ทำยังไงให้จิตใจเข้มแข็งขึ้น

จะมาเกิ่นเรื่องของ จขกท ก่อนเนอะ ตอนเด็กๆพ่อแม่เราเป็นคนสั่งสอนอบรมเราและตีบ้างซึ่งมันเป็นเรื่องปกติเลย แต่ที่ไม่ปกติคือพ่อแม่พูดคำหยาบในการสั่งสอน และที่บ้านนอนแยกมีแม่ที่นอนข้างล่างส่วนเรากับพ่อและพี่นอนข้างบน บางครั้งตอนนอนพ่อก็จะสั่งสอนด้วยคำไม่ค่อยสุภาพ แล้วเราก็จะร้องไห้ในตอนกลางคืนหรือเวลานอนเพราะไม่อยากให้ใครรู้เวลาตัวเองร้องไห้แล้วเราร้องไห้ไม่มีเสียงถ้าร้องไห้มีเสียงคนอื่นก็จะรู้ว่าเราร้องไห้ ตามจริงเราเป็นแบบนี้มานานไม่อยากให้ใครมาเห็นสภาพแบบนี้เท่าไหร่ ส่วนตัวเรามีเพื่อนพอสมควรแต่ก็ไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลย ถ้าเราจะร้องไห้ในที่สาธารณะเราจะพยายามไม่ให้ร้องไห้ออกมาในสาธารณะชน คำพูดบางคำพูดมันส่อเสียดหัวใจมากมารู้ว่าตัวเราเองน้ำตามันเริ่มคลอออกมาไม่รู้ว่าสำออยรึป่าวแต่เป็นแบบนี้จิงๆ ที่มาตั้งกระทู้นี้เพราะเคยมีสถานการแบบนี้มาเหมือนโดนดุก็จะร้องไห้แล้วเริ่มเสียงสั่นแต่เราก็จะพยายามให้พูดเสียงไม่สั่นก็งงกับตัวเองเหมือนกันแบบอาา~อย่าร้องไห้น้าาตัวฉันเข้มเเข็งอยู่แล้ว แต่สุดท้ายมันก็น้ำตาไหลออกมาเลย

เลยอยากทำให้ตัวเองเข้มแข็งขึ้นค่ะให้คิดทศนะคติยังไงเมื่อโดนผู้ใหญ่สั่งสอนบ้างดุบ้าง ใจเราบางมาก55555ก็ตามนี้แหละค่ะวันนี้ก็เหมือนระบายด้วยรู้สึกโล่งม้ากๆ

ปล.ขอบคุณทุกคำตอบนะคะ♡