สวัสดีค่ะ คือตอนนี้หนูอายุ 20ต้นๆ หนูย้ายมาอยู่ประเทศตอนอายุ 15ปี หนูมีคนไทยที่เป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่มีอยู่ที่นี่ใหม่ๆ
จนตอนนี้เราก็ยังเป็นเพื่อนกันค่ะ แต่ว่าหนูรู้สึกตลอดเวลาเลยค่ะว่าหนูไม่ดีเวลาอยู่กับพวกเขา พวกเขาอยู่ที่นี่กันมาตั้งเล็กๆ พวกเขาจะเก่งภาษามากกว่าหนู(หนูอยู่ในประเทศที่ไม่ได้ใช้ภาษาอะงกฤษ) เรียนเก่งกว่าหนู ร้องเพลงเพราะกว่า
เต้นเก่งกว่าหนู เขาทำทุกอย่างดีกว่าหนู จนบางครั้งหนูอิจฉาพวกเขา หนูยอมรับค่ะว่าหนูเป็นคนไม่ดีแต่เวลาที่หยูอยู่กับพวกเขาหนูรู้สึกว่าต่ำตอยมากกว่า หลายครั้งหนูสงสัยว่าหนูเป็นอะไร เพราะคิดกลับไปตอนเป็นเด็กหนูไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลยค่ะ ตอนนี้มันรู้ว่าไร้ค่าอ่ะค่ะ ต่อให้พยามยังไงหนูก็เทียบกับเขาไม่ได้ หนูก็ไม่เข้าใจว่าหนูจะเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับเขาทำไม
บางครั้งพวกเขาก็ทำให้หนูรู้สึกแย่เช่น ขำหนูเวลาหนุพูดผิดตอนแรกๆที่ยังไม่ได้ภาษา หนูก็รู้สึกแบบอยากจะดีขึน เพื่อเขาจะได้มาขำหนูไม่ได้ แต่พอพยามไปหนู หนูก็ดีขึ้นแต่มันก็ไม่เท่าพวกเขาสักที พวกเขาเป็นเพื่อนที่สนิทกล่มที่หนูคิดว่ามีในชีวิตตอนนี้ แต่พวกเขาทำให้หนูรู้สึกแย่ๆมากๆกับตัวเอง เวลาเขาเห็นหนูเป็นตัวตลก เห็นหนูเป็นคนโง่ เห็นหนูเป็นคนที่ไม่รู้สึกอะไร เวลาคนอื่นพูดอะไร
หนูเคยพยามคุยกับเพื่อนที่เคยสนิทกันที่ไทยหนูก็รู้สึกดีขึ้นสักพัก แต่ว่าพอเวลากลับมาให้ชีวิตจริงที่นี้ หนูเหมือนตัวอะไรก็ไม่รู้
ที่ได้ยินคนบอกว่าตัวเองโง่ ตัวเองติ้งต้อง แล้วยังยิ้มให้ หนูโคตร้กียดตัวเองที่ไม่ตอบโต้ด พอโตขึ้นมันเริ่มหนักขึ้นจนตอนนี้หนูไม่รู้ว่าเป้นใครแล้วค่ะ หนูควรทำยังไงค่ะ
หนูควรทำยังไงดีค่ะ
จนตอนนี้เราก็ยังเป็นเพื่อนกันค่ะ แต่ว่าหนูรู้สึกตลอดเวลาเลยค่ะว่าหนูไม่ดีเวลาอยู่กับพวกเขา พวกเขาอยู่ที่นี่กันมาตั้งเล็กๆ พวกเขาจะเก่งภาษามากกว่าหนู(หนูอยู่ในประเทศที่ไม่ได้ใช้ภาษาอะงกฤษ) เรียนเก่งกว่าหนู ร้องเพลงเพราะกว่า
เต้นเก่งกว่าหนู เขาทำทุกอย่างดีกว่าหนู จนบางครั้งหนูอิจฉาพวกเขา หนูยอมรับค่ะว่าหนูเป็นคนไม่ดีแต่เวลาที่หยูอยู่กับพวกเขาหนูรู้สึกว่าต่ำตอยมากกว่า หลายครั้งหนูสงสัยว่าหนูเป็นอะไร เพราะคิดกลับไปตอนเป็นเด็กหนูไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลยค่ะ ตอนนี้มันรู้ว่าไร้ค่าอ่ะค่ะ ต่อให้พยามยังไงหนูก็เทียบกับเขาไม่ได้ หนูก็ไม่เข้าใจว่าหนูจะเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับเขาทำไม
บางครั้งพวกเขาก็ทำให้หนูรู้สึกแย่เช่น ขำหนูเวลาหนุพูดผิดตอนแรกๆที่ยังไม่ได้ภาษา หนูก็รู้สึกแบบอยากจะดีขึน เพื่อเขาจะได้มาขำหนูไม่ได้ แต่พอพยามไปหนู หนูก็ดีขึ้นแต่มันก็ไม่เท่าพวกเขาสักที พวกเขาเป็นเพื่อนที่สนิทกล่มที่หนูคิดว่ามีในชีวิตตอนนี้ แต่พวกเขาทำให้หนูรู้สึกแย่ๆมากๆกับตัวเอง เวลาเขาเห็นหนูเป็นตัวตลก เห็นหนูเป็นคนโง่ เห็นหนูเป็นคนที่ไม่รู้สึกอะไร เวลาคนอื่นพูดอะไร
หนูเคยพยามคุยกับเพื่อนที่เคยสนิทกันที่ไทยหนูก็รู้สึกดีขึ้นสักพัก แต่ว่าพอเวลากลับมาให้ชีวิตจริงที่นี้ หนูเหมือนตัวอะไรก็ไม่รู้
ที่ได้ยินคนบอกว่าตัวเองโง่ ตัวเองติ้งต้อง แล้วยังยิ้มให้ หนูโคตร้กียดตัวเองที่ไม่ตอบโต้ด พอโตขึ้นมันเริ่มหนักขึ้นจนตอนนี้หนูไม่รู้ว่าเป้นใครแล้วค่ะ หนูควรทำยังไงค่ะ