"ที่อู่ซ่อมรถเก่า มีที่ซ่อนเยอะ" แมคพูดแค่นั้นก็วิ่งนำไปก่อน ปกติในกลุ่มพวกเรา แมคจะเป็นผู้นำเสมอ ส่วนผมเป็นคนประเภทว่าไงก็ว่าตาม จึงวิ่ง
ตามไป
"รอด้วย รอด้วย" นี่ก็เป็นคำพูดติดปากของน้ำ ผู้หญิงคนเดียวในกลุ่ม เราสามคนวิ่งไปยังอู่ซ่อมรถเก่า ซึ่งเป็นบ้านที่ถูกดัดแปลงเป็นอู่ซ่อมรถ แต่ถูก
เจ้าของทิ้งร้างไว้นานแล้ว
นึกถึงภาพที่พวกเรา 4 คน มี ผม แมค น้ำ และธง ที่เคยวิ่งเล่นด้วยกันเป็นกลุ่มเสมอ แต่เวลานี้เหลือแค่ผม แมค และน้ำ เท่านั้น เพราะตอนนี้ ไอ้ธง มันคือคนที่กำลังไล่ล่าพวกเรา
เมื่อมาถึงที่หมาย พวกเราต่างแยกย้ายกันหาที่ซ่อนอย่างรีบร้อน เพราะพวกเรารู้ ว่าฝีเท้าไอ้ธงมันเร็วแค่ไหน มันกำลังไล่ตามมาติดๆแน่ ผมเลือกต้น
ตะขบขนาดใหญ่ ที่อยู่ด้านข้างของอู่ กิ่งใบมันค่อนข้างหนา ผมไม่รอช้า รีบปีนขึ้นไปทันที ฉายา เจ้าจ๋อ ของผม ไม่ใช่ได้มาด้วยการนั่งเฉยๆนี่นะ ดูเหมือนผมจะเลือกที่ซ่อนได้ถูก จากบนต้นตะขบ ผมสามารถมองเห็นบริเวณโดยรอบได้หมด ตั้งแต่ปากทางเข้าไปจนถึงด้านหลัง
ผมเห็นน้ำเข้าไปในตัวบ้าน ส่วนแมคก็กำลังถอดรองเท้า วางมุมให้ปลายรองเท้าโผล่ออกมาจากหลังกองเศษเหล็ก ส่วนตัวเองก็เดินย่องแย่งไปแอบหลบอยู่ฝั่งตรงข้ามที่ด้านหลังของตัวบ้าน สมแล้วที่เป็นแมค เขาไม่ใช่ประเภทที่ชอบวิ่งหนีอย่างเดียวหรอก แต่ชอบหาวิธีการตอบโต้เสมอ ถ้าไอ้ธงมันเดินเข้าไปหารองเท้าโดยไม่ระวังล่ะก็ ต้องโดนแมคตลบหลังเล่นงานแน่นอน ผมหันไปดูอีกคน เห็นน้ำเดินออกจากบ้านทางประตูข้าง มองๆถังน้ำมันแล้วพยายามจะปีนลงไป พยายามอยู่ครู่หนึ่ง หันไปเห็นยางรถยนต์เก่าก็ลากมาวางข้างถังทำเป็นฐานปีน แต่ตอนนี้สิ ผมเห็นไอ้ธง มันเดินส่ายอาดๆมาแล้ว
มันสอดส่ายสายตามองหาพวกเรา มันรู้ว่าพวกเราอยู่ที่นี่ เห็นมันสะบัดมือขวาวอร์มอัพ เตรียมพร้อมจะใช้อาวุธที่มันมีในมือทุกเมื่อ ผมก็ลุ้นใจหายใจคว่ำกับน้ำ จะลงไปซ่อนตัวได้สำเร็จก่อนไอ้ธงมันจะเห็นเธอหรือเปล่า จากตรงที่เธออยู่ เธอมองไม่เห็น ไม่รู้ว่ามันมาแล้ว แล้วผมก็ส่งสัญญานบอกเธอไม่ได้ซะด้วย
แต่สายตาไอ้ธงมันสะดุดกึก มันเห็นรองเท้าของแมคแล้ว มันเดินย่อตัวเหมือนเสือย่องเข้าหาเหยื่อ โดยไม่ทันสังเกตเห็นน้ำ นั่นทำให้น้ำเห็นมันก่อน
แทนที่จะปีนลงถัง ก็ลงไปแอบอยู่หลังถังแทน ผมกลั้นหายใจไม่กระดุกดิก เมื่อไอ้ธงมาอยู่ใต้ต้นตะขบที่ผมซ่อนอยู่ จนมันเดินผ่านไป ผมจึงผ่อนลมหายใจ ภาวนาให้มันเสร็จกับดักของแมค ไอ้ธงเดินช้าลง เพิ่มความระวังขึ้น มือขวามันเกร็งแน่น พร้อมอาวุธที่มันเตรียมไว้ แต่มันคงไม่รู้ ว่าแมคก็เตรียมไว้ให้มันเหมือนกัน
ไอ้ธงก้าวไปหารองเท้า หันหลังให้แมคที่ลอบออกมาจากที่ซ่อนแล้ว เพียงแค่ไม่กี่ก้าวของแมค การไล่ล่าของไอ้ธงก็จะจบลง
กึง!
จนได้! คงเพราะเห็นไอ้ธงเดินผ่านไปแล้วโดยไม่รู้ถึงแผนการของแมค น้ำก็เลยปีนลงไปซ่อนในถังน้ำมันตามแผนของเธอจนได้ แล้วก็ดันทำเสียงขึ้นมาจนได้
แต่เพียงแวบเดียวที่ผมหันไปมองทางน้ำ
"ไอ้แมค!"
โป้ง! เสียงกังวานลั่นก้อง ไม่เหมือนเสียงในทีวี ภาพที่ผมหันกลับมาเห็น คืออาวุธในมือของไอ้ธงที่ชี้ไปทางแมค ซึ่งอยู่ครึ่งทางที่จะลอบเล่นงานไอ้ธง
พื้นเป็นดินแข็งปนกรวด คนธรรมดาวิ่งด้วยเท้าเปล่าไม่ได้ กว่าแมคจะย่องไปถึง ไอ้ธงมันรู้ตัวก่อน เลยเสร็จมันง่ายๆอย่างนั้น ผมอยากจะร้อง XoX
ให้ลั่น โธ่ แมค วางแผนซะดิบดี
ไอ้ธงเหลือบตามองแมคที่แน่นิ่งไปแล้ว มันก็หาเหยื่อรายต่อไป มันคงกำลังหาที่มาของเสียงนั่นแหละ ผมหน้าเย็น เหงื่อออกเต็มมือ ชัยภูมิที่คิดว่าดี
มันเริ่มไม่ดีซะแล้ว เมื่อที่ตรงนี้มันมองเห็นทั่ว แต่ไม่มีทางหนี โจมตีกลับไม่ได้ ถ้าโดนเจอตัวเมื่อไหร่ ตายสถานเดียว
มันเดินรอบอู่ จนเห็นถังน้ำมันอันเป็นที่ซ่อนของน้ำ มันน่าสงสัยล่ะ เล่นมียางรถยนต์วางอยู่ด้านข้างอย่างนั้น มันเดินอ้อมปีนรั้วไม้ด้านหลังข้ามมา
"ไอ้ป๋อ" ผมสะดุ้ง เมื่อมันเรียกชื่อผม
"ออกมาเลย ชั้นรู้ว่าแกอยู่ในนั้น" มันรู้ว่าน้ำปีนข้ามรั้วไม่ได้ แต่มันไม่รู้ว่าตัวบ้านมีประตูข้าง มันจึงเข้าใจผิดคิดว่าคนที่อยู่ในนั้นเป็นผม
"เฮ้ยๆ ไม่กล้าออกมารึไงวะ" มันขู่อยู่อย่างนั้น แต่ไม่ได้เข้าไปจัดการกับน้ำ มันกลับหมุนตัวเดินวนรอบ ส่ายอาวุธในมือมันเล็งไปทุกที่ คงเพราะเพิ่งโดนกับดักของแมคเข้าไป มันจึงระแวงว่าผมจะอยู่ในถังเป็นตัวล่อ ให้น้ำเข้าเล่นงานมันด้านหลัง มันส่องทุกมุมอย่างระแวงระไว ผมรอจังหวะที่มันหันหลังให้ ปีนลงจากต้นตะขบอย่างรวดเร็ว พุ่งเข้าไปในตัวบ้าน ย่องไปแง้มประตูข้าง เห็นไอ้ธงมันแน่ใจแล้วว่าไม่มีคนอื่นซุ่มโจมตีอยู่ มันก็เดินเข้าไปหาถังน้ำมันที่มีน้ำอยู่ข้างใน
ความจริง ผมควรที่จะเสียสละน้ำ รอให้ไอ้ธงเก็บน้ำได้ก่อน ตอนนั้นมันจะย่ามใจ ผมสามารถเข้าไปด้านหลังมัน เป่าลมใส่คอมัน ให้มันหันกลับมาทำหน้าตกใจเหมือนโดนผีหลอก แล้วผมก็จัดการมันอย่างง่ายดาย
แต่ทว่า ผมไม่ให้เป็นอย่างนั้นหรอก ผมจะไม่ให้มันทำอะไรน้ำ ผมแทรกตัวออกมาจากประตูที่แง้มไว้ ย่องเข้าไปด้านหลังมันอย่างเงียบเชียบ
"จุ๊ จุ๊ ต้องให้ลำบากซะจริง" มันยังไม่รู้ตัว
ผมก้าวยาวๆด้วยปลายเท้า กางมือขวาที่ชุ่มเหงื่อเกร็งเต็มเหยียด ขณะที่ไอ้ธง มือซ้ายเกาะขอบถัง ชะโงกหน้าลงไปมอง พร้อมกับแหย่มือขวาลงไป
"ไอ้ป๋อ ป.. โอะ.." มันตกใจที่เห็นน้ำอยู่ในนั้นแทนที่จะเป็นผม แต่มันก็ยังเล็งอาวุธลงไป เป็นจังหวะที่ผมเข้าถึงตัว แล้วผลักฝ่ามือที่สะสมกำลังเต็มเปี่ยมใส่มัน เหมือนมันรู้ตัวแล้ว มันหันกลับมาเห็นผม สีหน้าของมันแตกตื่นอย่างที่ผมอยากเห็น แต่เพราะมันเบี่ยงตัวหันมา ฝ่ามือที่ควรประทับกลางหลังมัน จึงได้ถูกหัวไหล่แทน แต่นั่นก็ใช้ได้
ไอ้ธงพยายามเหวี่ยงมือ เล็งอาวุธมาทางผม แต่ไม่ทันหรอก เมื่อวินาทีที่มือผมสัมผัสไหล่มัน ผมได้เปล่งเสียงแห่งชัยชนะ
"แปะ"
"เย้ เย้ รอดแล้ว" น้ำลุกขึ้นมาตบมือ กระโดดดีใจอยู่ในถัง ไอ้ธงทำหน้าเซ็ง แล้วผมกับมันก็ช่วยกันดึงตัวน้ำออกมา
"สุดยอดเลย ป๋อ เห็นตอนที่ปีนต้นไม้ลงมาแล้ว สมแล้วที่เป็นเจ้าจ๋อ" แมคที่ใส่รองเท้าแล้วเดินเข้ามารวมกลุ่ม
"อ้อ ซ่อนอยู่บนนั้นเองหรอ ลืมเจ้าจ๋อไปได้ยังไงเนี่ย" ไอ้ธงพูด
"เล่นต่อมั้ย"
"เอาสิ"
"นับถึง100 นะ" ไอ้ธงหันหน้าเข้ากำแพงเอามือปิดตาแล้วเริ่มนับ "1...2...3..4.."
"กลับไปที่สวนกล้วย" แมคพูด แล้วก็วิ่งนำไปก่อน โดยมีผมวิ่งตาม
"รอด้วย รอด้วย"
.....................................................
ที่มาของชื่อเรื่อง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้กะจะตั้งชื่อเรื่องว่า "ล่า ซ่อน เห็น" แต่กลัวนักอ่านผู้ชาญฉลาดจะเดาเนื้อเรื่องได้ง่ายไป ก็เลยตั้งชื่อใหม่ให้ผวนหลายชั้น
ล่า เซ่น หอน
ตามไป
"รอด้วย รอด้วย" นี่ก็เป็นคำพูดติดปากของน้ำ ผู้หญิงคนเดียวในกลุ่ม เราสามคนวิ่งไปยังอู่ซ่อมรถเก่า ซึ่งเป็นบ้านที่ถูกดัดแปลงเป็นอู่ซ่อมรถ แต่ถูก
เจ้าของทิ้งร้างไว้นานแล้ว
นึกถึงภาพที่พวกเรา 4 คน มี ผม แมค น้ำ และธง ที่เคยวิ่งเล่นด้วยกันเป็นกลุ่มเสมอ แต่เวลานี้เหลือแค่ผม แมค และน้ำ เท่านั้น เพราะตอนนี้ ไอ้ธง มันคือคนที่กำลังไล่ล่าพวกเรา
เมื่อมาถึงที่หมาย พวกเราต่างแยกย้ายกันหาที่ซ่อนอย่างรีบร้อน เพราะพวกเรารู้ ว่าฝีเท้าไอ้ธงมันเร็วแค่ไหน มันกำลังไล่ตามมาติดๆแน่ ผมเลือกต้น
ตะขบขนาดใหญ่ ที่อยู่ด้านข้างของอู่ กิ่งใบมันค่อนข้างหนา ผมไม่รอช้า รีบปีนขึ้นไปทันที ฉายา เจ้าจ๋อ ของผม ไม่ใช่ได้มาด้วยการนั่งเฉยๆนี่นะ ดูเหมือนผมจะเลือกที่ซ่อนได้ถูก จากบนต้นตะขบ ผมสามารถมองเห็นบริเวณโดยรอบได้หมด ตั้งแต่ปากทางเข้าไปจนถึงด้านหลัง
ผมเห็นน้ำเข้าไปในตัวบ้าน ส่วนแมคก็กำลังถอดรองเท้า วางมุมให้ปลายรองเท้าโผล่ออกมาจากหลังกองเศษเหล็ก ส่วนตัวเองก็เดินย่องแย่งไปแอบหลบอยู่ฝั่งตรงข้ามที่ด้านหลังของตัวบ้าน สมแล้วที่เป็นแมค เขาไม่ใช่ประเภทที่ชอบวิ่งหนีอย่างเดียวหรอก แต่ชอบหาวิธีการตอบโต้เสมอ ถ้าไอ้ธงมันเดินเข้าไปหารองเท้าโดยไม่ระวังล่ะก็ ต้องโดนแมคตลบหลังเล่นงานแน่นอน ผมหันไปดูอีกคน เห็นน้ำเดินออกจากบ้านทางประตูข้าง มองๆถังน้ำมันแล้วพยายามจะปีนลงไป พยายามอยู่ครู่หนึ่ง หันไปเห็นยางรถยนต์เก่าก็ลากมาวางข้างถังทำเป็นฐานปีน แต่ตอนนี้สิ ผมเห็นไอ้ธง มันเดินส่ายอาดๆมาแล้ว
มันสอดส่ายสายตามองหาพวกเรา มันรู้ว่าพวกเราอยู่ที่นี่ เห็นมันสะบัดมือขวาวอร์มอัพ เตรียมพร้อมจะใช้อาวุธที่มันมีในมือทุกเมื่อ ผมก็ลุ้นใจหายใจคว่ำกับน้ำ จะลงไปซ่อนตัวได้สำเร็จก่อนไอ้ธงมันจะเห็นเธอหรือเปล่า จากตรงที่เธออยู่ เธอมองไม่เห็น ไม่รู้ว่ามันมาแล้ว แล้วผมก็ส่งสัญญานบอกเธอไม่ได้ซะด้วย
แต่สายตาไอ้ธงมันสะดุดกึก มันเห็นรองเท้าของแมคแล้ว มันเดินย่อตัวเหมือนเสือย่องเข้าหาเหยื่อ โดยไม่ทันสังเกตเห็นน้ำ นั่นทำให้น้ำเห็นมันก่อน
แทนที่จะปีนลงถัง ก็ลงไปแอบอยู่หลังถังแทน ผมกลั้นหายใจไม่กระดุกดิก เมื่อไอ้ธงมาอยู่ใต้ต้นตะขบที่ผมซ่อนอยู่ จนมันเดินผ่านไป ผมจึงผ่อนลมหายใจ ภาวนาให้มันเสร็จกับดักของแมค ไอ้ธงเดินช้าลง เพิ่มความระวังขึ้น มือขวามันเกร็งแน่น พร้อมอาวุธที่มันเตรียมไว้ แต่มันคงไม่รู้ ว่าแมคก็เตรียมไว้ให้มันเหมือนกัน
ไอ้ธงก้าวไปหารองเท้า หันหลังให้แมคที่ลอบออกมาจากที่ซ่อนแล้ว เพียงแค่ไม่กี่ก้าวของแมค การไล่ล่าของไอ้ธงก็จะจบลง
กึง!
จนได้! คงเพราะเห็นไอ้ธงเดินผ่านไปแล้วโดยไม่รู้ถึงแผนการของแมค น้ำก็เลยปีนลงไปซ่อนในถังน้ำมันตามแผนของเธอจนได้ แล้วก็ดันทำเสียงขึ้นมาจนได้
แต่เพียงแวบเดียวที่ผมหันไปมองทางน้ำ
"ไอ้แมค!"
โป้ง! เสียงกังวานลั่นก้อง ไม่เหมือนเสียงในทีวี ภาพที่ผมหันกลับมาเห็น คืออาวุธในมือของไอ้ธงที่ชี้ไปทางแมค ซึ่งอยู่ครึ่งทางที่จะลอบเล่นงานไอ้ธง
พื้นเป็นดินแข็งปนกรวด คนธรรมดาวิ่งด้วยเท้าเปล่าไม่ได้ กว่าแมคจะย่องไปถึง ไอ้ธงมันรู้ตัวก่อน เลยเสร็จมันง่ายๆอย่างนั้น ผมอยากจะร้อง XoX
ให้ลั่น โธ่ แมค วางแผนซะดิบดี
ไอ้ธงเหลือบตามองแมคที่แน่นิ่งไปแล้ว มันก็หาเหยื่อรายต่อไป มันคงกำลังหาที่มาของเสียงนั่นแหละ ผมหน้าเย็น เหงื่อออกเต็มมือ ชัยภูมิที่คิดว่าดี
มันเริ่มไม่ดีซะแล้ว เมื่อที่ตรงนี้มันมองเห็นทั่ว แต่ไม่มีทางหนี โจมตีกลับไม่ได้ ถ้าโดนเจอตัวเมื่อไหร่ ตายสถานเดียว
มันเดินรอบอู่ จนเห็นถังน้ำมันอันเป็นที่ซ่อนของน้ำ มันน่าสงสัยล่ะ เล่นมียางรถยนต์วางอยู่ด้านข้างอย่างนั้น มันเดินอ้อมปีนรั้วไม้ด้านหลังข้ามมา
"ไอ้ป๋อ" ผมสะดุ้ง เมื่อมันเรียกชื่อผม
"ออกมาเลย ชั้นรู้ว่าแกอยู่ในนั้น" มันรู้ว่าน้ำปีนข้ามรั้วไม่ได้ แต่มันไม่รู้ว่าตัวบ้านมีประตูข้าง มันจึงเข้าใจผิดคิดว่าคนที่อยู่ในนั้นเป็นผม
"เฮ้ยๆ ไม่กล้าออกมารึไงวะ" มันขู่อยู่อย่างนั้น แต่ไม่ได้เข้าไปจัดการกับน้ำ มันกลับหมุนตัวเดินวนรอบ ส่ายอาวุธในมือมันเล็งไปทุกที่ คงเพราะเพิ่งโดนกับดักของแมคเข้าไป มันจึงระแวงว่าผมจะอยู่ในถังเป็นตัวล่อ ให้น้ำเข้าเล่นงานมันด้านหลัง มันส่องทุกมุมอย่างระแวงระไว ผมรอจังหวะที่มันหันหลังให้ ปีนลงจากต้นตะขบอย่างรวดเร็ว พุ่งเข้าไปในตัวบ้าน ย่องไปแง้มประตูข้าง เห็นไอ้ธงมันแน่ใจแล้วว่าไม่มีคนอื่นซุ่มโจมตีอยู่ มันก็เดินเข้าไปหาถังน้ำมันที่มีน้ำอยู่ข้างใน
ความจริง ผมควรที่จะเสียสละน้ำ รอให้ไอ้ธงเก็บน้ำได้ก่อน ตอนนั้นมันจะย่ามใจ ผมสามารถเข้าไปด้านหลังมัน เป่าลมใส่คอมัน ให้มันหันกลับมาทำหน้าตกใจเหมือนโดนผีหลอก แล้วผมก็จัดการมันอย่างง่ายดาย
แต่ทว่า ผมไม่ให้เป็นอย่างนั้นหรอก ผมจะไม่ให้มันทำอะไรน้ำ ผมแทรกตัวออกมาจากประตูที่แง้มไว้ ย่องเข้าไปด้านหลังมันอย่างเงียบเชียบ
"จุ๊ จุ๊ ต้องให้ลำบากซะจริง" มันยังไม่รู้ตัว
ผมก้าวยาวๆด้วยปลายเท้า กางมือขวาที่ชุ่มเหงื่อเกร็งเต็มเหยียด ขณะที่ไอ้ธง มือซ้ายเกาะขอบถัง ชะโงกหน้าลงไปมอง พร้อมกับแหย่มือขวาลงไป
"ไอ้ป๋อ ป.. โอะ.." มันตกใจที่เห็นน้ำอยู่ในนั้นแทนที่จะเป็นผม แต่มันก็ยังเล็งอาวุธลงไป เป็นจังหวะที่ผมเข้าถึงตัว แล้วผลักฝ่ามือที่สะสมกำลังเต็มเปี่ยมใส่มัน เหมือนมันรู้ตัวแล้ว มันหันกลับมาเห็นผม สีหน้าของมันแตกตื่นอย่างที่ผมอยากเห็น แต่เพราะมันเบี่ยงตัวหันมา ฝ่ามือที่ควรประทับกลางหลังมัน จึงได้ถูกหัวไหล่แทน แต่นั่นก็ใช้ได้
ไอ้ธงพยายามเหวี่ยงมือ เล็งอาวุธมาทางผม แต่ไม่ทันหรอก เมื่อวินาทีที่มือผมสัมผัสไหล่มัน ผมได้เปล่งเสียงแห่งชัยชนะ
"แปะ"
"เย้ เย้ รอดแล้ว" น้ำลุกขึ้นมาตบมือ กระโดดดีใจอยู่ในถัง ไอ้ธงทำหน้าเซ็ง แล้วผมกับมันก็ช่วยกันดึงตัวน้ำออกมา
"สุดยอดเลย ป๋อ เห็นตอนที่ปีนต้นไม้ลงมาแล้ว สมแล้วที่เป็นเจ้าจ๋อ" แมคที่ใส่รองเท้าแล้วเดินเข้ามารวมกลุ่ม
"อ้อ ซ่อนอยู่บนนั้นเองหรอ ลืมเจ้าจ๋อไปได้ยังไงเนี่ย" ไอ้ธงพูด
"เล่นต่อมั้ย"
"เอาสิ"
"นับถึง100 นะ" ไอ้ธงหันหน้าเข้ากำแพงเอามือปิดตาแล้วเริ่มนับ "1...2...3..4.."
"กลับไปที่สวนกล้วย" แมคพูด แล้วก็วิ่งนำไปก่อน โดยมีผมวิ่งตาม
"รอด้วย รอด้วย"
.....................................................
ที่มาของชื่อเรื่อง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้