สวัสดีครับผมขอใช้นามสมมุติว่า ตี๋
เรื่องนี้เกิดขึ้นกับผมเองกับกลุ่มเพื่อนๆที่มักจะแหกกฎโรงเรียนปีนกำแพงช่วงเวลาดึกๆอยู่บ่อยๆจนวันนึงเจอดีเข้าจังๆแบบไม่ทันตั้งตัวจนทำให้ในกลุ่มเพื่อนได้รับบาดเจ็บกับเหตุการณ์นี้ ทำให้ปัจจุบันนี้ผมกับเพื่อนยังคงจำได้ดีถึงแม้จะออกมาเรียนที่ใหม่แล้วแต่ก็ไม่กล้าจะแหกกฎของโรงเรียนอีกเลย อ่านเสร็จพี่ๆเพื่อนๆอย่าลืม comment ส่งความคิดเห็นมาให้พวกเราด้วยนะครับ_
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ5 ปีที่แล้วผมได้ไปเรียนอยู่โรงเรียนประจำแห่งหนึ่งในจังหวัดสงขลา แต่ผมขอไม่ระบุอำเภอนะครับ ที่นี่เป็นโรงเรียนแบบปิดเสาร์อาทิตย์จะให้ผู้ปกครองมาเยี่ยมได้แต่มันจะมีเคสพวกผมที่ผู้ปกครองไม่ค่อยจะว่างแต่ส่งตังค์มาให้ครูประจำชั้นพวกเราก็เลยไปเบิกมากินแต่พวกเราจะมีความรู้สึกว่าเฮ้ยอยากกินอันนู้นอันนี้แต่ไม่มีขายในโรงเรียนผู้ปกครองของเพื่อนส่งน้ำอัดลมมาให้แล้วเพื่อนจะชอบมานั่งโชว์กินต่อหน้าอะไรประมาณนี้ก็เลยอยากจะกินเหมือนเพื่อนเขาบ้างเลยมีวิธีเดียวก็คือปีนกำแพงวิ่งออกไปซื้อนอกโรงเรียนพวกผมทำอย่างนี้ประจำ ทุกเสาร์อาทิตย์แต่อย่างเช่นเวลาเรียนถ้าคาบไหนว่างครูไม่มาสอนพวกเราก็จะวิ่งออกไปซื้อบางครั้งก็ไม่มีตังค์นะแต่มันจะมีคนจ้างที่ให้ซื้อบุหรี่น้ำโค้กเหล้าขาวค่าจ้าง20 30 อะไรก็ว่าไปคือพูดง่ายๆก็คือมีธุรกิจส่วนตัวว่างั้น แต่ถ้าเหมือนจะวิ่งกลางคืนเนี่ยค่าจ้างมันจะสูงขึ้นอยู่ที่ประมาณ 50-100พวกผมถึงจะวิ่ง แต่มันมีอยู่คืนนึงที่คนในหอจ้างให้ไปซื้อบุหรี่ลับไปเติมตังค์โทรศัพท์ให้หน่อยซึ่งตู้เติมตังค์เนี่ยอยู่ไกลพอสมควรประมาณ2กิโลบางคนอาจจะบอกว่าใกล้แต่ถ้าวิ่งๆเดินๆยังไงก็ไกลอยู่ดีค่าจ้างทั้งหมดได้ประมาณ 150 บาททีแรกผมจะไม่ไปอยู่แล้วแต่สุดท้ายก็ต้องไปเพราะพวกเพื่อนๆมันไปด้วยก็เดินๆวิ่งๆมามันจะมีเพื่อนอยู่คนนึงใช้นามสมมุติว่า ไอ้มอสเวลาที่มันพูดอะไรเนี่ยพูดจาโผงผางติดขี้เล่นนิดนึงบางครั้งมันก็พูดอะไรไม่คิด พวกเราก็เดินมาถึงข้างชมรมกิจกรรมจะเป็นพวกเกี่ยวกับดนตรีสากลดนตรีไทยศิลปะแล้วก็ห้องนางรำพอเราเดินมาถึงตรงนั้นเพื่อนน่ะบอกว่าได้ยินเสียงเหมือนหญิงชราคนหนึ่งพูดภาษาใต้ถามว่า _ไปไหนลูก ดึกแล้วมันอันตราย_อธิบายก่อนว่าเราไปกัน 5 คนแล้วคนที่ได้ยินเสียงเนี่ยมันเดินอยู่กับผม ไอ้มอสกับเพื่อน 2 คนคนมันเดินอยู่ด้านหลังตามมาติดๆเลย 3 คนด้านหลังอ่ะมันพูดหยอกกันว่าถ้าเจอผีจะทำยังไงไอ้มอสก็บอกว่ากูผีห่าตัวไหนที่มันกล้ามากกูจะเตะให้
ปากแตกเลยคอยดู ผมกับเพื่อนอีกคนนึงที่เดินมากับผมหันไปมองหน้าไอ้มอสดุด่าว่าขอขมากับสิ่งที่พูดเมื่อกี้เดี๋ยวนี้นะ แล้วตบปากด้วยไอ้มอสมันก็เลยทำหน้าตาไม่พอใจแล้วมันก็บอกว่าไม่กูไม่ทำเพื่อนอีกคนที่เดินมากับผมก็เลยด่ามันมาตลอดทางจนถึงข้างกำแพง แล้วเพื่อนที่เดินมากับผมมันได้ยินเสียงหญิงชราพูดว่า _อย่าไปนะลูก หลบหอไปนอนได้แล้วลูกข้างนอกมันอันตราย_ พอมันได้ยินอย่างนั้นมันเลยสะกิดผมว่ากลับกันไหมซึ่งไอ้มอสน่ะมันได้ยินมันก็เลยด่าพวกผมว่ากระจอกมาถึงนี้แล้ว
ไม่กล้าหรอว่ะ ไอ้มอสมันก็เลยชวนเพื่อนที่เดินมากับมันอีก 2 คนว่าไปพวกเราออกไปแค่นี้ก็ได้ไอ้พวกนี้มันกระจอกมันไม่กล้าหรอกผมกับเพื่อนที่เดินมาด้วยกันหันมองหน้ากันความรู้สึกมันบอกว่าไหนๆก็มาถึงนี้แล้วทำให้มันจบๆก็แล้วกันอีกอย่างกลัวเพื่อนจะน้อยใจอุตส่าห์เดินมาตั้งไกลแล้วแล้วไอ้ 3 ตัวนั้นน่ะมันปีนออกไปก่อนแล้วก็เลยพิมพ์ตามมันไปแต่พอปีนยังไม่ข้ามไปอีกฝั่งนึง 3 คนนั้นวิ่งหน้าตาตื่นพลางตะโกนมาให้พวกผมได้ยินว่า ไอ้ตี๋ผีหลอก
ผมกับเพื่อนอีกคนที่ยังไม่ทันได้ข้ามกระโดดลงจากกำแพงวิ่งหนีสุดชีวิตเลยไอ้ 3 ตัวด้านหลังก็ปีนกำแพงเสียงกำแพงที่มันต่อกันดังตึงตังๆๆๆหลังจากที่ได้ยินเสียงตึงตังตึงตังได้ยินเสียงไอ้มอสน้องโอ๊ยลั่นผมที่ไม่รู้จะทำยังไงวิ่งออกมาคนเดียวตัดสินใจวิ่งไปบอกยามเวรว่าไอ้มอสมันร้องโอ๊ยอยู่ที่กำแพงหลังจากนั้นผมก็ไม่รู้สึกอะไรอีกเลย มารู้สึกตอนอีกทีก็มีคนเอายาดมมายัดจมูกผมจนตื่นแล้วไอ้สองตัวที่มันเดินกับไอ้มอสนั่งอยู่ข้างๆผมตัวสั่นปากซีดปากพูดอยู่คำเดิม มันจะฆ่ากูๆ ถามเกี่ยวกับเรื่องไอ้มอสก็ไม่ได้ศัพท์ก็เลยต้องให้ผู้ปกครองทั้งสองคนมาโรงเรียนแบบโดยด่วนครูประจำหอผมก็เลยหันมาถามเห็นไอ้มดครั้งสุดท้ายมันอยู่ตรงไหนผมก็บอกว่าได้ยินเสียงครั้งสุดท้ายของมันคือที่ข้างกำแพง แล้วเพื่อนอีกคนล่ะหมายถึงเพื่อนที่เดินมากับผมผมบอกว่าไม่รู้เหมือนกันเพราะว่าหลังจากนั้นผมก็แตกกระเจิงออกมา ก็สอบถามกันไปกันมาอยู่สักพักก่อนหน้านี้ที่ครูหอผมจะมาผมเห็นครูที่ประจำห้องนาฏศิลป์หรือห้องนางรำขับรถถือไม้หวายสีเหลืองเข้มขับรถมาทำหน้านิ่งๆแบบใจเย็นมาก จอดรถแล้วเดินมาใกล้ๆผมถามว่าอีก 2 คนนั้นไปไหนผมก็บอกไปตามที่เห็นแล้วครูคนนั้นก็ใช้ไม้หวายตีไปที่หลัง 2 คนที่นั่งสั่นปากซีดอยู่ข้างๆผม ผั๊วะๆเพื่อน 2 คนก็นั่งร้องไห้อยู่สักพักก็เริ่มดีขึ้นแล้วพวกครูก็ยืนพูดคุยกันผมก็ไม่รู้หรอกนะว่าเขาคุยอะไรกันแต่ที่เห็นๆครูดนตรีกับครูห้องนาฏศิลป์มาก่อนครูหลายๆคนรวมทั้งครูหอผมอีกด้วย พวกเขาก็ยืนคุยกันอยู่สักพักแล้วก็ออกตามหาเพื่อนที่เดินมากับผมกับไอ้มอส พวกครูน่ะเขาเริ่มหาจากอาคารเรียนอาคารเรียนเนี่ยมันมี3 อาคารแต่มันจะมีอยู่อาคาร 1 ที่ปิดตัวไม่ใช้อาคารนั้นแต่จะเปิดประตูให้เข้าได้ก็เลยขึ้นไปหากันไม่เจออะไรก็เลยไปหาคันที่ 2 อังคารที่ 3 ก็ไม่เจออย่างที่ 2 ที่จะหาได้ก็คือโรงยิมข้างๆชมรมกิจกรรมนั่นแหละเดินเข้าไปหาแต่ก็ยังไม่เจออะไร แต่มีคนวิ่งมาบอกว่าบนห้องนาฏศิลป์ได้ยินเสียงเหมือนเด็กผู้ชายกำลังร้องไห้ครูห้องนาฏศิลป์กับครูห้องดนตรีไทยและก็อีกหลายๆคนวิ่งกลูกันขึ้นไปสรุปไปเจอเพื่อนที่เดินมากับผมนั่งร้องไห้กอดขาหุ่นนางรำผู้หญิงปากบางพูดว่า ผมหลาบแล้วผมจะไม่ไปแล้ว ซึ่งเพื่อนคนนี้นับถือโนราห์มาหลายชั่วอายุคนตามที่ญาติเขาเล่าให้ฟังภาพที่เห็นณตอนนั้นครูประจำหอบอกว่าเกือบช็อคเหมือนกันมาเห็นอย่างนี้ คุณลุงไปอีกคนนึงละแต่ไอ้มอสยังหาไม่เจอประมาณตี 1 ก็ยังไม่เจอเวียงอยู่ที่กำแพงหลายรอบมากแต่ผมไม่ได้ไปนะผมขึ้นไปเก็บของบนหอแล้วก็กลับบ้านไปแล้วตอนนั้นแต่นี่เพื่อนมาเล่าให้ฟังอีกทีนึงว่าครูในโรงเรียนต้องไปเชิญพระมาทำพิธี ถึงจะเจอมันเจอมันอีกทีในสภาพที่ ไอ้มอสนอนแขนผิดรูปเอวผิดรูปปากแล้วเอามืออีกข้างนึงค้วนแขนค้วนขาค้วนหน้าตัวเองจนจะเหวอะปากพูดว่สช่วยด้วยแต่ช่วยด้วยนี้มันแทบจะไม่มีเสียงแล้ว มันเป็นเสียงพูดที่เป็นเสียงลมที่พยายามพูดว่าช่วยด้วย แต่ถ้าเจอไอ้มอสประมาณตี 4 ตี 5 ไอ้มอสก็น่าจะนอนสิ้นลมอยู่ตรงนั้นตอนนี้ยังดีที่ไอ้มอสยังหายใจอยู่ก็เลยรีบนำตัวส่งโรงพยาบาลทันที ผ่านมา 2 อาทิตย์ที่ผมกลับมาจากพักการเรียนก็ได้ข่าวว่าแม่ของไอ้หมอสมาขอขมาผีเจ้าที่ หรือขอขมากับสิ่งที่ไอ้มอสพูดไปแล้วก็ทำเรื่องเอกสารย้ายไอ้มอสออกจากโรงเรียนนี้มันทีและอีก 2 คนที่ย้ายออกไปตามๆกันก็คือเพื่อนที่เดินกับไอ้มอสคืนนั้น แต่เพื่อนที่เดินกับผมคืนนั้นมันก็อยู่เรียนกับผมจนจบม. 3 แล้วเราก็แยกย้ายออกมาเรียนที่อื่นเหมือนกัน ผมเองก็ไม่ได้รู้ว่าคืนนั้นพวกเพื่อนผมทั้ง 3 คนมันเจออะไรกับ แต่คนนึงที่เดินอยู่กับผมคืนนั้นมันเล่าให้ฟังว่าพอมันวิ่งห่างออกจากผมปุ๊บมันบอกทางมืดหมดเลยมีแต่ป่าไม่เห็นอะไรเลยแต่ที่เห็นเด่นชัดเลยมียายแก่ๆใส่ชุดนางรำเหมือนจะไปแสดงงานที่ไหนมันเดินมาลากแขนมันบอกว่ายายคนนั้นพูดว่า_ย่าบอกแล้วช่ายม้ายว่ามันอันตราย ลูกก็ไม่ฟังเห็นม้ายสิ่งที่เกิดขึ้นมันเป็นพันพรือย่าเตือน 2 รอบ 3 รอบนุ้ยกะม้ายฟังย่าเลยจำไว้เลยทีหลังเวลาที่ย่าพูดอะไร ให้ฟังด้วย_แล้วมันก็บอกว่าอย่าให้คนนั้นก็พามันไปนั่งใต้ต้นไทรแล้วยายห้ามว่าห้ามออกไปไหนจนกว่ามีคนจะมาเจอ มันก็เลยนั่งร้องไห้กอดต้นไทรแต่ที่ทุกคนเห็นคือมันนั่งกอดขาหุ้นนางรำ ส่วนไอ้มอสผมมาชักถามกับครูหอทีหลังว่าไอ้มดมันเป็นอะไรบ้างครูบอกว่าซี่โครงบริเวณอกซ้ายหัก3ซี่แถมแขนก็หักหน้าเหวอะแขนขาฉีก แล้วอันนี้เรารู้กันแค่นี้นะครับว่าพอผมกลับไปถึงบ้านพ่อถือไม้หวายรอผมแล้วแล้วไม่ต้องถามต่อนะครับว่าอะไรจะเกิดขึ้นแผลรอยพ่อตียังไม่หายเลยครับ แล้วเรื่องแบบนี้ก็ฝากถึงเด็กที่ชอบปีนกำแพงบ่อยๆระวังจะเจอดีเข้าให้เหมือนพวกผมนะครับสงสัยอะไร comment ถามกันได้เลยครับ
ผีเฮี้ยนโรงเรียนประจำ(ภาคใต้)
เรื่องนี้เกิดขึ้นกับผมเองกับกลุ่มเพื่อนๆที่มักจะแหกกฎโรงเรียนปีนกำแพงช่วงเวลาดึกๆอยู่บ่อยๆจนวันนึงเจอดีเข้าจังๆแบบไม่ทันตั้งตัวจนทำให้ในกลุ่มเพื่อนได้รับบาดเจ็บกับเหตุการณ์นี้ ทำให้ปัจจุบันนี้ผมกับเพื่อนยังคงจำได้ดีถึงแม้จะออกมาเรียนที่ใหม่แล้วแต่ก็ไม่กล้าจะแหกกฎของโรงเรียนอีกเลย อ่านเสร็จพี่ๆเพื่อนๆอย่าลืม comment ส่งความคิดเห็นมาให้พวกเราด้วยนะครับ_
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ5 ปีที่แล้วผมได้ไปเรียนอยู่โรงเรียนประจำแห่งหนึ่งในจังหวัดสงขลา แต่ผมขอไม่ระบุอำเภอนะครับ ที่นี่เป็นโรงเรียนแบบปิดเสาร์อาทิตย์จะให้ผู้ปกครองมาเยี่ยมได้แต่มันจะมีเคสพวกผมที่ผู้ปกครองไม่ค่อยจะว่างแต่ส่งตังค์มาให้ครูประจำชั้นพวกเราก็เลยไปเบิกมากินแต่พวกเราจะมีความรู้สึกว่าเฮ้ยอยากกินอันนู้นอันนี้แต่ไม่มีขายในโรงเรียนผู้ปกครองของเพื่อนส่งน้ำอัดลมมาให้แล้วเพื่อนจะชอบมานั่งโชว์กินต่อหน้าอะไรประมาณนี้ก็เลยอยากจะกินเหมือนเพื่อนเขาบ้างเลยมีวิธีเดียวก็คือปีนกำแพงวิ่งออกไปซื้อนอกโรงเรียนพวกผมทำอย่างนี้ประจำ ทุกเสาร์อาทิตย์แต่อย่างเช่นเวลาเรียนถ้าคาบไหนว่างครูไม่มาสอนพวกเราก็จะวิ่งออกไปซื้อบางครั้งก็ไม่มีตังค์นะแต่มันจะมีคนจ้างที่ให้ซื้อบุหรี่น้ำโค้กเหล้าขาวค่าจ้าง20 30 อะไรก็ว่าไปคือพูดง่ายๆก็คือมีธุรกิจส่วนตัวว่างั้น แต่ถ้าเหมือนจะวิ่งกลางคืนเนี่ยค่าจ้างมันจะสูงขึ้นอยู่ที่ประมาณ 50-100พวกผมถึงจะวิ่ง แต่มันมีอยู่คืนนึงที่คนในหอจ้างให้ไปซื้อบุหรี่ลับไปเติมตังค์โทรศัพท์ให้หน่อยซึ่งตู้เติมตังค์เนี่ยอยู่ไกลพอสมควรประมาณ2กิโลบางคนอาจจะบอกว่าใกล้แต่ถ้าวิ่งๆเดินๆยังไงก็ไกลอยู่ดีค่าจ้างทั้งหมดได้ประมาณ 150 บาททีแรกผมจะไม่ไปอยู่แล้วแต่สุดท้ายก็ต้องไปเพราะพวกเพื่อนๆมันไปด้วยก็เดินๆวิ่งๆมามันจะมีเพื่อนอยู่คนนึงใช้นามสมมุติว่า ไอ้มอสเวลาที่มันพูดอะไรเนี่ยพูดจาโผงผางติดขี้เล่นนิดนึงบางครั้งมันก็พูดอะไรไม่คิด พวกเราก็เดินมาถึงข้างชมรมกิจกรรมจะเป็นพวกเกี่ยวกับดนตรีสากลดนตรีไทยศิลปะแล้วก็ห้องนางรำพอเราเดินมาถึงตรงนั้นเพื่อนน่ะบอกว่าได้ยินเสียงเหมือนหญิงชราคนหนึ่งพูดภาษาใต้ถามว่า _ไปไหนลูก ดึกแล้วมันอันตราย_อธิบายก่อนว่าเราไปกัน 5 คนแล้วคนที่ได้ยินเสียงเนี่ยมันเดินอยู่กับผม ไอ้มอสกับเพื่อน 2 คนคนมันเดินอยู่ด้านหลังตามมาติดๆเลย 3 คนด้านหลังอ่ะมันพูดหยอกกันว่าถ้าเจอผีจะทำยังไงไอ้มอสก็บอกว่ากูผีห่าตัวไหนที่มันกล้ามากกูจะเตะให้
ผมกับเพื่อนอีกคนที่ยังไม่ทันได้ข้ามกระโดดลงจากกำแพงวิ่งหนีสุดชีวิตเลยไอ้ 3 ตัวด้านหลังก็ปีนกำแพงเสียงกำแพงที่มันต่อกันดังตึงตังๆๆๆหลังจากที่ได้ยินเสียงตึงตังตึงตังได้ยินเสียงไอ้มอสน้องโอ๊ยลั่นผมที่ไม่รู้จะทำยังไงวิ่งออกมาคนเดียวตัดสินใจวิ่งไปบอกยามเวรว่าไอ้มอสมันร้องโอ๊ยอยู่ที่กำแพงหลังจากนั้นผมก็ไม่รู้สึกอะไรอีกเลย มารู้สึกตอนอีกทีก็มีคนเอายาดมมายัดจมูกผมจนตื่นแล้วไอ้สองตัวที่มันเดินกับไอ้มอสนั่งอยู่ข้างๆผมตัวสั่นปากซีดปากพูดอยู่คำเดิม มันจะฆ่ากูๆ ถามเกี่ยวกับเรื่องไอ้มอสก็ไม่ได้ศัพท์ก็เลยต้องให้ผู้ปกครองทั้งสองคนมาโรงเรียนแบบโดยด่วนครูประจำหอผมก็เลยหันมาถามเห็นไอ้มดครั้งสุดท้ายมันอยู่ตรงไหนผมก็บอกว่าได้ยินเสียงครั้งสุดท้ายของมันคือที่ข้างกำแพง แล้วเพื่อนอีกคนล่ะหมายถึงเพื่อนที่เดินมากับผมผมบอกว่าไม่รู้เหมือนกันเพราะว่าหลังจากนั้นผมก็แตกกระเจิงออกมา ก็สอบถามกันไปกันมาอยู่สักพักก่อนหน้านี้ที่ครูหอผมจะมาผมเห็นครูที่ประจำห้องนาฏศิลป์หรือห้องนางรำขับรถถือไม้หวายสีเหลืองเข้มขับรถมาทำหน้านิ่งๆแบบใจเย็นมาก จอดรถแล้วเดินมาใกล้ๆผมถามว่าอีก 2 คนนั้นไปไหนผมก็บอกไปตามที่เห็นแล้วครูคนนั้นก็ใช้ไม้หวายตีไปที่หลัง 2 คนที่นั่งสั่นปากซีดอยู่ข้างๆผม ผั๊วะๆเพื่อน 2 คนก็นั่งร้องไห้อยู่สักพักก็เริ่มดีขึ้นแล้วพวกครูก็ยืนพูดคุยกันผมก็ไม่รู้หรอกนะว่าเขาคุยอะไรกันแต่ที่เห็นๆครูดนตรีกับครูห้องนาฏศิลป์มาก่อนครูหลายๆคนรวมทั้งครูหอผมอีกด้วย พวกเขาก็ยืนคุยกันอยู่สักพักแล้วก็ออกตามหาเพื่อนที่เดินมากับผมกับไอ้มอส พวกครูน่ะเขาเริ่มหาจากอาคารเรียนอาคารเรียนเนี่ยมันมี3 อาคารแต่มันจะมีอยู่อาคาร 1 ที่ปิดตัวไม่ใช้อาคารนั้นแต่จะเปิดประตูให้เข้าได้ก็เลยขึ้นไปหากันไม่เจออะไรก็เลยไปหาคันที่ 2 อังคารที่ 3 ก็ไม่เจออย่างที่ 2 ที่จะหาได้ก็คือโรงยิมข้างๆชมรมกิจกรรมนั่นแหละเดินเข้าไปหาแต่ก็ยังไม่เจออะไร แต่มีคนวิ่งมาบอกว่าบนห้องนาฏศิลป์ได้ยินเสียงเหมือนเด็กผู้ชายกำลังร้องไห้ครูห้องนาฏศิลป์กับครูห้องดนตรีไทยและก็อีกหลายๆคนวิ่งกลูกันขึ้นไปสรุปไปเจอเพื่อนที่เดินมากับผมนั่งร้องไห้กอดขาหุ่นนางรำผู้หญิงปากบางพูดว่า ผมหลาบแล้วผมจะไม่ไปแล้ว ซึ่งเพื่อนคนนี้นับถือโนราห์มาหลายชั่วอายุคนตามที่ญาติเขาเล่าให้ฟังภาพที่เห็นณตอนนั้นครูประจำหอบอกว่าเกือบช็อคเหมือนกันมาเห็นอย่างนี้ คุณลุงไปอีกคนนึงละแต่ไอ้มอสยังหาไม่เจอประมาณตี 1 ก็ยังไม่เจอเวียงอยู่ที่กำแพงหลายรอบมากแต่ผมไม่ได้ไปนะผมขึ้นไปเก็บของบนหอแล้วก็กลับบ้านไปแล้วตอนนั้นแต่นี่เพื่อนมาเล่าให้ฟังอีกทีนึงว่าครูในโรงเรียนต้องไปเชิญพระมาทำพิธี ถึงจะเจอมันเจอมันอีกทีในสภาพที่ ไอ้มอสนอนแขนผิดรูปเอวผิดรูปปากแล้วเอามืออีกข้างนึงค้วนแขนค้วนขาค้วนหน้าตัวเองจนจะเหวอะปากพูดว่สช่วยด้วยแต่ช่วยด้วยนี้มันแทบจะไม่มีเสียงแล้ว มันเป็นเสียงพูดที่เป็นเสียงลมที่พยายามพูดว่าช่วยด้วย แต่ถ้าเจอไอ้มอสประมาณตี 4 ตี 5 ไอ้มอสก็น่าจะนอนสิ้นลมอยู่ตรงนั้นตอนนี้ยังดีที่ไอ้มอสยังหายใจอยู่ก็เลยรีบนำตัวส่งโรงพยาบาลทันที ผ่านมา 2 อาทิตย์ที่ผมกลับมาจากพักการเรียนก็ได้ข่าวว่าแม่ของไอ้หมอสมาขอขมาผีเจ้าที่ หรือขอขมากับสิ่งที่ไอ้มอสพูดไปแล้วก็ทำเรื่องเอกสารย้ายไอ้มอสออกจากโรงเรียนนี้มันทีและอีก 2 คนที่ย้ายออกไปตามๆกันก็คือเพื่อนที่เดินกับไอ้มอสคืนนั้น แต่เพื่อนที่เดินกับผมคืนนั้นมันก็อยู่เรียนกับผมจนจบม. 3 แล้วเราก็แยกย้ายออกมาเรียนที่อื่นเหมือนกัน ผมเองก็ไม่ได้รู้ว่าคืนนั้นพวกเพื่อนผมทั้ง 3 คนมันเจออะไรกับ แต่คนนึงที่เดินอยู่กับผมคืนนั้นมันเล่าให้ฟังว่าพอมันวิ่งห่างออกจากผมปุ๊บมันบอกทางมืดหมดเลยมีแต่ป่าไม่เห็นอะไรเลยแต่ที่เห็นเด่นชัดเลยมียายแก่ๆใส่ชุดนางรำเหมือนจะไปแสดงงานที่ไหนมันเดินมาลากแขนมันบอกว่ายายคนนั้นพูดว่า_ย่าบอกแล้วช่ายม้ายว่ามันอันตราย ลูกก็ไม่ฟังเห็นม้ายสิ่งที่เกิดขึ้นมันเป็นพันพรือย่าเตือน 2 รอบ 3 รอบนุ้ยกะม้ายฟังย่าเลยจำไว้เลยทีหลังเวลาที่ย่าพูดอะไร ให้ฟังด้วย_แล้วมันก็บอกว่าอย่าให้คนนั้นก็พามันไปนั่งใต้ต้นไทรแล้วยายห้ามว่าห้ามออกไปไหนจนกว่ามีคนจะมาเจอ มันก็เลยนั่งร้องไห้กอดต้นไทรแต่ที่ทุกคนเห็นคือมันนั่งกอดขาหุ้นนางรำ ส่วนไอ้มอสผมมาชักถามกับครูหอทีหลังว่าไอ้มดมันเป็นอะไรบ้างครูบอกว่าซี่โครงบริเวณอกซ้ายหัก3ซี่แถมแขนก็หักหน้าเหวอะแขนขาฉีก แล้วอันนี้เรารู้กันแค่นี้นะครับว่าพอผมกลับไปถึงบ้านพ่อถือไม้หวายรอผมแล้วแล้วไม่ต้องถามต่อนะครับว่าอะไรจะเกิดขึ้นแผลรอยพ่อตียังไม่หายเลยครับ แล้วเรื่องแบบนี้ก็ฝากถึงเด็กที่ชอบปีนกำแพงบ่อยๆระวังจะเจอดีเข้าให้เหมือนพวกผมนะครับสงสัยอะไร comment ถามกันได้เลยครับ