คือที่บ้านเรามีกัน5คน พ่อ แม่ เรา และน้อง2คน ด้วยความที่เราเป็นพี่คนโต เลยเหมือนแบกรับอะไรหลายๆอย่าง แล้วพ่อกับแม่เราชอบทะเลาะกัน ทะเลาะกันหนักมาก พ่อเรากินเหล้าด้วย ทำงานเสร็จก็จะกินเหล้า กินทุกวันจริงๆ แล้วเราก็จะเห็นภาพที่เขาทะเลาะกันมาตลอดตั้งแต่เด็ก ทั้งที่รุนแรงมากๆ ทำร้ายร่างกาย ตบตีกัน ด่ากัน สารพัดทุกอย่าง มีหลายครั้งที่ทำให้เราจำฝังใจจนถึงทุกวันนี้เลย คือการที่เขาทะเลาะกันหนักจนถึงขั้นที่แม่หยิบมีดมาเลย แต่มีลูกน้องที่ทำงานด้วยกันห้ามไว้ ไม่งั้นเกิดโศกนาฏกรรมแน่ ครั้งต่อมาที่จำได้ฝังใจ คือการที่เราช่วยแม่ แต่เราโดนพ่อตบหน้า ตบแบบแรงมาก5555 แรงจริง จนหน้าชา เลือดออกที่ปาก แล้วอีกวันต้องไปเรียนอ่ะ55555555 ครอบครัวเพื่อนแต่ละคนก็คือดีมากๆ จนทำให้เราคิดว่าแบบทำไมเขาไม่เลิกกันให้จบ เหมือนครอบครัวเพื่อนวะ55555 มันทะเลาะกันจนเราชินแล้วอ่ะ แต่มันก็มีเสียใจ จนเราโตเลยแยกห้องมานอนคนเดียว แล้วห้องมันก็ไม่ได้เก็บเสียง เวลาเขาทะเลาะเราก็ได้ยินจากตอนนี้ที่เราไม่ร้อง กลายเป็นน้องเรา2คนร้องไห้ มันมีความรู้สึกว่าทำไมเขาต้องมาเจออะไรแบบนี้อ่ะ เคยที่แม่กับเรา3คนออกจากบ้านมาอยู่บ้านยาย ไม่เชิงเลิก แค่ตอนนั้นทะเลาะกันรุนแรง แม่เลยไม่ไหวแล้วจะกลับบ้านยายจะขับรถไปก็ไม่ได้ เพราะพ่อชอบมาทวงคืนของ ว่าอันนี้ของเขา อันนี้ของเขา เขาซื้อ ห้ามเอาไป พอมาอยู่บ้านยายได้ไม่เกินอาทิตย์ก็ต้องกลับ มันวนลูปอยู่อย่างนี้ตลอด เหนื่อยมากๆๆ มันแบบดาวน์มาก ไม่อยากอยู่บ้านจริง (เคย)คิดที่จะไม่อยากอยู่ (แค่เคยนะ! แต่ต้องอยู่เพราะทุกวันนี้เหมือนอยู่เพราะแมว รักแมวมาก ไม่อยากทิ้งแมวไปไหน) เคยคิดอยากไปหาจิตแพทย์ด้วยแหละ เพราะแบบรู้สึกตัวเองหดหู่ตลอดเวลา ถึงจะร่าเริงกับเพื่อนแต่ในใจนี่คิดอะไรตลอดเวลาเลยนะ เราเป็นวัยรุ่นที่ใช้ชีวิตได้ไม่สุดโต่งอ่ะ555 ไปเที่ยวกับเพื่อนก็น้อยครั้งเลย เพราะเหมือนถูกตีกรอบไว้ว่าต้องทำได้แค่ไหน ห้ามอะไร ของที่อยากได้ก็ต้องซื้อเอง เก็บเงินเอง ถึงแม้จะเกี่ยวกับการเรียนก็ตาม
วันที่เขียนกระทู้อันนี้เขาก็ทะเลาะกันอีกแล้ว แล้วเรานั้นก็เลยเปิด Bubble แจมินที่ส่ง Voice มา มันฮีลใจเราส่วนนึงเลย!
ครอบครัวทะเลาะกัน