แม่บอกว่าเราเป็นภาระ

สวัสดีค่ะ เราอายุ14กำลังจะ15 เมื่อวานแม่ด่าเราและพูดออกมาว่าเราเป็นภาระ ทุกคนที่อยู่รอบตัวไม่มีใครรักเธอหรอก เราเก็บคำพูดนี้มาคิดทั้งคืน ด้วยความเราเป็นคนโรคส่วนตัวสูงไม่อยากออกไปไหนอยู่แล้ว อยูาแต่ห้องแต่ก็มีคนรอบข้างมาชวนออกไปข้างนอก การชวนออกไปทำให้เราอึดอัดมาก เราจะปฏิเสธก็ไม่กล้า เราก็ต้องฝืนใจไป แล้ววันหนึ่งเราตัดสินใจปฏิเสธ เซฟความรู้สึกตัวเองแต่กลับทำให้ตัวเองมีแผลในใจอีก เราเพิ่งรู้วันนี้ที่แม่บอกว่าไม่มีใครชอบเธอกับแค่เราเป็นคนโรคส่วนตัวสูงไม่ชอบออกไปไหน เราไปกับเค้าแล้วอึดอัด ไม่ชอบเราขนาดเลยหรอ เห็นเราเป็นภาระ เราไม่อยากลืมตาเลยค่ะ ทุกวันนี้เราใช้ชีวิตอยู่ต่อเพื่อตัวเอง เราอยากพาตัวเองไปในเมือง เข้าคณะที่ตัวเองอยากเข้า เรียนมหาลัยที่ตัวเองอยากเรียน แต่มาเจอคำว่าภาระไปไม่มีใครรักเธอ เจ็บมากเลยค่ะ อยากหายไปเลย