สวัสดีครับผมมีปัญหาในเรื่องความกล้ามากเลยไม่ว่าจะทําอะไรที่ตัวเองมีความคิดที่อยากทําเเต่ก้ต้องรู้สึกกลัวกลัวว่าพ่อเเม่จะด่าว่าตลอดก่อนอื่นผมจะขอท้าวความก่อนว่าที่บ้านผมค่อนข้างที่จะมีฐานะไม่ลําบากพ่อเเม่ไม่เคยทะเลาะกันเลยตั้งเเต่เกิดมาไม่เคยเห็นเลยเเม้เเต่ครั้งเดียวเรียกได้ว่าเป็นครอบครัวที่อบอุ่นก็ได้ครับผมคิดว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาผมไม่เก่งในเรื่องการเรียนอะไรครับตอนผมจบม.ต้นผมนี้เคว้งเลยครับประกอบกับต้องย้ายบ้าน(เพราะสร้างบ้านใหม่)พ่อเลยส่งเข้าเรียนที่เทคนิคเเห่งนึงในตอนนั้นรู้สึกอายมากเพราะด้วยความที่เราเรียนเอกชนมาตลอดเเต่ก้ไม่มีทางเลือกเพราะโรงเรียนเเถบนั้นเขาจัดสอบไปหมดเเล้วเลยต้องสอบที่เทคนิคเเห่งนี้จังหวะที่จะเขียนว่าจะเลือกเข้าสาขาวิชาอะไรผมเขียนว่าเทคโนโลยีสารสนเทศพ่อผมนี่ดึงกระดาษเเละลบเลยครับและให้เขียนสถาปัตยกรรมเเต่ด้วยความที่ว่าตอนนั้นก็ไม่รู้จะเรียนอะไรเพราะตอนนั้นไม่มีทางเลือกผมเลยตอบตกลงไปโดยที่พ่อเปนคนเลือกให้เรียนจากนั้นก็เรียนจนจบเเละสามารถเข้ามหาลัยเเห่งนึงย่านพระราม7ได้ครับจังหวะที่สอบเข้าหนักหน่วงมากในตอนนั้นด้วยความที่ว่าเราเปนเดกเทคนิคความรู้ด้านสามัญน้อยกว่าเดกสามัญอยุเเล้วเเต่สุดท้ายก็สอบเข้ามาได้ครับเพราะตอนนั้นไม่อยากใให้พ่อผิดหวังอย่างเดียวสุดท้ายครับคําถามก้คือผมรู้สึกว่าตัวเองมีความกล้าน้อยเพราะไม่ว่าผมจะทําอะไรผมก็กลัวไปหมดเช่นอยากทําสีผมอยากเจาะหูอยากมีรถมอไซขับเนื่องจากผมมีเงินเก้บครับอยากออกมอไซเองเเต่ก็กลัวว่าพ่อเเม่จะด่าเเละว่าผมชอบรถพ่อเเม่ก้จะไม่ใว้ใจให้ขับรถจนผมต้องขับฝึกคนเดียวพ่อเเม่ผมจะสนับสนุนในเรื่องการเรียนอย่างเดียวผมเคยขอให้ท่านซื้อกล้องถ่าภาพท่านบอกจะซื้อให้เเต่สุดท้ายบ่ายเบี่ยงจนผมต้องซื้อเองเกบเงินซื้อเองอีกทั้งยังมีโทสัที่ซื้อก้วยเงินของตะวเองตอนนี้ผมอยากมีมอไซมากโดยเงินของผมเองผมกลัวว่าถ้าซื้อมาเเล้วโดนด่าครับทั้งหมดทังมวลทําาให้ผมรู้สึกว่าตัวเองไม่มีความกล้าทั้งที่เป็นความชอบของตนเอง ปล.ตอนนี้มหาลัยปี2ครับ
รู้สึกยังไงกับการที่เหมือนรู้สึกว่าตัวเองมีความกล้าตํ่ามาก