ผมทำงานอยู่ร้านเซเว่น ร้านผมให้กะดึกอยู่คนเดียว
เขาให้ทดลองอยู่คนเดียว แต่มีแต่คนกลัวอยู่ไม่ได้ ก็เลยให้ผมอยู่ งานก็เยอะ ของก็เข้า ต้องรับและเติมคนเดียว ทางผู้ใหญ่ก็จะให้ของเข้าแต่กะบ่าย แต่คนส่งของก็ยังทำไม่ค่อยได้ เข้ากะดึกแทบทุกวัน แล้วผมก็เหนื่อยสะสมมาเลยๆ ทำงานก็เสร็จไม่ทันงาน อะไรก็ไม่ค่อยเรียบร้อย แล้วบอกว่าจะให้กะเช้ามาช่วย แต่กะเช้าก็ไม่เห็นช่วยอะไร ผจก.ก็บ่นก็ด่าให้
จนพวกเขาเห็นว่าผมเริ่มไม่ไหว เลยให้พี่อีกคนมาอยู่แทน แต่ว่าก่อนที่ผมจะได้เปลี่ยนกะ งานกะดึกก็เริ่มน้อยลงแล้ว ของก็เริ่มเข้าแต่บ่ายแล้ว พอมาเปลี่ยนกัน กะดึกงานก็น้อยลงแล้ว ตอนแรกให้กะบ่ายอยู่3คน กะบ่ายก็ทำงานไม่ทันรับเยอะขึ้นแล้วก็ทิ้งงานให้ผมทำต่อ แต่พอผมมาอยู่กะบ่ายก็อยู่กัน4คนละ ก็เลยเครียงานให้กะดึกได้เยอะ แล้วก็กลายเป็นว่าผมอยู่กะดึกแล้วทำงานไม่เรียบร้อย แต่อีกคนทำเรียบร้อย เขาไม่พากันคิดถึงว่าตอนผมอยู่ทุกอย่างมันยังไม่ลงตัว แต่เปลี่ยนกะแล้วงานมันเริ่มลงตัวละ ก็จะคิดแค่ว่า ผมอยู่แล้วงานไม่เรียบร้อย ไม่มีใครคิดเลยอ่ะว่าก่อนและหลังมันเป็นยังไง ผมเจอแบบนี้บ่อยมากเลยอ่ะครับ ควรทำไงดีอ่ะ
มีใครเข้าใจบ้างมั้ยครับ
เขาให้ทดลองอยู่คนเดียว แต่มีแต่คนกลัวอยู่ไม่ได้ ก็เลยให้ผมอยู่ งานก็เยอะ ของก็เข้า ต้องรับและเติมคนเดียว ทางผู้ใหญ่ก็จะให้ของเข้าแต่กะบ่าย แต่คนส่งของก็ยังทำไม่ค่อยได้ เข้ากะดึกแทบทุกวัน แล้วผมก็เหนื่อยสะสมมาเลยๆ ทำงานก็เสร็จไม่ทันงาน อะไรก็ไม่ค่อยเรียบร้อย แล้วบอกว่าจะให้กะเช้ามาช่วย แต่กะเช้าก็ไม่เห็นช่วยอะไร ผจก.ก็บ่นก็ด่าให้
จนพวกเขาเห็นว่าผมเริ่มไม่ไหว เลยให้พี่อีกคนมาอยู่แทน แต่ว่าก่อนที่ผมจะได้เปลี่ยนกะ งานกะดึกก็เริ่มน้อยลงแล้ว ของก็เริ่มเข้าแต่บ่ายแล้ว พอมาเปลี่ยนกัน กะดึกงานก็น้อยลงแล้ว ตอนแรกให้กะบ่ายอยู่3คน กะบ่ายก็ทำงานไม่ทันรับเยอะขึ้นแล้วก็ทิ้งงานให้ผมทำต่อ แต่พอผมมาอยู่กะบ่ายก็อยู่กัน4คนละ ก็เลยเครียงานให้กะดึกได้เยอะ แล้วก็กลายเป็นว่าผมอยู่กะดึกแล้วทำงานไม่เรียบร้อย แต่อีกคนทำเรียบร้อย เขาไม่พากันคิดถึงว่าตอนผมอยู่ทุกอย่างมันยังไม่ลงตัว แต่เปลี่ยนกะแล้วงานมันเริ่มลงตัวละ ก็จะคิดแค่ว่า ผมอยู่แล้วงานไม่เรียบร้อย ไม่มีใครคิดเลยอ่ะว่าก่อนและหลังมันเป็นยังไง ผมเจอแบบนี้บ่อยมากเลยอ่ะครับ ควรทำไงดีอ่ะ