ครอบครัวใครที่มีพ่อแม่รักลูกไม่เท่ากันบ้างไหมค่ะ

ขอพื้นที่ระบายตรงนี้หน่อยนะคะ อดทนมานานมาก ครอบครัวเรามีกันทั้งหมด4คนพ่อแม่เราพี่สาวเรา เรากับพี่สาวอายุห่างกัน6ปี ยายเป็นคนเลี้ยงเรามาตั้งแต่เด็กส่วนพี่แม่เป็นคนเลี้ยง จนยายมาเสียชีวิตเราถึงได้ย้ายมาอยูากับพ่อแม่ คือตั้งแต่เราจำได้เราจะเป็นคนโดนพ่อแม่ด่าที่สุด ไม่มีสมองบ้าง ปัญญาอ่อนบ้าง เอามองส่วนไหนคิดบ้าง เรียนจบสูงแต่ไม่มีสมองบ้าง ทุกครั้งเราโดนด่าโดนว่าเราไม่เคยตอบโต้เลย เราจะเงียบตลอด เราทำดีทุกครั้งพ่อแม่ไม่เคยชมเราเลยแต่พอเราทำผิดพลาดนิดๆหน่อยๆด่าเราสารพัด และมันมีอยู่ไม่กี่เรื่องที่เราจำฝั่งใจมาตลอด คือพี่สาวเราคลอดลูกแล้ววันนั้นเป็นวันที่เราออกจากโรงพยาบาลแม่โทรมาบอกว่าให้ไปปัดห้องทีวีให้หน่อย เราก็ไปปัดพร้อมกับฉีดยากันยุ่งให้เรียบร้อยเพราะนึกว่าญาติจะมาพักที่บ้านเลยกลัวยุ่งจะกัด(เราก็หวังดีนั้นแหละ) พอแม่พาพี่สาวมาถึงบ้านเปิดประตูเข้าไปในห้องทีวีแล้วได้กลิ่นยากันยุ่งก็ตะโกนมาด่าเราว่าจะฉีดทำไม ไม่มีสมองหรอ อีห่านี้ใครบอกให้ฉีด ซึ่งเราก็ไม่รู้หรอกว่าแม่จะเอาน้องเข้าไปนอนในนั้น ตอนที่แม่โทรมาก็ไม่ได้บอกเราด้วยว่าจะเอาน้องเข้าไปนอนถ้าบอกตั้งแต่แรกเราก็จะไม่ฉีด(ความหวังดีก็เลยกลายเป็นความหวังร้ายในสายตาคนอื่น) หลังจากที่แม่ด่าเรา เราก็ไม่ได้ตอบโต้อะไรมีแต่เก็บไว้ในใจและเก็บมาร้องไห้คนเดียวและพ่อเราก็ไม่เคยปกป้องอะไรเราเลยมีแต่ปล่อยให้แม่กับพี่ด่าเรามาตลอด จนมาเมื่อ2 3วันก่อนเราทะเลาะกับพี่ ทะเลาะกันแรงมาก แม่กับพ่อไม่เคยที่จะอยู่ข้างเราไม่เคยที่จะปกป้องเรา ทั้งๆที่เราไม่ได้เป็นคนผิดอะไร พ่อกับแม่ก็ไปปกป้องพี่ จนบ้างทีเราแอบนึกในใจว่าเราคงไม่ใช่ลูกเขาหรอกแม่(ยาย)เราคงตายไปแล้วเขาคงเอามาเลี้ยงเพราะเราไม่มีใคร จนบ้างครั้งเราคิดที่จะหนีออกจากบ้าน หนีออกไปให้ไกลๆ ไม่มีใครติดต่อได้ หรือบ้างครั้งเราคิดที่จะฆ่าตัวตายก็มีถ้าไม่มีเราพวกเขาคงมีความสุข แต่เราหนีไม่ได้เพราะมันติดอยู่ที่คำว่าพ่อแม่ ทดแทนบุญคุณ

#มีครอบครัวไหนที่เลวร้ายกว่าเราไหมค่ะ
#สุดท้ายก็ได้ระบายหลังจากที่เก็บไว้คนเดียวมานานและไม่เคยมีใครรับฟังเพราะเราไม่รู้จะไปอธิบายให้ใครฟัง
#พิมพ์ด้วยน้ำตา