ตามที่บอกค่ะ เราคือคนขายประกัน ขอเรียกแบบคนทั่วๆไป ต้องบอกก่อน ว่าเรามีคนในครอบครัวทำงานด้านประกัน เติบโตและเจริญในงานนี้ ทำให้เราเชื่อมั่นว่าถ้าหากเราตั้งใจทำ มันก็ทำได้
เราขอแทนตัวเองว่าหนู
คือหนูอายุ 26 ซึ่งมันก็ไม่น่าจะน้อยที่จะทำงาน หนูเริ่มสนใจในประกัน เมื่อตอนอายุ 22 ทำให้คนในครอบครัวหนูแนะนำให้หนูสอบ และเรียนรู้เอง แต่ด้วย ตอนนั้น หนูสนใจแค่ประกันของตัวเอง และพ่อแม่ ทำให้ หนูก็ศึกษาแค่นั้น
หนูเริ่มทำงานจริงๆรวมแล้วก็ ปีครึ่ง จนถึงตอนนี้ ที่อายุงานและลูกค้าที่มี มันพอเลื่อนตำแหน่งได้ แต่จะทำไงดี ตอนแรกหนูก็มีใจที่อยากจะเลื่อนตำแหน่ง แต่พอเอาเข้าจริงๆ หนูกลับมีความสุข กับการเจอลูกค้ามากว่า การที่จะต้องบริหารคน
แต่เพราะหนูกับหัวหน้า ไม่ได้มีสถานะแค่นั้น หัวหน้าหนูคือคนในครอบครัว การที่หนูโดนตั้งความหวัง มันทำให้หนูรู้สึกกดดัน
หนูโดนติบ่อยๆ เวลาหนูมีนัดกับคนเดิมๆ ที่เอาแต่สอบถาม แต่กลับไปซื้อกับคนอื่น แต่หนูกลับมีความสุข ที่ได้คุยได้ให้คำปรึกษา แม้เค้าจะเลือกคนอื่นก็ตาม มันอาจจะมีเหตุหลายๆอย่าง ที่คนๆนึงไม่มั่นใจในตัวหนู หนูก็เอากลับมาคิดและถ้าหนูบกพร่องก็พยายามปรับปรุงตลอด
ยิ่งใกล้ถึงเวลาที่กำหนด หนูยิ่งไม่อยากคุยกับหัวหน้า หนูพยายาม หลบ หนี มีนัด ไม่ว่าง เพราะหนูไม่อยากบอกกับหัวหน้าตรงๆ ว่าหนูอึดอัด ในสิ่งที่หัวหน้ากำลังตั้งความหวัง
หนูแค่อยากเป็นคนขายประกันที่มีความสุข เป็นที่ปรึกษา ไม่ได้ต้องการหายอดที่สูงมากมาย หนูอยากให้คนที่มาเป็นลูกค้าของหนู มั่นใจในตัวหนูจริงๆ และมีความสุขที่เลือกหนูไปดูแล
แบบบางที หนูอึดอัดจนแทบอยากจะลาออกไปจากงาน จะพูดตรงๆก็กลัวเสียความรู้สึกกัน
จะออกจากอาชีพไปก็ไม่กล้าที่จะทิ้งลูกค้า
หนูสับสนมากตอนนี้ ไม่รู้จะทำไงดี
ยิ่งเวลาใกล้เข้ามาเท่าไหร่ มันทำให้หนูเครียดเท่านั้น หนูแค่รู้สึกว่า
ถ้าหัวหน้ากับหนู มีแค่สถานะ หัวหน้ากับลูกน้องก็คงจะดี มันคงลดความเครียดที่หนูโดนตั้งความหวังลงไปมากเลย
มันเครียดขนาดที่ หนูนอนไม่หลับในวันที่หนูจะต้อง เข้าพบอัพเดทงานกับหัวหน้า เพราะอยากจะหลีกเลี่ยงการคุยเรื่องนี้
อย่างเช่นวันนี้ หนูก็หลับๆตื่นๆ เพราะเช้าวันนี้หนูจะต้องเข้าพบกับหัวหน้า
หนูสมควรจะต้องทำยังไงต่อไปดีคะ
เราคือคนขายประกัน ที่มีความสุขมากเวลาเจอลูกค้า แต่กลับไม่มีความสุขกับงาน
เราขอแทนตัวเองว่าหนู
คือหนูอายุ 26 ซึ่งมันก็ไม่น่าจะน้อยที่จะทำงาน หนูเริ่มสนใจในประกัน เมื่อตอนอายุ 22 ทำให้คนในครอบครัวหนูแนะนำให้หนูสอบ และเรียนรู้เอง แต่ด้วย ตอนนั้น หนูสนใจแค่ประกันของตัวเอง และพ่อแม่ ทำให้ หนูก็ศึกษาแค่นั้น
หนูเริ่มทำงานจริงๆรวมแล้วก็ ปีครึ่ง จนถึงตอนนี้ ที่อายุงานและลูกค้าที่มี มันพอเลื่อนตำแหน่งได้ แต่จะทำไงดี ตอนแรกหนูก็มีใจที่อยากจะเลื่อนตำแหน่ง แต่พอเอาเข้าจริงๆ หนูกลับมีความสุข กับการเจอลูกค้ามากว่า การที่จะต้องบริหารคน
แต่เพราะหนูกับหัวหน้า ไม่ได้มีสถานะแค่นั้น หัวหน้าหนูคือคนในครอบครัว การที่หนูโดนตั้งความหวัง มันทำให้หนูรู้สึกกดดัน
หนูโดนติบ่อยๆ เวลาหนูมีนัดกับคนเดิมๆ ที่เอาแต่สอบถาม แต่กลับไปซื้อกับคนอื่น แต่หนูกลับมีความสุข ที่ได้คุยได้ให้คำปรึกษา แม้เค้าจะเลือกคนอื่นก็ตาม มันอาจจะมีเหตุหลายๆอย่าง ที่คนๆนึงไม่มั่นใจในตัวหนู หนูก็เอากลับมาคิดและถ้าหนูบกพร่องก็พยายามปรับปรุงตลอด
ยิ่งใกล้ถึงเวลาที่กำหนด หนูยิ่งไม่อยากคุยกับหัวหน้า หนูพยายาม หลบ หนี มีนัด ไม่ว่าง เพราะหนูไม่อยากบอกกับหัวหน้าตรงๆ ว่าหนูอึดอัด ในสิ่งที่หัวหน้ากำลังตั้งความหวัง
หนูแค่อยากเป็นคนขายประกันที่มีความสุข เป็นที่ปรึกษา ไม่ได้ต้องการหายอดที่สูงมากมาย หนูอยากให้คนที่มาเป็นลูกค้าของหนู มั่นใจในตัวหนูจริงๆ และมีความสุขที่เลือกหนูไปดูแล
แบบบางที หนูอึดอัดจนแทบอยากจะลาออกไปจากงาน จะพูดตรงๆก็กลัวเสียความรู้สึกกัน
จะออกจากอาชีพไปก็ไม่กล้าที่จะทิ้งลูกค้า
หนูสับสนมากตอนนี้ ไม่รู้จะทำไงดี
ยิ่งเวลาใกล้เข้ามาเท่าไหร่ มันทำให้หนูเครียดเท่านั้น หนูแค่รู้สึกว่า
ถ้าหัวหน้ากับหนู มีแค่สถานะ หัวหน้ากับลูกน้องก็คงจะดี มันคงลดความเครียดที่หนูโดนตั้งความหวังลงไปมากเลย
มันเครียดขนาดที่ หนูนอนไม่หลับในวันที่หนูจะต้อง เข้าพบอัพเดทงานกับหัวหน้า เพราะอยากจะหลีกเลี่ยงการคุยเรื่องนี้
อย่างเช่นวันนี้ หนูก็หลับๆตื่นๆ เพราะเช้าวันนี้หนูจะต้องเข้าพบกับหัวหน้า
หนูสมควรจะต้องทำยังไงต่อไปดีคะ