เราเผลอถอนหายใจต่อหน้าแม่ควรทำอย่างไรดีคะ

คือมีวันหนึ่ง เรานั่งกินข้าวกับครอบครัว พ่อแม่คุยกันบอกให้เราไปช่วยขายของค่ะ ซึ่งเราไปช่วยแล้ว2วัน แล้ววันนั้นเราวางแผนจะทำงานของเราบ้าง เราเลยถอนหายใจ(แรงไม่แรงก็ไม่รู้เหมือนกันแต่พ่อแม่บอกว่าแรง)เพราะเราเคยคุยตกลงกับแม่แล้วว่าวันหยุดเสาร์อาทิตย์จะไปช่วยขายทั้งวัน แล้ววันจันทร์อังคารที่เป็นวันหยุดจะขอทำงานเราบ้าง แต่พ่อแม่คิดว่าเราเอื่อมระอาท่าน ท่านเลยเอาไปเชื่อมโยงนู้นนี่กับความผิดเราไปหมดเลย พอเราอธิบายท่านก็บอกไม่เกี่ยว เวลาไปช่วยเสร็จทำไมไม่ทำ เอ้า!ก็เราพักผ่อนอยู่ไหมอ่ะ ตอนนี้คือสาแหรกขาดกับพ่อแม่ไปเลยค่ะ ข้าวปลาก็ไม่อยากกิน เราเป็นคนยอมพ่อแม่ทุกอย่าง ยอมได้แม้กระทั้งให้พ่อแม่กำหนดอนาคตตัวเราเอง ยอมช่วยงานทุกอย่าง แล้วตอนนี้อยากจะขอโทษท่านแต่ก็...ท่านคงไม่ยอมรับคำขอโทษหรอก เพราะมันเป็นแค่คำพูด แต่สิ่งที่เรากระทำในตอนนี้ เช่น ทำงานบ้านทุกอย่าง ยอมทำทุกอย่างให้ท่านรู้สึกดี แต่มันไม่ใช่ยิ่งทำแล้วมันยิ่งท้อ กลัวม่านเห็นว่าที่เราทำไปมันเป็นแค่ทำเอาหน้า ไม่ได้ทำด้วยใจจริง อยากจะรู้ว่าจะทำอะไรให้ท่านสบายใจได้อีกบ้างไหม