ฉันต้องอดทนแค่ไหนถึงจะได้ใบปริญญา

ขอเกริ่นก่อนนะคะ เราตั้งใจจะเรียนมหาลัยตอนจบม.6แล้ว สอบ9วิชาสามัญสอบGat pat โควต้าต่างๆเลยได้ที่เรียนมหาลัยที่บ้าน คุณเชื่อไหมเราปรึกษาแม่ แม่บอกว่าจะส่งเราเรียนก่อนจะขึ้นปี1ปิดเทอมประมาณ6เดือนแม่บอกว่าให้ช่วยกันหาค่าเทอมค่าหอพักเราก็โอเคตัดสินใจไปทำโรงงานที่พักของแม่ได้เดือนละ14000เราเก็บเงินได้ประมาณ30000และก็ไปมหาลัย ไปจ่ายค่าหอพัก(รายปี)17000เค้าบังคับอยู่หอในค่าเทอม12000เงินเก็บเราเหลือ3000ทั้งหมด พอวันเปิดเทอมแม่ปิดเครื่อง โทรไปไม่รับตัดสาย บราๆแม่ยุกับแฟนใหม่มีลูกด้วยกัน2คน เราไปทำโรงงานแถวๆโคราชบ้านแฟนใหม่แม่เราอึดอัดมากตอนนั้นก็อยากมีตังจ่ายค่าเทอมค่าหอไง เลยไป สรุปไม่มีเงินไปมหาลัย ไม่ได้เรียน อ่อแม่กับพ่อเราเลิกกันน่ะคบกัน1ปีแล้วมีลูกตอนอายุ19รักวัยรุ่น แม่ฝากเราไว้ให้ตากับยายเลี้ยงตั้งแต่เราได้2เดือน ตาเล่าให้ฟัง พ่อกับแม่ต่างคนต่างมีครอบครัวใหม่แม่มีลูกใหม่2พ่อก็เช่นกัน เราไม่นอยนะเพราะตากับยายเลี้ยงเรามาแบบอบอุ่นตามใจเราทุกอย่าง สมัยเรายังเด็กตายายเราพอมีฐานะน่ะ แต่จนเพราะเลี้ยงเราค่านมผ้าอ้อม บลาๆ มีวัวขายวัวมีนาขายนาขายทุกอย่าง ตอนนี้แกก็65แล้วตายายเราน่ะ มาต่อเรื่องมหาลัยไม่ได้เรียนหลังจากนั้นแม่ก็ไม่ติดต่อมาอีกเลย จนเราทำใจได้หายไป7เดือนแม่ติดต่อกลับมาบอกว่าขอโทษเราเริ่มต้นใหม่ให้มาเรียนเทคนิคใกล้บ้านแม่เรียนบัญชี บังคับว่าให้เรียนบัญชีแต่เราไม่ชอบแต่ก็อยากเรียนเลยต่อรองว่าเรียนคอมแทนได้ไหมนางบอกว่าได้แต่พอเราไปอยู่ด้วยจริงๆพีคอีกโดนเทบอกว่าไม่เรียนบัญชีไม่ให้เรียนบอกว่าเราเกเรดื้อไม่เรียนที่เลือกให้ นางเทไล่เรากลับบ้านเราก็กลับสิรอไรบ้านตาเราก็มี เรากลับมาบ้านก็ทำโรงงานได้8เดือน เดือนละ7000 ไม่มีเก็บ ค่าน้ำมันค่ากินต่างๆ เหลือเดือนสุดท้าย10000บาทตัดสินใจจะมาเรียนต่อรามที่กทม เลยขอให้ตาเอารถมอเตอร์ไซต์เข้าไฟแนนซ์ได้8000เป็น18000บาทมากทม มาได้1อาทิตย์ได้ทำงานแฟมิลี่มาร์ทนึกว่าจะดีและได้เรียนพีคอีก 18000 จ่ายมัดจำห้อง5000 ค่าห้อง3500 ค่าสมัครรามประมาณ3750 ลงเต็มหน่วยกิตจ้าเหลือ5750บาท ลนลานหางานได้แฟมิลี่มาร์ทได้เดือนละ9000บาทจ่ายค่าห้อง3500ค่างวดรถตา900ค่ากินตา1000สงสารแกมีมากส่งมากมีน้อยส่งน้อยดีกว่าไม่ได้ส่ง ทำได้5เดือนไม่มีเงินเก็บเลยเดือนแรกแทบไม่รอดไม่มีเงินเลยที่ทำงานไกลด้วย ลาไปเรียนรามก็ไม่ได้พาททามยิ่งไม่พอกิน จ่ายค่าเทอมมายังไม่เคยได้ไปนั่งเรียนเงินซื้อหนังสือก็ไม่มีจนตอนนี้เค้าคงตัดรายชื่อไปละมั้ง ลาออกจากงานสิ้นปีไปเที่ยวที่บ้าน12วันกลับมากทม ทำงานฟรีแลนด์ ปรบมือทำตั้งแต่แปดโมงเช้าถึงเที่ยงคืนได้300คุมสอบต่างๆงานมันก็ดียุหรอกแต่มันไกล ค่าครองชีพที่เรายุมันสูงไง ที่ไม่หางานประจำแจ้งว่างงานไว้ที่ประกันสังคม ได้เดือนละ3000พอจ่ายค่าห้อง แต่ตอนนี้ทำงานร้านอาหารตามสั่งค่ะ6.00น.-20.00น.ได้รายวัน300ปวดตัวมากก ตอนประถมถึงมัธยมเป็นคนติดเรียนมากมีแต่เรียนๆพอตาไม่มีตังส่งถึงมหาลัยชีวิตตอนนี้แย่มาก พีคของพีคมาก ใครจะว่าเราบ้าใบปริญญาก็ได้นะแต่สำหรับคนจนๆคนนึงอย่างเรามันเป็นใบเบิกทาง ครูสอนเสมอถ้ายิ่งเราจนเรายิ่งต้องเรียนสูงๆพ่อแม่ไม่อะไรให้ ต้นทุนชีวิตลืมไปหนี้กยศ28000. ทวงมาละ #เอาไงกับชีวิตต่อดี ขอโทษทีนะคะพิมพ์ยาวมาก ห่วงอนาคตก็ห่วงอยากให้ตากับยายสบายสักที เค้า2คนมีเราแค่คนเดียว แม่เราไม่ติดต่อมาสักพักละค่ะ7เดือนได้ที่เรามาอยู่กทม นางรู้นะว่าเรามาคนเดียวแต่นางไม่เคยโทรมาถามเลยว่าเป็นไงบ้าง เล่าไม่หมดสงสัยอะไรถามได้นะคะ เอาไงกับชีวิตดีล่ะทีนี้  😅🤕😧😟เบื่อตัวเอง