)
เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม คนที่ใช่จะมาเอง ...จริงเหรอ