ถามคนที่เข็ดกับความรักค่ะ

เราก็ยังเข็ด ขยาดอยู่นะคะ
ไม่ใช่เฉพาะเรื่องของตัวเองค่ะ  อ่านประสบการณ์ของคนอื่นๆด้วย รู้สึกว่า น่ากลัวมาก

เมื่อวานยังคุยกับเพื่อนเลยว่า ทำไมคนถึงอยากมีความรักกันนัก
ทั้งๆที่มีคนเจ็บให้เห็น ทุกข์ให้เห็น อยู่ทุกวัน

ใจ เป็นสิ่งที่ฝึกได้นะคะ
จะฝึกให้จม ฝึกให้ลุ่มหลงยาวนาน ฝึกให้อ่อนแอ ก็ได้
จะฝึกให้มีสติ ให้เข้มแข็ง มีปัญญารู้เท่าทันกิเลส ก็ได้

เรื่องความรัก ถ้ามีเพราะอยากแก้เหงา .. เราว่าอันตรายค่ะ
โอกาสบาดเจ็บมีสูง

ถ้ามี เพราะต้องมี (บุพเพสันนิวาส)..
มีในขณะที่จิตใจดูแลใจตัวเองได้  นิ่งพอ  
มีความสุขในตัวเองได้มากพอ แบบนี้ ก็ยังปลอดภัยจากพิษรัก
(ที่ไม่อาจคาดเดาได้ ในอนาคต) ได้ในระดับหนึ่งเลยทีเดียว

เรายังไม่รู้ว่าเราผ่าน จุดนั้น ไปหรือยัง
เรารู้แต่ว่า เราพยายามอย่างมาก ที่จะไม่ประมาท และมีสติ
ที่จะไม่ต้องมาทุกข์ฟรีๆ เพราะความรักอีกค่ะ