สวัสดีค่ะ เราเป็นคนนึงนะคะที่มีปมตอนเด้กๆเกี่ยวกับเรื่องเพื่อนค่ะ
ตอนนั้นเราค่อยข้างเป็นเด็กที่ร่าเริงพอสมควร เรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงค่ะ เราสนิทกันมาก เเต่เเล้ววันนึงมันเด็กใหม่เข้ามามาเล่นกับเพื่อนสนิทเรา
เรากลายเป็นคนโดนทิ้งเลยค่ะเราร้องให้ทุกวัน ตอนพักเที่ยงเราจะไปนั่งอยู่คนเดียวในห้องน้ำ การไปโรงเรียนตอนนั้นมันคือนรกค่ะ.... แต่มันก็ผ่านมาตั้ง4ปีเเล้วเราจำฝังใจค่ะ พอมาวันนี้ประวัติศาสตร์มันซ้ำรอยค่ะ เรากลับต้องมาอยู่คนเดียวโดยที่มีปมนี้อยู่ในใจตลอด เราพยายามสู้กับมันแต่มันก็ยากค่ะเรากลับมานั่งร้องให้อีก... (ถ้าใครมีวิธีเเก้เม้นบอกได้นะคะ ขอบคุณค่ะ)
ใครเคยเป็นมั่งมั้ยคะ? มีปมตอนเด็กๆที่กลัวมากจนถึงปัจจุบัน...
ตอนนั้นเราค่อยข้างเป็นเด็กที่ร่าเริงพอสมควร เรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงค่ะ เราสนิทกันมาก เเต่เเล้ววันนึงมันเด็กใหม่เข้ามามาเล่นกับเพื่อนสนิทเรา
เรากลายเป็นคนโดนทิ้งเลยค่ะเราร้องให้ทุกวัน ตอนพักเที่ยงเราจะไปนั่งอยู่คนเดียวในห้องน้ำ การไปโรงเรียนตอนนั้นมันคือนรกค่ะ.... แต่มันก็ผ่านมาตั้ง4ปีเเล้วเราจำฝังใจค่ะ พอมาวันนี้ประวัติศาสตร์มันซ้ำรอยค่ะ เรากลับต้องมาอยู่คนเดียวโดยที่มีปมนี้อยู่ในใจตลอด เราพยายามสู้กับมันแต่มันก็ยากค่ะเรากลับมานั่งร้องให้อีก... (ถ้าใครมีวิธีเเก้เม้นบอกได้นะคะ ขอบคุณค่ะ)