อยากแชร์ความรู้สึกของคนมีแฟนอยู่ไกล

เรากับแฟนคุยๆกันตั้บแต่ปี62จนปี63คบกันได้แปปนึงก็ต้องแยกกันไปเรียน ตอนนั้นเราอยู่ม.ปลาย จนตอนนี้ก็มาถึงปี68เราเหลือเวลาในมหาลัยไม่ถึง2ปีแล้วเราทั้งสองก็ยังคงไกลกันเหมือนเดิม มันรู้สึกเหงา รู้สึกเคว้งจริงๆนะ ยิ่งตอนนี้เพื่อนๆสนิทเริ่มแยกย้ายกันมีแฟนมันยิ่งตอกย้ำเราว่าเราก็มีแฟนหนิทำไมเราถึงไม่เคยมีโมเมนต์แฟนมารับหลังเลิกเรียน มารับไปกินข้าวเหมือนคนอื่นเค้าบ้างนะ เพื่อนๆจัดการความรู้สึกกันยังไงบ้าง ตอนนี้เราไม่ได้น้อยใจเพื่อนหรือแฟน เราดีใจมากที่เพื่อนก็ได้มีความสุขส่วนแฟนเค้าก็ดีกับเรา แต่เรากลับน้อยใจตัวเองแทบทุกวันเราต้องแอบร้องไห้เพราะความน้อยใจคนเดียวแทบทุกวันเลย เพื่อนๆจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงกันบ้างคะ