เราคบกับแฟนเข้าปีที่ 5 ค่ะ
แม่แฟน เป็นม้าย เลิกกับสามี มีลูกชายคนเดียว
แรกๆ เจอแม่แฟน เราก็ไม่ได้มีปัญหากัน
ปัญหาเกิดเมื่อเราเข้ามาอยู่บ้านแฟน เขาเป็นคนค่อนข้าง ชอบติ ด่า ว่า ด้วยคำพูดหยาบๆคายๆ กู เวลาโมโห
อารมณ์ดี ก็เรียกลูก หงุดหงิด ก็ขึ้นกู // สถานการณ์เป็นแบบนี้ เราย้ายออกค่ะ ไปเช่าห้องอยู่ด้วยกัน ก้ happy มีความสุขดี
เวลาผ่านไป แม่เขาอยากให้ลูกกลับไปหา ให้ไปอยู่ด้วย สัญญาจะไม่ทำให้ลำบากใจ // เราใจอ่อน ยอม กลับไปค่ะ แต่อุปนิสัยเปลี่ยนไป
ไม่อยากเข้าหน้า ไม่กล้าพูดจา เพราะรู้ว่าจะต้องโดนว่า หรือหาว่าขัดใจ เตือนอะไรไม่ได้ อยากได้อะไรต้องได้
สถานการณ์เดิมกลับมา คราวนี้ด่าแบบไม่สนใจ (เฉพาะเราอยู่คนเดียว) ไม่เคยด่าเราต่อหน้าแฟน
เราเล่าให้แฟนฟัง ทีนี้ไม่เชื่อแล้วค่ะ เพราะต่อหน้า แม่เขาไม่เคยทำไม่ดีให้เห็น // เราย้ายออกอีกครั้ง ทุกอย่างก็ราบรื่นดี ในส่วนของแม่เขา
ก็รบเร้าจะหว่านล้อมให้ลูกกลับไปอยู่ด้วย
---หลังแต่งเราท้องค่ะ---
แฟนขอให้กลับไปบ้านอีกครั้ง เพื่อลด คชจ. และแม่เขาคงจะเบาลง เพราะมีหลาน เดี๋ยวเขาช่วยพูดให้ // เราใจอ่อนอีกเป็นครั้งที่ 3
ผลคือ ดีค่ะ คนที่ปรับคือเรา จากการเอาใจ พูดคุยเยอะขึ้น ทำเหมือนที่ผ่านมา ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ลืม และปลง เราเชื่อสนิทใจ ว่าเราเอาชนะใจแม่เขาได้แล้ว
เราก็แฮปปี้ดี มาร่วมครึ่งปีได้ ที่มันไม่มีปัญหาอะไรเลย
แต่ปัญหามันเกิดเมื่อวานค่ะ
เมื่อ 1 เดือนที่ผ่านมา มีหลานๆ อายุ 13-14 ปี มาอยู่บ้านด้วย (3คน) หลานฝั่งแฟนนะคะ
ความเป็นส่วนตัวหายไปหมดค่ะ เพราะพวกพาหลานมานอนโถงบ้าน เราไม่ติดอะไร เพราะทางบ้านหลานมีปัญหา (แม่หลานๆทำงานอยู่ ตปท.)
หลานๆเล่นกับลูกเรา โอเคดี เป็นครอบครัวที่ค่อนข้างมีวคามสุข สงบสุขเลยก็ว่าได้ จนเมื่อวาน เราพาหลาน 2 คน และลูกไปห้างค่ะ
แม่สามีกลับมาบ้านไม่เจอ เรา 4 คน เขาโทรหาหลานทันที ว่าอยู่ไหน หลานบอกว่า มาห้างกับเรา
เขาด่าหลานเป็นชุดค่ะ บอกว่า พวกนะทิ้งกู แล้วไปกับมัน ไม่ได้ เดี๋ยวกูจะโทรฟ้องแม่พวก ว่าพวกเป็นคนยังไง
จบบทสนทนา หลานตาแดงก่ำ เราถามเหตุการณ์ หลานก็เล่าให้ฟัง แล้วหลานบอว่า อึดอัด ไม่อยากอยู่
ตอนย้ายเข้ามา เขาก็บอกให้พวกหนู ไม่ต้องไปยุ่งกับพี่ บอกว่าพี่เข้ามาในบ้านเขา ก็เอาของเขาไม่ทิ้งหมด
เขารับขวัญหลาน เราก็ทำลายทิ้ง ไม่ให้ใช้(สร้อยคอ ลูกเราเอามือเกี่ยวขาด ตอนโกนผมไฟ)
ซื้ออะไรให้หลาน มันไม่ให้ใช้เลย (ปัจจุบันก็ใช้ ชาม จาน ข้าวที่เขาซื้อให้ลูกเราปกติ)
มันเกลียดบ้านเรา อีนี่มัน
อย่าไปเชื่อมันมากกกก !!!!!! //// ใช่ค่ะ เราช็อคคคคค
หลานบอกว่า ยายคือคนที่ทำให้ทุกคนอยู่ไม่ได้ ยายเคยพูดว่า ทุกอย่าง ยายถูกเสมอ
เราตัดสินใจจะกลับบ้านเราแล้วค่ะ เดินทางมาทำงานไกลหน่อย 60 กม. พร้อมกับลูกนั่งคาร์ซีท ไปกลับ 120 กม.
แต่ก็ดีกว่า การที่เราอยู่ในที่ๆเขาไม่ได้อยากให้เราอยู่ แล้วมาคอยพูดให้คนอื่นเกลียดเรา
แฟนเรา ให้เหตุผลว่าทิ้งแม่ไม่ได้ค่ะ ไม่อยากให้อยู่คนเดียว ตอนนี้เราเครียดมากกกก
ปากบอกว่า ขอถอยออกมา เพื่อความสบายใจ แต่ใจ เราก็สงสารลูก ที่ต้องห่างพ่อ
แฟนเราก็คงไปๆมาๆ ตอนนี้คือเราไม่เข้าใจมากๆ ว่าแม่เขาเป็นอะไร เกลียดอะไรเรานักหนา
เราขอความเห็นในทุกๆมุม ของคนทุกคนเลยค่ะ
เข้ากับแม่สามีไม่ได้ ทั้งๆที่เราปรับทุกอย่างแล้ว
แม่แฟน เป็นม้าย เลิกกับสามี มีลูกชายคนเดียว
แรกๆ เจอแม่แฟน เราก็ไม่ได้มีปัญหากัน
ปัญหาเกิดเมื่อเราเข้ามาอยู่บ้านแฟน เขาเป็นคนค่อนข้าง ชอบติ ด่า ว่า ด้วยคำพูดหยาบๆคายๆ กู เวลาโมโห
อารมณ์ดี ก็เรียกลูก หงุดหงิด ก็ขึ้นกู // สถานการณ์เป็นแบบนี้ เราย้ายออกค่ะ ไปเช่าห้องอยู่ด้วยกัน ก้ happy มีความสุขดี
เวลาผ่านไป แม่เขาอยากให้ลูกกลับไปหา ให้ไปอยู่ด้วย สัญญาจะไม่ทำให้ลำบากใจ // เราใจอ่อน ยอม กลับไปค่ะ แต่อุปนิสัยเปลี่ยนไป
ไม่อยากเข้าหน้า ไม่กล้าพูดจา เพราะรู้ว่าจะต้องโดนว่า หรือหาว่าขัดใจ เตือนอะไรไม่ได้ อยากได้อะไรต้องได้
สถานการณ์เดิมกลับมา คราวนี้ด่าแบบไม่สนใจ (เฉพาะเราอยู่คนเดียว) ไม่เคยด่าเราต่อหน้าแฟน
เราเล่าให้แฟนฟัง ทีนี้ไม่เชื่อแล้วค่ะ เพราะต่อหน้า แม่เขาไม่เคยทำไม่ดีให้เห็น // เราย้ายออกอีกครั้ง ทุกอย่างก็ราบรื่นดี ในส่วนของแม่เขา
ก็รบเร้าจะหว่านล้อมให้ลูกกลับไปอยู่ด้วย
---หลังแต่งเราท้องค่ะ---
แฟนขอให้กลับไปบ้านอีกครั้ง เพื่อลด คชจ. และแม่เขาคงจะเบาลง เพราะมีหลาน เดี๋ยวเขาช่วยพูดให้ // เราใจอ่อนอีกเป็นครั้งที่ 3
ผลคือ ดีค่ะ คนที่ปรับคือเรา จากการเอาใจ พูดคุยเยอะขึ้น ทำเหมือนที่ผ่านมา ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ลืม และปลง เราเชื่อสนิทใจ ว่าเราเอาชนะใจแม่เขาได้แล้ว
เราก็แฮปปี้ดี มาร่วมครึ่งปีได้ ที่มันไม่มีปัญหาอะไรเลย
แต่ปัญหามันเกิดเมื่อวานค่ะ
เมื่อ 1 เดือนที่ผ่านมา มีหลานๆ อายุ 13-14 ปี มาอยู่บ้านด้วย (3คน) หลานฝั่งแฟนนะคะ
ความเป็นส่วนตัวหายไปหมดค่ะ เพราะพวกพาหลานมานอนโถงบ้าน เราไม่ติดอะไร เพราะทางบ้านหลานมีปัญหา (แม่หลานๆทำงานอยู่ ตปท.)
หลานๆเล่นกับลูกเรา โอเคดี เป็นครอบครัวที่ค่อนข้างมีวคามสุข สงบสุขเลยก็ว่าได้ จนเมื่อวาน เราพาหลาน 2 คน และลูกไปห้างค่ะ
แม่สามีกลับมาบ้านไม่เจอ เรา 4 คน เขาโทรหาหลานทันที ว่าอยู่ไหน หลานบอกว่า มาห้างกับเรา
เขาด่าหลานเป็นชุดค่ะ บอกว่า พวกนะทิ้งกู แล้วไปกับมัน ไม่ได้ เดี๋ยวกูจะโทรฟ้องแม่พวก ว่าพวกเป็นคนยังไง
จบบทสนทนา หลานตาแดงก่ำ เราถามเหตุการณ์ หลานก็เล่าให้ฟัง แล้วหลานบอว่า อึดอัด ไม่อยากอยู่
ตอนย้ายเข้ามา เขาก็บอกให้พวกหนู ไม่ต้องไปยุ่งกับพี่ บอกว่าพี่เข้ามาในบ้านเขา ก็เอาของเขาไม่ทิ้งหมด
เขารับขวัญหลาน เราก็ทำลายทิ้ง ไม่ให้ใช้(สร้อยคอ ลูกเราเอามือเกี่ยวขาด ตอนโกนผมไฟ)
ซื้ออะไรให้หลาน มันไม่ให้ใช้เลย (ปัจจุบันก็ใช้ ชาม จาน ข้าวที่เขาซื้อให้ลูกเราปกติ)
มันเกลียดบ้านเรา อีนี่มัน
หลานบอกว่า ยายคือคนที่ทำให้ทุกคนอยู่ไม่ได้ ยายเคยพูดว่า ทุกอย่าง ยายถูกเสมอ
เราตัดสินใจจะกลับบ้านเราแล้วค่ะ เดินทางมาทำงานไกลหน่อย 60 กม. พร้อมกับลูกนั่งคาร์ซีท ไปกลับ 120 กม.
แต่ก็ดีกว่า การที่เราอยู่ในที่ๆเขาไม่ได้อยากให้เราอยู่ แล้วมาคอยพูดให้คนอื่นเกลียดเรา
แฟนเรา ให้เหตุผลว่าทิ้งแม่ไม่ได้ค่ะ ไม่อยากให้อยู่คนเดียว ตอนนี้เราเครียดมากกกก
ปากบอกว่า ขอถอยออกมา เพื่อความสบายใจ แต่ใจ เราก็สงสารลูก ที่ต้องห่างพ่อ
แฟนเราก็คงไปๆมาๆ ตอนนี้คือเราไม่เข้าใจมากๆ ว่าแม่เขาเป็นอะไร เกลียดอะไรเรานักหนา
เราขอความเห็นในทุกๆมุม ของคนทุกคนเลยค่ะ