คือผมเป็นคนหวงพี่สาวมาก เพราะโตมาด้วยกัน ผ่านอะไรมาด้วยกัน แล้วไม่รู้พี่สาวผมไปทำอีท่าไหน เลยได้ไอ้ห.นี่มาเป็นแฟน
เรื่องแรก ผมกลับมาจากม. แล้วผมกำลังจะเข้าบ้าน แล้วอยู่ดีๆพี่สาวผมเขาก็มาเปิดประตูให้ เหมือนได้ยินเสียงรถผม แล้วผมก็ว่าทำไมพี่สาวผมแต่งตัวแปลกๆ ผมเลยเข้าไปดูในบ้าน เจอไอ้ห.นี่กำลังใส่เสื้ออยู่ แล้วเดินออกจากบ้านไป ส่วนพี่สาวผมก็เดินเข้าห้อง ผมหยิบกระบองแล้วถามว่าทำอะไรพี่กู มันก็บอกว่ายังหรอก แต่ถ้ามาช้ากว่านี้ล่ะทำแน่ ผมเลยเอาไม้ชี้หน้ามันว่าบอกว่าอย่าเข้ามาเยียบบ้านกูอีก มันก็บอกว่า พูดกับว่าที่พี่เขยดีๆหน่อยสิ แล้วเหมือนฟางเส้นสุดท้ายขาด ผมพุ่งไปกะจะฟาดแม้งสักที แล้วพี่สาวผมก็ออกมาล็อคไว้ และลากผมเข้าบ้าน ผมเลยถามพี่ไปว่านี่มันเรื่องอะไรกัน แม่ไม่อยู่แล้วทำตัวแบบนี้หรอ พี่ผมก็บอกว่า ใจเย็นๆไม่มีอะไรหรอก เขาแค่มาเที่ยว ผมเลยตะคอกไป มาเที่ยวแล้วทำไมพี่ไม่ใส่เสื้อใน ผมไม่ได้โง่นะ เรื่องแรกก็ผ่านไป
เรื่องต่อมา ผมพาเพื่อนมานั่งพิมพ์งานที่บ้าน เพราะบ้านผมมีเครื่องปริ้น แล้วไอ้ห.นี่ก็มา แล้วผมก็เดินไปถาม มาหาใคร มันก็บอกว่า มาหาเมียกู ผมเลยไล่มันไป แล้วมันก็บอกว่า พี่นี่เด็ดว่า รู้ไหมทำไมพี่กลับบ้านช้า เท่านั้นแหละ ผมไม่รอมันพูดต่อ ผมเข้าห้องมาหยิบดาบแล้วเพื่อนผมมันก็มาล็อคไว้ คือวันนั้นผมจะไม่เอามันไว้แล้ว คือฆ่าคนตายติดคุกก็เอาวะ ผมตะโกนสารพัด ปล่อยกู กูจะฆ่ามัน กูจะเอามันให้ตาย ไอ้จร.นี่ไม่สมควรมีชีวิตอยู่ ไอ้ห.นี่มันขำแล้วบอกว่า พี่มันก็แค่ของกินเล่นฆ่าเวลาเว้ย ผมเหวียงเพื่อนล้ม แล้วมันก็วิ่งไปขึ้นรถหนี ผมจะขับรถไปตามฆ่ามันด้วยซ้ำ แต่เพื่อนมาห้ามไว้ว่าถ้าขับรถแล้วถือดาบไปแบบนี้ จะได้โดนจับก่อนฆ่ามัน
หลังจากนั้น ผมก็เล่าให้พี่สาวฟังว่ามันเป็นคนยังไง บอกละเอียดแล้วเพื่อนผมก็เป็นพยานให้ แต่พี่สาวผมก็บอกว่า ไม่เป็นไร เขาคงจะแค่แหย่เล่ยละมั้งเพราะเห็นผมเป็นคนขี้ยั้ว แล้วเดี๋ยวก็ได้เป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว รักๆกันไว้ดีกว่า ผมทนไม่ไหวเลยพูดใส่พี่ไปว่า จะโลกสวยก็ให้มันน้อยๆหน่อยเหอะ คำว่าครอบครัวมันมีแค่เรา2คน และเพราะอย่างนั้นถึงได้หวังดีไง พี่เป็นบ้าอะไรไม่เคยเชื่อผมเนี้ย ต้องให้เสียใจก่อนใช่ไหมถึงจะรู้สึก หะ!? มันคงมีความสุขมากสินะ ที่ไปแอบทำอะไรกันโดนที่ไม่มีใครขว้างอ่ะ แล้วพี่ผมก็พูดว่า พี่จะทำอะไรมันก็สิทธิ์ของพี่ ตัวพี่ เป็นแค่น้องอย่ามาทำตัวเป็นพ่อ ผมเลยไล่พี่สาวไปว่า งั้นก็ออกไปจากบ้านนี้เลย คนที่หลงมัวเมากับคารมผู้ชายจนถวายตัวให้ ไม่สมควรมาทำตัวเป็นพี่ใครหรอก เดี๋ยวผมดูแลแม่เอง ถ้าโดนทิ้งขึ้นมาก็อย่ากลับมาเยียบบ้านหลังนี้อีก บ้านนี้ไม่ต้อนรับผู้หญิงใจง่าย (ผมมีสิทธิ์ทุกอย่างในบ้าน เพราะในพินัยกรรม ถ้าแม่ไม่อยู่ ทรัพย์สินทุกอย่างจะเป็นของผม) พี่สาวผมรู้เรื่องนั้นดี เลยไปเก็บเสื้อผ้า แล้วก่อนจะออกจากบ้านก็พูดทิ้งท้ายไว้ว่า คนที่ไม่เคยนอนกับใครก็ไม่เข้าใจหรอก ผมเลยบอกไปว่าของไม่มีค่ามันได้มาง่ายๆ นั้นเป็นประโยคสุดท้ายที่คุยกัน
หลังจากนั้น3-4อาทิตย์ก็เพื่อนผมก็มาเล่าให้ฟังว่า ไอ้ห.นั้นทิ้งพี่สาวผม แล้วพี่สาวผมก็ท้อง ผมก็บอกว่าช่างมัน มันเลือกทางเอง แล้วผมก็ได้ไปกินฉลองกับเพื่อน แล้วได้เจอพี่สาวเป็นเด็กเสิร์ฟในร้านอาหาร เขาเห็นผมแล้วรีบเดินเขามาร้องไห้แล้วบอกว่าพี่อยากกลับบ้าน เพื่อนผมก็ถามว่าใครวะหน้าเหมือนพี่เลย ผมก็บอกไปว่าไม่รู้จัก ใครก็ไม่รู้ ผมเลยหยิบเงินแล้วโยนให้เขาไป1500แล้วบอกว่า คุณเป็นใครผมไม่รู้จักนะ แต่คุณมีค่าแค่นี้ แล้วรีบไปทำงานต่อซะ ผมจะนั่งกินกับเพื่อนต่อ พอออกจากร้าน เพื่อนผมคนหนึ่งที่เข้าใจเรื่องนี้ก็ถามผมว่ามันดีแล้วหรอที่ทำแบบนั้น ผมก็บอกมันไปว่า คน1คนกูจะหวังดีได้แค่ครั้งเดียว และกูในสายเลือดของ(นามสกุลผม)จะไม่ยอมแปดเปื้อนด้วยเลือดสกปรก กูยังมีคนข้างหลังให้ดูแลและกูจะไม่ให้เขาเสียใจที่มีลูกทำตัวต่ำๆ
[เรื่องยาว] ผม พี่สาว และแฟนพี่
เรื่องแรก ผมกลับมาจากม. แล้วผมกำลังจะเข้าบ้าน แล้วอยู่ดีๆพี่สาวผมเขาก็มาเปิดประตูให้ เหมือนได้ยินเสียงรถผม แล้วผมก็ว่าทำไมพี่สาวผมแต่งตัวแปลกๆ ผมเลยเข้าไปดูในบ้าน เจอไอ้ห.นี่กำลังใส่เสื้ออยู่ แล้วเดินออกจากบ้านไป ส่วนพี่สาวผมก็เดินเข้าห้อง ผมหยิบกระบองแล้วถามว่าทำอะไรพี่กู มันก็บอกว่ายังหรอก แต่ถ้ามาช้ากว่านี้ล่ะทำแน่ ผมเลยเอาไม้ชี้หน้ามันว่าบอกว่าอย่าเข้ามาเยียบบ้านกูอีก มันก็บอกว่า พูดกับว่าที่พี่เขยดีๆหน่อยสิ แล้วเหมือนฟางเส้นสุดท้ายขาด ผมพุ่งไปกะจะฟาดแม้งสักที แล้วพี่สาวผมก็ออกมาล็อคไว้ และลากผมเข้าบ้าน ผมเลยถามพี่ไปว่านี่มันเรื่องอะไรกัน แม่ไม่อยู่แล้วทำตัวแบบนี้หรอ พี่ผมก็บอกว่า ใจเย็นๆไม่มีอะไรหรอก เขาแค่มาเที่ยว ผมเลยตะคอกไป มาเที่ยวแล้วทำไมพี่ไม่ใส่เสื้อใน ผมไม่ได้โง่นะ เรื่องแรกก็ผ่านไป
เรื่องต่อมา ผมพาเพื่อนมานั่งพิมพ์งานที่บ้าน เพราะบ้านผมมีเครื่องปริ้น แล้วไอ้ห.นี่ก็มา แล้วผมก็เดินไปถาม มาหาใคร มันก็บอกว่า มาหาเมียกู ผมเลยไล่มันไป แล้วมันก็บอกว่า พี่นี่เด็ดว่า รู้ไหมทำไมพี่กลับบ้านช้า เท่านั้นแหละ ผมไม่รอมันพูดต่อ ผมเข้าห้องมาหยิบดาบแล้วเพื่อนผมมันก็มาล็อคไว้ คือวันนั้นผมจะไม่เอามันไว้แล้ว คือฆ่าคนตายติดคุกก็เอาวะ ผมตะโกนสารพัด ปล่อยกู กูจะฆ่ามัน กูจะเอามันให้ตาย ไอ้จร.นี่ไม่สมควรมีชีวิตอยู่ ไอ้ห.นี่มันขำแล้วบอกว่า พี่มันก็แค่ของกินเล่นฆ่าเวลาเว้ย ผมเหวียงเพื่อนล้ม แล้วมันก็วิ่งไปขึ้นรถหนี ผมจะขับรถไปตามฆ่ามันด้วยซ้ำ แต่เพื่อนมาห้ามไว้ว่าถ้าขับรถแล้วถือดาบไปแบบนี้ จะได้โดนจับก่อนฆ่ามัน
หลังจากนั้น ผมก็เล่าให้พี่สาวฟังว่ามันเป็นคนยังไง บอกละเอียดแล้วเพื่อนผมก็เป็นพยานให้ แต่พี่สาวผมก็บอกว่า ไม่เป็นไร เขาคงจะแค่แหย่เล่ยละมั้งเพราะเห็นผมเป็นคนขี้ยั้ว แล้วเดี๋ยวก็ได้เป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว รักๆกันไว้ดีกว่า ผมทนไม่ไหวเลยพูดใส่พี่ไปว่า จะโลกสวยก็ให้มันน้อยๆหน่อยเหอะ คำว่าครอบครัวมันมีแค่เรา2คน และเพราะอย่างนั้นถึงได้หวังดีไง พี่เป็นบ้าอะไรไม่เคยเชื่อผมเนี้ย ต้องให้เสียใจก่อนใช่ไหมถึงจะรู้สึก หะ!? มันคงมีความสุขมากสินะ ที่ไปแอบทำอะไรกันโดนที่ไม่มีใครขว้างอ่ะ แล้วพี่ผมก็พูดว่า พี่จะทำอะไรมันก็สิทธิ์ของพี่ ตัวพี่ เป็นแค่น้องอย่ามาทำตัวเป็นพ่อ ผมเลยไล่พี่สาวไปว่า งั้นก็ออกไปจากบ้านนี้เลย คนที่หลงมัวเมากับคารมผู้ชายจนถวายตัวให้ ไม่สมควรมาทำตัวเป็นพี่ใครหรอก เดี๋ยวผมดูแลแม่เอง ถ้าโดนทิ้งขึ้นมาก็อย่ากลับมาเยียบบ้านหลังนี้อีก บ้านนี้ไม่ต้อนรับผู้หญิงใจง่าย (ผมมีสิทธิ์ทุกอย่างในบ้าน เพราะในพินัยกรรม ถ้าแม่ไม่อยู่ ทรัพย์สินทุกอย่างจะเป็นของผม) พี่สาวผมรู้เรื่องนั้นดี เลยไปเก็บเสื้อผ้า แล้วก่อนจะออกจากบ้านก็พูดทิ้งท้ายไว้ว่า คนที่ไม่เคยนอนกับใครก็ไม่เข้าใจหรอก ผมเลยบอกไปว่าของไม่มีค่ามันได้มาง่ายๆ นั้นเป็นประโยคสุดท้ายที่คุยกัน
หลังจากนั้น3-4อาทิตย์ก็เพื่อนผมก็มาเล่าให้ฟังว่า ไอ้ห.นั้นทิ้งพี่สาวผม แล้วพี่สาวผมก็ท้อง ผมก็บอกว่าช่างมัน มันเลือกทางเอง แล้วผมก็ได้ไปกินฉลองกับเพื่อน แล้วได้เจอพี่สาวเป็นเด็กเสิร์ฟในร้านอาหาร เขาเห็นผมแล้วรีบเดินเขามาร้องไห้แล้วบอกว่าพี่อยากกลับบ้าน เพื่อนผมก็ถามว่าใครวะหน้าเหมือนพี่เลย ผมก็บอกไปว่าไม่รู้จัก ใครก็ไม่รู้ ผมเลยหยิบเงินแล้วโยนให้เขาไป1500แล้วบอกว่า คุณเป็นใครผมไม่รู้จักนะ แต่คุณมีค่าแค่นี้ แล้วรีบไปทำงานต่อซะ ผมจะนั่งกินกับเพื่อนต่อ พอออกจากร้าน เพื่อนผมคนหนึ่งที่เข้าใจเรื่องนี้ก็ถามผมว่ามันดีแล้วหรอที่ทำแบบนั้น ผมก็บอกมันไปว่า คน1คนกูจะหวังดีได้แค่ครั้งเดียว และกูในสายเลือดของ(นามสกุลผม)จะไม่ยอมแปดเปื้อนด้วยเลือดสกปรก กูยังมีคนข้างหลังให้ดูแลและกูจะไม่ให้เขาเสียใจที่มีลูกทำตัวต่ำๆ