02 11 60 ไม่รู้เป็นไงพอวันสิ้นเดือนได้เงินมาจากลูกต้องซัดกาแฟวันละ 4-5-6แก้วแล้วผลที่ต้องรับคือเมามันข้ามวันข้ามคืน
หลังกินข้าวมื้อบ่าย เข้าเซเว่นซื้ออะไรสักอย่างเนี่ยแหละ
เข้าช่องจ่ายตังค์ จิ๊บมารับเงิน ส่งยิ้มให้เธอเธอยิ้มตอบแล้วรีบหลบสายตาของผม(รู้นะว่าเธอคงเขินผม เพราะยิ้มก็ยิ้มให้แล้ว)(ยังจะให้สบสายตาอีก)อะไรกันไอ้เฒ่านี่) และทุกครั้งที่ผมได้รอยยิ้มจากเธอผมจะลิงโลดใจมากและยิ้มให้กับตัวเอง
03 11 60
วันนี้เป็นวันลอยกระทง
ความง่วงเข้ามาเยือนบวกกับเมากาแฟด้วย ตอนกลางวันพยายามหลับให้ได้แต่มันหลับไม่ได้
จนมาช่วงเย็นถึงจะได้งีบ งีบไปได้ชั่วโมงกว่าๆ กำลังหลับได้สบายเชียว ได้ยินเสียงเคาะประตูเลยตื่น
เสียงเคาะประตูนั้นคือเพื่อนในตึกรุ่นน้อง(แต่เขาเรียกผมลุง(417)(ผมอยู่ 410)เขาจะซื้อพวงมาลัยมาให้ทุกวันพระ
ตื่นเที่ยวนี้มาแปลกคือหิวทันทีเลยไปซื้อควิกๆต้มโคล้งที่เซเว่น กลับมาที่ตึกนั่งกินหน้าสวนหย่อมแล้วหนูเอ๋(304)แม่ค้าลูกชิ้นหน้าสวยลงมาขายเลยไปกินซะ2 ไม้
เนื่องจากมีหลายคนถามถามว่าวันนี้ไปลอยกระทงที่ไหนเลยตอบไปว่าไม่มีคนไปลอยด้วย
ตั้งแต่ต้นเดือนมาถึงวันนี้เข้าเซเว่นเป็นว่าเล่นเพราะของที่ใช้ในการอุปโภคใกล้เลยไปซื้อไว้ซะจะได้มีใช้ถึงซิ้นเดือน สินค้าที่ซื้อคือ
1.สบู่สมุนไพรตราซิตร้าที่ซื้อเพราะตรานี้ใช้ส่วนผสมจากธรรมชาติและใช้ล้างหน้าได้ด้วยและอีกหนึ่งเหตุผลคือก่อนหน้านี้คือลองใช้ยี่ห้อหนึ่งแล้วไม่ได้ผลตามคำโฆษณากับอีกเหตุผลหนึ่งคือราคาสูงมาก
2.ซื้อแปรงสีฟันตราเซนโซไดน์เพราะขนแปรงนุ่ม(ไม่ทำลายเหงือก)บวกกับมียาสีฟันหลอดปิกนิคแถมด้าย พอลองใช้แล้วขนแปรงนุ่มมากนุ่มกว่าที่เคยใช้มาเลยรู้สึกแปลกๆ
04 11 60
เออๆลืมไปตอนเดือนที่แล้วบอกไปว่านอนได้วันละ10กว่าชั่วโมง อีกอย่างตอนนี้ผมก็อยู่ในช่วงวัยทองเพราะ56เข้าไปแล้วจำได้ว่าคนวัยทองระบบในร่างกายมันจะแปรปรวนไปหมด(สำหรับบางคน)ผมอาจอยู่ในกลุ่มที่เป็นได้ กับอีกอย่างไอ้เจ้าโรคไบโพลาร์ที่ผมเป็นอยู่แค่ตัวโรคสมองก็สับสนมากพออยู่แล้วแล้วมาเจอกับวัยทองอีก โอ๊ะมันกันใหญ่
03 15 ง่วงจัดรีบขึ้นห้องล้มตัวลงนอน เปิดเพลงจากมือถือฟัง ไม่ถึง3นาทีก็หลับ
สะดุ้งตื่นขึ้นมาตอนไหนก็จำไม่ได้
วันนี้เจ้าเต่า(เพื่อนใหม่)บอกไว้ว่าจะให้น้อย(ภรรยา)ทำโจ๊กใส่เห็ดหอมกับไก่ฉีกมาให้กิน
08 30 ไปเบิกเงิน 300ที่ธนชาตินี่ถ้าไม่ได้เอาเข้าบัญชีตั้งแต่วันพฤหัสที่แล้วก็หมดตั้งแต่เมื่อวานแล้วล่ะ นี่คือข้อดีของการไม่มีatm(ผมเป็นคนที่จัดสรรการเงินแย่มาก)
08 45 ความจริงควรจะหิวได้แล้วแต่เป็นเพราะกินกาแฟแก้วใหญ่เลยยังไม่หิว
07 11 60
อากาศตั้งแต่วันที่ 31เดือนที่แล้วมาหาวันนี้ดีมาก กำลังนั่งอยู่ที่เก้าอี้นั่งเล่นข้างกำแพง
ด้วยความที่นอนไม่เพียงพอเลยเคลิ้มๆไป แล้วต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะไอ้เต่ามันขี่จักรยานมาหยุดตรงหน้าผมเลยด่ามัน
มาไม่ให้สุ้มให้เสียงถ้ากูหัวใจวายตายจะทำไงวะ
นั่งต่อไป เห็นหญิงสาวร่างคุ้นตามากกำลังเดินผ่านหน้าตึกไปจิ๊บนั่นเอง
ด้วยความที่ไม่อยากจะให้โอกาสดีๆที่จะเพิ่มความคุ้นเคยต่อไปเลยรีบส่งยิ้มให้เธอ เธอส่งยิ้มกลับมาให้ ทำให้ชายสูงวัยอยางผมกระชุ่มกระชวยขึ้นมาทันที
สิบกว่านาทีผ่านไป หัวใจมันยังเต้นผิดจังหวะไม่หาย ก็นี่เป็นการเห็นเธอนอกร้าน แล้วเธอยิ้มตอบ นึกไปถึงเมื่อกลางเดือนที่แล้วเราสองคนต่างเห็นหน้ากันที่ปากซอยต่างไม่ยิ้มให้กัน คราวนี้เลยไม่อยากให้โอกาสดีดีหลุดลอยไป
10 11 60
ใกล้ดึกของเมื่อคืนตื่นมา แล้วแพ็ค ยา อาบน้ำ แปรงฟัน เสร็จจากภารกิจในห้องน้ำ ใส่เสื้อยืด กางเกงวอร์มแล้วลงมาข้างล่าง
11 11 60
ลืมไปเลยว่าวันนี้เป็นวันเกิด แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษ
08 45หิวมากๆไปร้านคุณออกินผัดซีอิ๊ว
ตั้งแต่ต้นเดือนมานี้ไม่รู้เป็นอะไร กินอะไรก็อร่อยไปหมด
เที่ยงกว่าๆตื่นนอนมาบนความเมื่อยของร่างกาย ทำไงดีถึงจะสลัดความง่วงออกไปได้ นึกถึงกาแฟขึ้นมา จะดื่มยี่ห้ออะไรดีที่มีน้ำตาลน้อยนึกขึ้นได้ เบอร์ดี้ น้ำตาลน้อย เดินไปเซเว่น อุณหภูมิในร้านกำลังสบาย เดินไปที่ตู้แช่หยิบกาแฟที่ว่า ผู้จัดการเกศหรือเก๋นี่แหละเธอหอบกล่องสองมือ ออกมาจากห้องstaff
ผมเดินไปในความง่วงซึม ถึงช่องจ่ายเงิน เธอเดินมาที่ช่องนั้นมือของเธอหยิบป้ายใช้บริการช่องถัดไปออก ผมวางกระป๋องกาแฟลง เธอหยิบถุงเตรียมใส่กาแฟ ผมบอกไม่ต้องใส่ถุงครับ เธอพยักหน้าพร้อมคำพูด ค่ะเธอหยิบหลอดมาเตรียมส่งให้ ไม่ต้องครับผมตอบไป เธอพยักหน้าพร้อม ค่ะ
สามทุ่มกว่า ง่วงมาก ขึ้นห้องออกจากลิฟท์เดินไปด้วยความง่วงเข้าห้องไปล้มตัวลงเอาโทร.เสียบหูฟัง
17 11 60
สามสี่วันก่อนหน้านี้ อาการทางร่างกายไม่ค่อยจะดีเป็นเพราะอากาศกลางวันร้อนกลางคืนเย็น นี่ขนาดอยู่ในช่วงปลายฝนต้นหนาวนะแต่อารมณ์ช่วงนี้ดีคงเป็นเพราะดื่มกาแฟ(วันนึงกินทั้งอาราบัส เอสเพรสโซ ทั้งเบอร์ดี้ เอสเพรสโซ ทั้งเบอร์ดี้ แบล็คน้ำตาลน้อย ส่วนเรื่องอื่นๆโดยรวม การกินดีมาก นอน นอนมากลงไปน้อยน้ำหนักไต่อยู่ที่80 ต้นๆขึ้นไปถึง80กลางๆ
18 11 60
เกือบตีหนึ่งของวันนี้ ตื่นนอนมาด๊ายหลับไปตั้ง6-7ชั่วโมง คงเป็นเพราะกินยาbrufenเข้าไปแล้วลงมาข้างล่าง เจ้าเต่าที่เคยบอกว่าจะผัดไก่น้ำพริกเผามาให้ ปรากฏว่าซาเลมฟาดเรียบ
ตีสามกว่า เจ้าเต่ากลับไปบ้านทอดไก่กับปลาซาบะและแกงอ่อมไก่(ฝีมือน้อย ภรรยาเต่า)แล้วเอามาให้ผมทาน พอมาถึง เจ้าเต่าแบ่งข้าวกับไก่ทอดให้เจ้ารัตน์กินด้วย
ตีสี่กว่า ไปเซเว่นซื้อกาแฟเบอร์ดี้ น้ำตาลน้อย รสชาดพอใช้ได้ ที่พอใช้น่ะเป็นเพราะน้ำตาลนี่หละถ้าเป็นแบบทั่วๆไปจะอร่อยเพราะมีน้ำตาลเยอะกว่า
เรียบร้อยจากการเติมคาเฟอีนแล้วออกเดินเล่นไปปากซอยแต่ต้องเดินกลับ เพราะเห็นหมาสีขาวหนึ่งตัวเดินกลับผ่านหน้าบ้านไปไปรับเจ้าเต่าชวนเดินไปบ้าน(ผมเหนื่อย เลยขอกลับก่อน)
08 20 เจ้าเต่าชวนไปบ้านรอบสอง สิบนาทีต่อมาถึงบ้านเจ้าเต่า เจอน้อยภรรยาเจ้าเต่า
19 05 ออกมานั่งเล่นด้านหลังห้อง ด้านในห้องเปิดเพลงจากมือถือเสียงลั่นมาถึงที่นั่งอยู่สองมือประสานเท้าคางกับระเบียง มองลงไปข้างล่าง คิดไปถึงที่นั่งตรงนี้ที่เคยเห็นจิ๊บเดินผ่านตึกไป
19 11 60
20 15 นอน
ตื่นห้าทุ่มกว่า ลงมาข้างล่างเจ้ารัตน์เห็นแล้วบอกว่า มา ออกมาเหอะ เห็นแล้ว ออกมาจากช่องลิฟต์เห็นเมรีติ๊ก(402)กลับมาจากขอนแก่นคุยกับเธอ10 นาทีเธอบอกง่วงนอน
20 11 60
ต่อมาเจ้ารัตน์เรียกไปรับเงิน100 แล้วบอกซื้อกล้วยหอมกับนมให้ด้วย ออกจากตึกไปแฟมมิลี่มาร์ทซื้อของที่เจ้ารัตน์สั่งซื้อนมหนองโพไขมันต่ำให้เจ้ารัตน์ ซื้อกาแฟซุปเปอร์ริชเขาช่องโรลเค๊กส้มให้ตัวเอง
07 00 นั่งเขียนบันทึกอยู่นี้
อากาศกำลังดีคิดถึงเมื่อ 4-5 ปีที่แล้ว ตอนนั้นเช่าห้องพักอยู่ในซอยสุขุมวิท22 ห้องเล็กมากราวๆเมตร คูณ สองเมตรครึ่ง อยู่ชั้นล่างสุดของของตึก ตอนที่เข้าอยู่นั้นเป็นปลายเดือนมีนาคมในห้องนั้น อับ อบ อ้าวมากกลางวันร้อนระห่ำกลางคืนเย็นชื้นมาก
ตอนนั้นได้งานทำเป็นคนขับรถให้คนญี่ปุ่น บริษัทอยู่ที่ตึก ยูในเต็ดสีลม ตอนเดือนแรกก็พอไหวอยู่ แต่สุขภาพนี่สิไม่ไหวเลย มีอยู่วันหนึ่งตอนนั้นบรรยากาศทำงานดีมาก(อยู่ในช่วงแรก) (วันที่ 13 เมษา(วันสงกรานต์) กรรมการผู้จัดการใหญ่ของบริษัทกลับมาจากพม่า
วันนั้นตื่นตีห้ากว่า เจ็ดโมงสี่สิบห้านาทีออกไปออฟฟิศ เอากุญแจรถ
สิบโมงเศษยังอยู่ที่ลานจอดรถของตึก อยู่ๆมีอาการแน่นหน้าอกหายใจไม่ออกคิดว่าอาจมีการน้ำตาลในเลือดตก เลยไปแม็คสีลม กินไอศครีมก็ช่วยอะไรไม่ได้มันเหมือนจะตายให้ได้
นั่งตากแอร์อยู่ในแม็คได้ร่วมชั่วโมงก็กลับไปที่ลานจอดรถอาการค่อยดีขึ้น
เที่ยงกว่าออกรถไปสุวรรณภิมเพื่อรับเอ็มดีที่ว่า
เกือบบ่ายสองเอ็มดีมาถึง แปลกมากทำไมอาการที่ว่าเกือบตายหายไปหมด คงเพราะมีแรงกระตุ้นให้ทำงาน
19 30 ส่งเอ็มดีที่คอนโด(ซอยชิดลม)หลังจากนั้นอาการกลับมาอีก คิดว่าต้องไปโรงพยาบาลแน่เลยฮึดเดินไปหน้าเซ็นทรัลเวิรล์ดรอรถเมล์กว่ารถจะมาถึงนานมาก ขึ้นรถได้ก็มีแต่ที่ยืนเลยเกาะราวไป รถติดมากอีกเป็นชั่วโมงๆกว่าจะถึงโรงพยาบาลราชวิถี
สี่ทุ่มกว่าถึงโรงพยาบาล บอกอาการกับพยาบาลหน้าห้องฉุกเฉินเรียบร้อย รอไม่ถึง 5 นาทีก็มีเสียงเรียกออกมาทางลำโพงว่าให้เข้าไปได้ พร้อมกันนั้นก็มีคุณหมอสาวออกมาเรียกอีกที
เข้าไปในห้องฉุกเฉินคุณหมอสาวคนนั้นตรวจดูว่าเป็นไงเลยบอกอาการไป พร้อมๆกันนั้นเธอก็เล่นไลน์ ตะ-หลอด เธอดูประวัติแล้วก็บอกว่าเมื่อปีที่แล้วก็มาแอดมิท เธอบอกว่าตอนนั้นหมอให้ยาลดความดันระดับสูงกับให้น้ำเกลือ 1 ถุง
คุณหมอถามว่าจะรับยากับน้ำเกลือมั้ยบอกว่ารับครับตอนนั้นหมอหัวหน้าเวรซึ่งนั่งอยู่ใกล้ๆกันว่างแล้วก็มาดูประวัติปีที่แล้วบอกว่าไม่ต้องหรอก แต่หมอหัวหน้าเวรก็ให้นอนที่เตียงพักคนไข้แล้วก็มีคุณหมอคนสวยเดินเข้ามาแล้วปิดผ้ากั้น3ด้าน(ข้างซ้าย-ขวา-ปลายเตียง)ทำไมสวยอะไรปานนั้นคุณหมอแล้วคุณหมอคนสวยก็เอาสายวัดระดับการเต้นของหัวใจมาติดแล้วก็มีอีก 4-6 เส้นมาติดที่ลำตัว คุณหมอถามว่าครั้งก่อนที่มามีการตรวจแบบนี้มั้ยคะไม่มีครับ ผมตอบไป หลังจากนั้นคุณหมอก็กลับออกไป
45 นาทีต่อมาคุณหมอคนสวยกลับเข้ามา คุณหมอเดินเข้ามาจนชิดขอบเตียง แล้วเอามือซ้ายค่อยๆวางที่แขนซ้ายของผมพร้อมถามว่าเป็นยังไงบ้างคะ ความรู้สึกของผมตอนนั้นคือคุณหมอคนสวยครับคุณหมอสวยมากครับแล้วยังมอบสัมผัสจากมือนั้นให้อีกอย่างที่ไม่เคยได้รับจากใครเลยในรอบสิบกว่าปีนี้
จากนั้นคุณหมอก็ดึงสายที่คุณหมอเอามาติดตัวผมเมื่อร่วมชั่วโมงที่แล้วออกแล้วพาไปที่โต๊ะหมอหัวหน้าเวร หมอหัวหน้าเวรตรวจแผ่นกราฟแล้วบอกว่านี่คืออาการขาดยาเลยบอกให้กลับบ้านแล้วกินยาความดันที่มีอยู่ก็จะดีขึ้น
ที่หมอหัวหน้าเวรบอกขาดยานั้นผมก็นึกย้อนหลังจากวันนั้นไปก็นึกออกว่าไม่ได้กินยาความดันมาเกือบสองอาทิตย์
ห้าทุ่มกว่าๆตื่นนอน ลงมาข้างล่าง เห็นเจ้าเต่าเดินผ่านลิฟต์พอดีมานั่งเก้าอี้นั่งเล่นที่ย้ายมาอยู่หน้าออฟฟิศ เจ้ารัตน์นั่งอยู่บนเก้าอี้ผู้บริหารกินข้าวกับไข่ต้มที่เจ้าเต่าทำมา
24 11 60
14 15 ลุกจากตัวเสื้อที่ใช้ปูนอน ถ้ามีเงินพอสักวันคงได้ซื้อเสื่อ ซักเสื้อ 2 ตัวที่แช่ไว้ในถัง ล้างหน้าล้างตาซะหน่อย หายงัวเงียไปได้ เปลี่ยนกางเกงจากกางเกงเลเป็นใส่ขาสามส่วนแล้วจะเดินไปร้านคุณออแต่พอถึงหน้าตึกมีลมพัดมาสัมผัสเลยนั่งที่เก้าอี้หน้าสวนหย่อม กำลังนั่งทอดอารมณ์อยู่ดีๆไอ้เต่ามันมายืนอยู่เมื่อไหร่ไม่รู้เล่นเอาตกใจซะเกือบสะบัดแข้งไปโดนมัน
เริ่มหิวไอ้เต่ามันบอกจะกลับไปบ้านเอาข้าวต้มที่ทำไว้มาให้กิน
25 11 60
02 30 กำลังนั่งเขียนบันทึกอยู่หน้าตึก มีคนมาสะกิดแขน แล้วยื่นสปอนเซอร์สีเหลืองมาให้ผมหันไปดูปรากฏว่าเป็นเจ้าเหลือง(ช่างสารพัดของตึกที่ทำได้หมดทั้งงานไฟ งานปูน งานไม้ คุ้มจริงๆจ้างเจ้าเหลืองไว้ทำงาน)
26 11 60
05 15 ง่วงมากหลับไปบนเก้าอี้ หน้าออฟฟิศ สักพักใหญ่ๆรู้สึกตัวว่ามีคนมาปั๊มหัวใจ ตอนนั้นนึกว่าคนที่มาปั๊มคงคิดว่าผมตายแหงๆแต่(มัน)เจ้ารัตน์แหย่ผมเล่น
พอรู้สึกตัวตื่นเต็มที่รู้สึกได้ว่าสดชื่นดีจริงๆ
05 30 ไปแฟมมิลี่มาร์ทซื้อนมเปรี้ยวอาซาอิชิ(มีโปรฯ ซื้อหนึ่งแถมหนึ่ง15 บาท)ซื้อกาแฟเบอร์ดี้แบล็ค น้ำตาลน้อย 15 บาท
สักพักเจ้าเหลืองมาผมส่งอาซาอิชิอีกขวดให้
คงจะจริงนะที่เคยได้ยินมาว่าถ้าดื่มกาแฟแล้วจะมีคำคิดคำเขียนดีๆหลายวันก่อนหน้านี้ฟังวิทยุได้ยินว่ามีนักเขียนหลายคนที่ฟังเพลงแล้วเขียนหนังสือมักจะได้เนื้อความดีๆ
ปอกหมดเปลือก พฤศจิกายน 2560
หลังกินข้าวมื้อบ่าย เข้าเซเว่นซื้ออะไรสักอย่างเนี่ยแหละ
เข้าช่องจ่ายตังค์ จิ๊บมารับเงิน ส่งยิ้มให้เธอเธอยิ้มตอบแล้วรีบหลบสายตาของผม(รู้นะว่าเธอคงเขินผม เพราะยิ้มก็ยิ้มให้แล้ว)(ยังจะให้สบสายตาอีก)อะไรกันไอ้เฒ่านี่) และทุกครั้งที่ผมได้รอยยิ้มจากเธอผมจะลิงโลดใจมากและยิ้มให้กับตัวเอง
03 11 60
วันนี้เป็นวันลอยกระทง
ความง่วงเข้ามาเยือนบวกกับเมากาแฟด้วย ตอนกลางวันพยายามหลับให้ได้แต่มันหลับไม่ได้
จนมาช่วงเย็นถึงจะได้งีบ งีบไปได้ชั่วโมงกว่าๆ กำลังหลับได้สบายเชียว ได้ยินเสียงเคาะประตูเลยตื่น
เสียงเคาะประตูนั้นคือเพื่อนในตึกรุ่นน้อง(แต่เขาเรียกผมลุง(417)(ผมอยู่ 410)เขาจะซื้อพวงมาลัยมาให้ทุกวันพระ
ตื่นเที่ยวนี้มาแปลกคือหิวทันทีเลยไปซื้อควิกๆต้มโคล้งที่เซเว่น กลับมาที่ตึกนั่งกินหน้าสวนหย่อมแล้วหนูเอ๋(304)แม่ค้าลูกชิ้นหน้าสวยลงมาขายเลยไปกินซะ2 ไม้
เนื่องจากมีหลายคนถามถามว่าวันนี้ไปลอยกระทงที่ไหนเลยตอบไปว่าไม่มีคนไปลอยด้วย
ตั้งแต่ต้นเดือนมาถึงวันนี้เข้าเซเว่นเป็นว่าเล่นเพราะของที่ใช้ในการอุปโภคใกล้เลยไปซื้อไว้ซะจะได้มีใช้ถึงซิ้นเดือน สินค้าที่ซื้อคือ
1.สบู่สมุนไพรตราซิตร้าที่ซื้อเพราะตรานี้ใช้ส่วนผสมจากธรรมชาติและใช้ล้างหน้าได้ด้วยและอีกหนึ่งเหตุผลคือก่อนหน้านี้คือลองใช้ยี่ห้อหนึ่งแล้วไม่ได้ผลตามคำโฆษณากับอีกเหตุผลหนึ่งคือราคาสูงมาก
2.ซื้อแปรงสีฟันตราเซนโซไดน์เพราะขนแปรงนุ่ม(ไม่ทำลายเหงือก)บวกกับมียาสีฟันหลอดปิกนิคแถมด้าย พอลองใช้แล้วขนแปรงนุ่มมากนุ่มกว่าที่เคยใช้มาเลยรู้สึกแปลกๆ
04 11 60
เออๆลืมไปตอนเดือนที่แล้วบอกไปว่านอนได้วันละ10กว่าชั่วโมง อีกอย่างตอนนี้ผมก็อยู่ในช่วงวัยทองเพราะ56เข้าไปแล้วจำได้ว่าคนวัยทองระบบในร่างกายมันจะแปรปรวนไปหมด(สำหรับบางคน)ผมอาจอยู่ในกลุ่มที่เป็นได้ กับอีกอย่างไอ้เจ้าโรคไบโพลาร์ที่ผมเป็นอยู่แค่ตัวโรคสมองก็สับสนมากพออยู่แล้วแล้วมาเจอกับวัยทองอีก โอ๊ะมันกันใหญ่
03 15 ง่วงจัดรีบขึ้นห้องล้มตัวลงนอน เปิดเพลงจากมือถือฟัง ไม่ถึง3นาทีก็หลับ
สะดุ้งตื่นขึ้นมาตอนไหนก็จำไม่ได้
วันนี้เจ้าเต่า(เพื่อนใหม่)บอกไว้ว่าจะให้น้อย(ภรรยา)ทำโจ๊กใส่เห็ดหอมกับไก่ฉีกมาให้กิน
08 30 ไปเบิกเงิน 300ที่ธนชาตินี่ถ้าไม่ได้เอาเข้าบัญชีตั้งแต่วันพฤหัสที่แล้วก็หมดตั้งแต่เมื่อวานแล้วล่ะ นี่คือข้อดีของการไม่มีatm(ผมเป็นคนที่จัดสรรการเงินแย่มาก)
08 45 ความจริงควรจะหิวได้แล้วแต่เป็นเพราะกินกาแฟแก้วใหญ่เลยยังไม่หิว
07 11 60
อากาศตั้งแต่วันที่ 31เดือนที่แล้วมาหาวันนี้ดีมาก กำลังนั่งอยู่ที่เก้าอี้นั่งเล่นข้างกำแพง
ด้วยความที่นอนไม่เพียงพอเลยเคลิ้มๆไป แล้วต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะไอ้เต่ามันขี่จักรยานมาหยุดตรงหน้าผมเลยด่ามัน
นั่งต่อไป เห็นหญิงสาวร่างคุ้นตามากกำลังเดินผ่านหน้าตึกไปจิ๊บนั่นเอง
ด้วยความที่ไม่อยากจะให้โอกาสดีๆที่จะเพิ่มความคุ้นเคยต่อไปเลยรีบส่งยิ้มให้เธอ เธอส่งยิ้มกลับมาให้ ทำให้ชายสูงวัยอยางผมกระชุ่มกระชวยขึ้นมาทันที
สิบกว่านาทีผ่านไป หัวใจมันยังเต้นผิดจังหวะไม่หาย ก็นี่เป็นการเห็นเธอนอกร้าน แล้วเธอยิ้มตอบ นึกไปถึงเมื่อกลางเดือนที่แล้วเราสองคนต่างเห็นหน้ากันที่ปากซอยต่างไม่ยิ้มให้กัน คราวนี้เลยไม่อยากให้โอกาสดีดีหลุดลอยไป
10 11 60
ใกล้ดึกของเมื่อคืนตื่นมา แล้วแพ็ค ยา อาบน้ำ แปรงฟัน เสร็จจากภารกิจในห้องน้ำ ใส่เสื้อยืด กางเกงวอร์มแล้วลงมาข้างล่าง
11 11 60
ลืมไปเลยว่าวันนี้เป็นวันเกิด แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษ
08 45หิวมากๆไปร้านคุณออกินผัดซีอิ๊ว
ตั้งแต่ต้นเดือนมานี้ไม่รู้เป็นอะไร กินอะไรก็อร่อยไปหมด
เที่ยงกว่าๆตื่นนอนมาบนความเมื่อยของร่างกาย ทำไงดีถึงจะสลัดความง่วงออกไปได้ นึกถึงกาแฟขึ้นมา จะดื่มยี่ห้ออะไรดีที่มีน้ำตาลน้อยนึกขึ้นได้ เบอร์ดี้ น้ำตาลน้อย เดินไปเซเว่น อุณหภูมิในร้านกำลังสบาย เดินไปที่ตู้แช่หยิบกาแฟที่ว่า ผู้จัดการเกศหรือเก๋นี่แหละเธอหอบกล่องสองมือ ออกมาจากห้องstaff
ผมเดินไปในความง่วงซึม ถึงช่องจ่ายเงิน เธอเดินมาที่ช่องนั้นมือของเธอหยิบป้ายใช้บริการช่องถัดไปออก ผมวางกระป๋องกาแฟลง เธอหยิบถุงเตรียมใส่กาแฟ ผมบอกไม่ต้องใส่ถุงครับ เธอพยักหน้าพร้อมคำพูด ค่ะเธอหยิบหลอดมาเตรียมส่งให้ ไม่ต้องครับผมตอบไป เธอพยักหน้าพร้อม ค่ะ
สามทุ่มกว่า ง่วงมาก ขึ้นห้องออกจากลิฟท์เดินไปด้วยความง่วงเข้าห้องไปล้มตัวลงเอาโทร.เสียบหูฟัง
17 11 60
สามสี่วันก่อนหน้านี้ อาการทางร่างกายไม่ค่อยจะดีเป็นเพราะอากาศกลางวันร้อนกลางคืนเย็น นี่ขนาดอยู่ในช่วงปลายฝนต้นหนาวนะแต่อารมณ์ช่วงนี้ดีคงเป็นเพราะดื่มกาแฟ(วันนึงกินทั้งอาราบัส เอสเพรสโซ ทั้งเบอร์ดี้ เอสเพรสโซ ทั้งเบอร์ดี้ แบล็คน้ำตาลน้อย ส่วนเรื่องอื่นๆโดยรวม การกินดีมาก นอน นอนมากลงไปน้อยน้ำหนักไต่อยู่ที่80 ต้นๆขึ้นไปถึง80กลางๆ
18 11 60
เกือบตีหนึ่งของวันนี้ ตื่นนอนมาด๊ายหลับไปตั้ง6-7ชั่วโมง คงเป็นเพราะกินยาbrufenเข้าไปแล้วลงมาข้างล่าง เจ้าเต่าที่เคยบอกว่าจะผัดไก่น้ำพริกเผามาให้ ปรากฏว่าซาเลมฟาดเรียบ
ตีสามกว่า เจ้าเต่ากลับไปบ้านทอดไก่กับปลาซาบะและแกงอ่อมไก่(ฝีมือน้อย ภรรยาเต่า)แล้วเอามาให้ผมทาน พอมาถึง เจ้าเต่าแบ่งข้าวกับไก่ทอดให้เจ้ารัตน์กินด้วย
ตีสี่กว่า ไปเซเว่นซื้อกาแฟเบอร์ดี้ น้ำตาลน้อย รสชาดพอใช้ได้ ที่พอใช้น่ะเป็นเพราะน้ำตาลนี่หละถ้าเป็นแบบทั่วๆไปจะอร่อยเพราะมีน้ำตาลเยอะกว่า
เรียบร้อยจากการเติมคาเฟอีนแล้วออกเดินเล่นไปปากซอยแต่ต้องเดินกลับ เพราะเห็นหมาสีขาวหนึ่งตัวเดินกลับผ่านหน้าบ้านไปไปรับเจ้าเต่าชวนเดินไปบ้าน(ผมเหนื่อย เลยขอกลับก่อน)
08 20 เจ้าเต่าชวนไปบ้านรอบสอง สิบนาทีต่อมาถึงบ้านเจ้าเต่า เจอน้อยภรรยาเจ้าเต่า
19 05 ออกมานั่งเล่นด้านหลังห้อง ด้านในห้องเปิดเพลงจากมือถือเสียงลั่นมาถึงที่นั่งอยู่สองมือประสานเท้าคางกับระเบียง มองลงไปข้างล่าง คิดไปถึงที่นั่งตรงนี้ที่เคยเห็นจิ๊บเดินผ่านตึกไป
19 11 60
20 15 นอน
ตื่นห้าทุ่มกว่า ลงมาข้างล่างเจ้ารัตน์เห็นแล้วบอกว่า มา ออกมาเหอะ เห็นแล้ว ออกมาจากช่องลิฟต์เห็นเมรีติ๊ก(402)กลับมาจากขอนแก่นคุยกับเธอ10 นาทีเธอบอกง่วงนอน
20 11 60
ต่อมาเจ้ารัตน์เรียกไปรับเงิน100 แล้วบอกซื้อกล้วยหอมกับนมให้ด้วย ออกจากตึกไปแฟมมิลี่มาร์ทซื้อของที่เจ้ารัตน์สั่งซื้อนมหนองโพไขมันต่ำให้เจ้ารัตน์ ซื้อกาแฟซุปเปอร์ริชเขาช่องโรลเค๊กส้มให้ตัวเอง
07 00 นั่งเขียนบันทึกอยู่นี้
อากาศกำลังดีคิดถึงเมื่อ 4-5 ปีที่แล้ว ตอนนั้นเช่าห้องพักอยู่ในซอยสุขุมวิท22 ห้องเล็กมากราวๆเมตร คูณ สองเมตรครึ่ง อยู่ชั้นล่างสุดของของตึก ตอนที่เข้าอยู่นั้นเป็นปลายเดือนมีนาคมในห้องนั้น อับ อบ อ้าวมากกลางวันร้อนระห่ำกลางคืนเย็นชื้นมาก
ตอนนั้นได้งานทำเป็นคนขับรถให้คนญี่ปุ่น บริษัทอยู่ที่ตึก ยูในเต็ดสีลม ตอนเดือนแรกก็พอไหวอยู่ แต่สุขภาพนี่สิไม่ไหวเลย มีอยู่วันหนึ่งตอนนั้นบรรยากาศทำงานดีมาก(อยู่ในช่วงแรก) (วันที่ 13 เมษา(วันสงกรานต์) กรรมการผู้จัดการใหญ่ของบริษัทกลับมาจากพม่า
วันนั้นตื่นตีห้ากว่า เจ็ดโมงสี่สิบห้านาทีออกไปออฟฟิศ เอากุญแจรถ
สิบโมงเศษยังอยู่ที่ลานจอดรถของตึก อยู่ๆมีอาการแน่นหน้าอกหายใจไม่ออกคิดว่าอาจมีการน้ำตาลในเลือดตก เลยไปแม็คสีลม กินไอศครีมก็ช่วยอะไรไม่ได้มันเหมือนจะตายให้ได้
นั่งตากแอร์อยู่ในแม็คได้ร่วมชั่วโมงก็กลับไปที่ลานจอดรถอาการค่อยดีขึ้น
เที่ยงกว่าออกรถไปสุวรรณภิมเพื่อรับเอ็มดีที่ว่า
เกือบบ่ายสองเอ็มดีมาถึง แปลกมากทำไมอาการที่ว่าเกือบตายหายไปหมด คงเพราะมีแรงกระตุ้นให้ทำงาน
19 30 ส่งเอ็มดีที่คอนโด(ซอยชิดลม)หลังจากนั้นอาการกลับมาอีก คิดว่าต้องไปโรงพยาบาลแน่เลยฮึดเดินไปหน้าเซ็นทรัลเวิรล์ดรอรถเมล์กว่ารถจะมาถึงนานมาก ขึ้นรถได้ก็มีแต่ที่ยืนเลยเกาะราวไป รถติดมากอีกเป็นชั่วโมงๆกว่าจะถึงโรงพยาบาลราชวิถี
สี่ทุ่มกว่าถึงโรงพยาบาล บอกอาการกับพยาบาลหน้าห้องฉุกเฉินเรียบร้อย รอไม่ถึง 5 นาทีก็มีเสียงเรียกออกมาทางลำโพงว่าให้เข้าไปได้ พร้อมกันนั้นก็มีคุณหมอสาวออกมาเรียกอีกที
เข้าไปในห้องฉุกเฉินคุณหมอสาวคนนั้นตรวจดูว่าเป็นไงเลยบอกอาการไป พร้อมๆกันนั้นเธอก็เล่นไลน์ ตะ-หลอด เธอดูประวัติแล้วก็บอกว่าเมื่อปีที่แล้วก็มาแอดมิท เธอบอกว่าตอนนั้นหมอให้ยาลดความดันระดับสูงกับให้น้ำเกลือ 1 ถุง
คุณหมอถามว่าจะรับยากับน้ำเกลือมั้ยบอกว่ารับครับตอนนั้นหมอหัวหน้าเวรซึ่งนั่งอยู่ใกล้ๆกันว่างแล้วก็มาดูประวัติปีที่แล้วบอกว่าไม่ต้องหรอก แต่หมอหัวหน้าเวรก็ให้นอนที่เตียงพักคนไข้แล้วก็มีคุณหมอคนสวยเดินเข้ามาแล้วปิดผ้ากั้น3ด้าน(ข้างซ้าย-ขวา-ปลายเตียง)ทำไมสวยอะไรปานนั้นคุณหมอแล้วคุณหมอคนสวยก็เอาสายวัดระดับการเต้นของหัวใจมาติดแล้วก็มีอีก 4-6 เส้นมาติดที่ลำตัว คุณหมอถามว่าครั้งก่อนที่มามีการตรวจแบบนี้มั้ยคะไม่มีครับ ผมตอบไป หลังจากนั้นคุณหมอก็กลับออกไป
45 นาทีต่อมาคุณหมอคนสวยกลับเข้ามา คุณหมอเดินเข้ามาจนชิดขอบเตียง แล้วเอามือซ้ายค่อยๆวางที่แขนซ้ายของผมพร้อมถามว่าเป็นยังไงบ้างคะ ความรู้สึกของผมตอนนั้นคือคุณหมอคนสวยครับคุณหมอสวยมากครับแล้วยังมอบสัมผัสจากมือนั้นให้อีกอย่างที่ไม่เคยได้รับจากใครเลยในรอบสิบกว่าปีนี้
จากนั้นคุณหมอก็ดึงสายที่คุณหมอเอามาติดตัวผมเมื่อร่วมชั่วโมงที่แล้วออกแล้วพาไปที่โต๊ะหมอหัวหน้าเวร หมอหัวหน้าเวรตรวจแผ่นกราฟแล้วบอกว่านี่คืออาการขาดยาเลยบอกให้กลับบ้านแล้วกินยาความดันที่มีอยู่ก็จะดีขึ้น
ที่หมอหัวหน้าเวรบอกขาดยานั้นผมก็นึกย้อนหลังจากวันนั้นไปก็นึกออกว่าไม่ได้กินยาความดันมาเกือบสองอาทิตย์
ห้าทุ่มกว่าๆตื่นนอน ลงมาข้างล่าง เห็นเจ้าเต่าเดินผ่านลิฟต์พอดีมานั่งเก้าอี้นั่งเล่นที่ย้ายมาอยู่หน้าออฟฟิศ เจ้ารัตน์นั่งอยู่บนเก้าอี้ผู้บริหารกินข้าวกับไข่ต้มที่เจ้าเต่าทำมา
24 11 60
14 15 ลุกจากตัวเสื้อที่ใช้ปูนอน ถ้ามีเงินพอสักวันคงได้ซื้อเสื่อ ซักเสื้อ 2 ตัวที่แช่ไว้ในถัง ล้างหน้าล้างตาซะหน่อย หายงัวเงียไปได้ เปลี่ยนกางเกงจากกางเกงเลเป็นใส่ขาสามส่วนแล้วจะเดินไปร้านคุณออแต่พอถึงหน้าตึกมีลมพัดมาสัมผัสเลยนั่งที่เก้าอี้หน้าสวนหย่อม กำลังนั่งทอดอารมณ์อยู่ดีๆไอ้เต่ามันมายืนอยู่เมื่อไหร่ไม่รู้เล่นเอาตกใจซะเกือบสะบัดแข้งไปโดนมัน
เริ่มหิวไอ้เต่ามันบอกจะกลับไปบ้านเอาข้าวต้มที่ทำไว้มาให้กิน
25 11 60
02 30 กำลังนั่งเขียนบันทึกอยู่หน้าตึก มีคนมาสะกิดแขน แล้วยื่นสปอนเซอร์สีเหลืองมาให้ผมหันไปดูปรากฏว่าเป็นเจ้าเหลือง(ช่างสารพัดของตึกที่ทำได้หมดทั้งงานไฟ งานปูน งานไม้ คุ้มจริงๆจ้างเจ้าเหลืองไว้ทำงาน)
26 11 60
05 15 ง่วงมากหลับไปบนเก้าอี้ หน้าออฟฟิศ สักพักใหญ่ๆรู้สึกตัวว่ามีคนมาปั๊มหัวใจ ตอนนั้นนึกว่าคนที่มาปั๊มคงคิดว่าผมตายแหงๆแต่(มัน)เจ้ารัตน์แหย่ผมเล่น
พอรู้สึกตัวตื่นเต็มที่รู้สึกได้ว่าสดชื่นดีจริงๆ
05 30 ไปแฟมมิลี่มาร์ทซื้อนมเปรี้ยวอาซาอิชิ(มีโปรฯ ซื้อหนึ่งแถมหนึ่ง15 บาท)ซื้อกาแฟเบอร์ดี้แบล็ค น้ำตาลน้อย 15 บาท
สักพักเจ้าเหลืองมาผมส่งอาซาอิชิอีกขวดให้
คงจะจริงนะที่เคยได้ยินมาว่าถ้าดื่มกาแฟแล้วจะมีคำคิดคำเขียนดีๆหลายวันก่อนหน้านี้ฟังวิทยุได้ยินว่ามีนักเขียนหลายคนที่ฟังเพลงแล้วเขียนหนังสือมักจะได้เนื้อความดีๆ