อย่าสปอย์
จริงๆอาจไม่เกี่ยวกับเรื่องเมื่อวานทั้งหมด (แต่ก็เกี่ยวนิดหน่อย)
ว่าผมเริ่มสังเกตหลายครั้งแล้วว่ามีแฟนคลับบางกลุ่มพยายาม
อวยน้องเป็นพิเศษ
คือไม่ว่าน้องจะทำผิดพลาดในเรื่องใดๆ ก็จะหาเหตุผลมารองรับให้น้อง ไม่ผิดได้อยู่เสมอ
ซึ่งผมยอมรับตรงๆว่าผมกลัว และเป็นห่วง
ถ้าเกิดวันหนึ่งคนรอบกายน้องมีแต่คนประเภทนี้ขึ้นมาจะเป็นยังไง ?
ผมเองก็เคยมีหลายครั้งที่ไม่เห็นด้วย
กับบรรดาดราม่า หรือเรื่องติ เตือน ต่างๆที่มาถึงน้อง
เพราะเรา
คิดว่าน้องมีเหตุผลของการกระทำนั้น และเราก็เชื่อในสิ่งนั้นเหมือนๆกัน
แต่ถ้าผลลัพธ์มันออกมาดูแย่ ดูไม่ดีจริงๆ ไม่มีเลยสักครั้งที่ผมจะออกมา
อวยน้อง
กลับผิดให้เป็นถูก เพราะผมรู้ว่ามันทำให้น้องไม่ได้เรียนรู้ แล้วเริ่มต้นพัฒนา
และที่สำคัญเลยคือมันทำให้คนที่เขามองน้องไม่ดีอยู่แล้ว
มองน้องไม่ดีขึ้นไปอีก (แต่ถ้ามาด่า แบบไม่มีเหตุผลก็ต้องตอบโต้บ้าง แต่ผมจะสนทนาเฉพาะกับคนที่เราคิดว่า
สนทนาด้วยได้เท่านั้น)
แล้วมันยังต้องใช้ความกล้ามากกว่านั้น
ที่จะติ และเตือนน้องในเรื่องที่ไม่ถูกและไม่ควร
ไม่ใช่ความกล้าที่จะตั้งกระทู้หรือคอมเมนต์
แต่เป็นความกล้าที่จะบอกน้องตามตรงว่าสิ่งที่น้องทำอยู่มันไม่ถูก ไม่ควร
เราติคนอื่นได้เป็นร้อยๆ แต่ติคนที่เรารักแค่คนเดียวมันยากแค่ไหน
คิดว่าหลายๆคนคงพอเข้าใจความรู้สึกนี้อยู่
และที่ติ เตือน ก็เพราะรัก อยากให้เขาดีขึ้นมากกว่านี้นั่นแหระ
จากตรงนี้ฝากถึงน้องๆนะครับ
พวกหนูโตแล้วนะ ผ่านการทำงานมาตั้งกว่า 3 ปี
บางคนเป็นผู้ใหญ่อายุเลข 2 แล้วด้วย
หวังว่าหนูจะรับรู้และคัดกรองได้ ว่าอันไหนติเพราะรัก หรือด่าเพราะเกลียดชัง
เก็บทุกคำวิจารณ์ ไว้คิด วิเคราะห์ว่าแบบไหน ผิด แบบไหนถูก
อันไหนปรับได้ ปรับไม่ได้ และจะทำยังไงให้มันเป็นตัวเรามากที่สุด
โดยไม่สร้างความเดือดร้อนให้กับผู้คนโดยรวม
ผิดพลาด เรียนรู้ แก้ไข้และเปลี่ยนแปลง
พี่เชื่อว่าหนูจะโตขึ้นทั้งในแง่ของการทำงานและมุมมองการใช้ชีวิต
ยังไงๆก็เป็นกำลังใจให้เสมอนะ
รักวัวให้ผูก รักลูก....
จริงๆอาจไม่เกี่ยวกับเรื่องเมื่อวานทั้งหมด (แต่ก็เกี่ยวนิดหน่อย)
ว่าผมเริ่มสังเกตหลายครั้งแล้วว่ามีแฟนคลับบางกลุ่มพยายามอวยน้องเป็นพิเศษ
คือไม่ว่าน้องจะทำผิดพลาดในเรื่องใดๆ ก็จะหาเหตุผลมารองรับให้น้อง ไม่ผิดได้อยู่เสมอ
ซึ่งผมยอมรับตรงๆว่าผมกลัว และเป็นห่วง
ถ้าเกิดวันหนึ่งคนรอบกายน้องมีแต่คนประเภทนี้ขึ้นมาจะเป็นยังไง ?
ผมเองก็เคยมีหลายครั้งที่ไม่เห็นด้วย
กับบรรดาดราม่า หรือเรื่องติ เตือน ต่างๆที่มาถึงน้อง
เพราะเราคิดว่าน้องมีเหตุผลของการกระทำนั้น และเราก็เชื่อในสิ่งนั้นเหมือนๆกัน
แต่ถ้าผลลัพธ์มันออกมาดูแย่ ดูไม่ดีจริงๆ ไม่มีเลยสักครั้งที่ผมจะออกมาอวยน้อง
กลับผิดให้เป็นถูก เพราะผมรู้ว่ามันทำให้น้องไม่ได้เรียนรู้ แล้วเริ่มต้นพัฒนา
และที่สำคัญเลยคือมันทำให้คนที่เขามองน้องไม่ดีอยู่แล้ว
มองน้องไม่ดีขึ้นไปอีก (แต่ถ้ามาด่า แบบไม่มีเหตุผลก็ต้องตอบโต้บ้าง แต่ผมจะสนทนาเฉพาะกับคนที่เราคิดว่าสนทนาด้วยได้เท่านั้น)
แล้วมันยังต้องใช้ความกล้ามากกว่านั้น
ที่จะติ และเตือนน้องในเรื่องที่ไม่ถูกและไม่ควร
ไม่ใช่ความกล้าที่จะตั้งกระทู้หรือคอมเมนต์
แต่เป็นความกล้าที่จะบอกน้องตามตรงว่าสิ่งที่น้องทำอยู่มันไม่ถูก ไม่ควร
เราติคนอื่นได้เป็นร้อยๆ แต่ติคนที่เรารักแค่คนเดียวมันยากแค่ไหน
คิดว่าหลายๆคนคงพอเข้าใจความรู้สึกนี้อยู่
และที่ติ เตือน ก็เพราะรัก อยากให้เขาดีขึ้นมากกว่านี้นั่นแหระ
จากตรงนี้ฝากถึงน้องๆนะครับ
พวกหนูโตแล้วนะ ผ่านการทำงานมาตั้งกว่า 3 ปี
บางคนเป็นผู้ใหญ่อายุเลข 2 แล้วด้วย
หวังว่าหนูจะรับรู้และคัดกรองได้ ว่าอันไหนติเพราะรัก หรือด่าเพราะเกลียดชัง
เก็บทุกคำวิจารณ์ ไว้คิด วิเคราะห์ว่าแบบไหน ผิด แบบไหนถูก
อันไหนปรับได้ ปรับไม่ได้ และจะทำยังไงให้มันเป็นตัวเรามากที่สุด
โดยไม่สร้างความเดือดร้อนให้กับผู้คนโดยรวม
ผิดพลาด เรียนรู้ แก้ไข้และเปลี่ยนแปลง
พี่เชื่อว่าหนูจะโตขึ้นทั้งในแง่ของการทำงานและมุมมองการใช้ชีวิต
ยังไงๆก็เป็นกำลังใจให้เสมอนะ