อยู่กับคนเป็นโรคซึมเศร้ายังไงให้ตัวเองไม่เครียดคะ

เรื่องมีอยู่ว่า แม่เราเป็นโรคซึมเศร้า ไปรักษาหาหมอตั้งแต่ปีที่แล้วค่ะ จนตอนนี้อาการก็ไม่ได้ดีขึ้นมากนาดนั้น บอกได้แค่ว่าที่ดีนิดหน่อยขึ้นเพราะยา ส่วนในด้านความคิด ทัศนคติเค้านั้นไม่ได้ปรับตามที่คุณหมอแนะนำ ออกแนวต่อต้านด้วย ไม่คิดจะปรับปรุง เรากับพี่ก็พูดคุยกับแม่ว่าสาเหตุที่แม่เป็นเพราะอย่างนี้นะ  แม่ก็ฟังไว้เฉยๆ ตัวเราก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะให้แม่ปรับตัวแบบปุ๊บปั๊บนาดนั้น ค่อยๆเป็นค่อยๆไป เราก็พยายามทำความเข้าใจแม่อยู่ แต่ว่าบางทีเราก็หงุดหงิด เวลาที่แม่บ่นว่าแต่ละครั้งแม่ไปหาจิตแพทย์ เพิ่มยาทุกครั้ง ไม่อยากจะกินยาเพราะมันเยอะมาก กินไปก็ไม่ช่วยให้หายเลย  ช่วยให้นอนหลับได้เท่านั้น กินก็ไม่ตรงเวลาตามที่หมอสั่ง พื้นฐานนิสัยแม่เราเป็นคนอารมณ์ร้อน เวลาโกรธก็จะขึ้นเสียงด่า ประชดประชัน  เอาแต่ใจแล้วก็เก็บกด โทษฟ้าโทษชะตาไปเรื่อย คิดว่าตัวเองถูก ตัวเราก็เป็นคนหัวแข็งด้วยแล้วก็ไม่ชอบนิสัยแบบแม่มากๆ เรากับแม่เลยทะเลาะกันบ่อย เพราะความคิดเราไม่ตรงกัน เวลาทะเลาะกันจะมีพี่ชายที่คอยปลอบ แล้วก็บอกให้เราไปขอโทษแม่ทั้งที่บางเรื่องเราก็ไม่ผิด แต่เราก็ต้องขอโทษเค้า เราเป็นห่วงแม่ อยากให้เค้าหาย เพราะที่เค้าเป็นอยู่มันก็ทุกข์ เรารู้ว่ามันยากที่จะก้าวผ่าน แต่ว่า แม่ไม่เคยคิดที่จะพยายามลองก้าวผ่านเลย ที่จะปรับมัน ทำให้เราเครียด พาลทำให้เราคิดอยากจะอยู่ห่างๆจากแม่ เราไม่อยากจะรู้สึกอย่างงั้น แต่ที่อยู่ทุกวันนี้มันก็อึดอัด ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงอีกต่อไปถ้าแม่ยังเป็นแบบนี้ เลยอยากจะมาขอคำแนะนำในการที่เราจะอยู่กับแม่ได้