เกลียดพ่อตัวเองมาก (โลกไม่สวย)

หนูขอบอกก่อนจะเล่านะคะ ใครโลกสวยไม่ต้องอ่านต่อนะคะ ตั้งเเต่หนูจำความได้ พ่อกับเเม่หนูทะเลาะกันเป็นประจำค่ะ เเละใช่ค่ะ เป็นปัญหาครอบครัวแบบคลาสสิคคือเรื่องเงินค่ะ  เเละเวลาทะเลาะกัน ความรุนเเรงก็จะอยู่เหนือเหตุผลตลอด ขอย้ำก่อนนะคะ หนูตอนนั้นถ้าจำไม่ผิด พึ่งอยู่อนุบาลเองค่ะเเละความรุนเเรงคือมันเเรงมากๆไม่ใช่เเค่การตบตี ถีบเตะนะคะ เเน่นอนค่ะว่าหนูกับน้องก็โดนไปด้วยเหมือนกับด่าคนนึงก็ลามไปหมด ทุกวันต้องใช้ชีวิตเเบบเหมือนประจบเอาใจเเก พูดไม่ให้ขัดหูทำอะไรไม่ให้ขัดตา จากที่อยุ่รร. บ่นอยากกลับบ้าน จนถึงทุกวันนี้ ไม่อยากกลับบ้านเลย ไม่ใช่เซฟโซนอีกต่อไปค่ะ เพราะมันหนักขึ้นเรื่อยๆ หนูขอพูดนิสัยเเกด้วยนะคะ เเกเหมือนคิดว่าทุกคนต้องกลัวเเก เเสร้งทำเหมือนเป็นเพื่อนบ้าน พ่อที่ดี เเละนิสัยที่เเย่ที่สุดคือ ชอบเอาสัตว์เลี้ยงของหนู บางทีก้เอาไปปล่อย หรือ เอาไปให้คนอื่น เเบบไม่บอก เเต่ครั้งนึง ไม่รุ้ว่าตั้งใจมั้ย ฉีดยาให้หมาตัวนึงของหนู ตอนมันท้อง เเล้วน้องก้ตุยค่ะ ไม่ทราบว่ายาอะไร เลยไม่กล้าพูดว่าวางยา เเละก็ เเกชอบคิดว่าตัวเองดีเลิศอะค่ะ เป็นพ่อที่ดี่ เเละชอบพูดว่า ตอนเด็กเลี้ยงเรามาดีมาก ดีจริงหรือไม่ หนูไม่ทราบค่ะ เเต่ถ้าจะเลี้ยงเเค่ตอนเด็กละหนูโตขึ้นมา ทำให้เสียสุขภาพจิตขนาดนี้ หนูก็คงไม่อยากเกิดมา ทุกวันนี้บางที เเค่ได้ยินเสียงเเกก็สดุ้งเเล้วค่ะ หนูค่อนข้างเป็นห่วงเเม่ ละก้น้อง เเละสัตว์เลี้ยงมากค่ะ เเม่หนูก็อายุมากขึ้น แต่ก็ต้องมาอยู่กับคนแบบนี้ มันหดหู่เลยค่ะ ละเรื่องเรียน ถึงเเกจะไม่ใช่คนจ่ายค่าเทอมให้หนูก้เถอะเเกชอบพูดว่า บับ ไม่ต้องไปละรร ถ้าจะโง่ขนาดนี้ เรียนจบม6 ก็บุญหัวเเล้วอะไรงิ้ ซึ้งหนูอายุ17นะคะ ละก้อยากต่อมหาลัย อยากมีชีวิตดีกว่านี้ ก้เพราะจะได้ดูเเลคนที่หนูรัก ละก้อยากหนีจากเเกมากค่ะ ทุกวันนี้ อยู่กับเเก มันให้ความรู้สึกทุกข์ใจตลอดเวลา กินข้าวไม่อร่อย คิดอะไรหลายอย่างมากเลยค่ะ คำพูดเเค่คนเดียว ทำหนูฝังใจมาทั้งปีเเล้ว สำหรับใครที่ยังจะพูดว่า พ่อก็คือพ่อ ขอร้อง อย่าเลยค่ะ ไม่เจอกับตัว ไม่รู้จริงๆนะคะ หนูอยู่แบบไม่คิดสั้นได่ ก็ดีมากเเล้วค่ะ สำหรับใครที่อ่านจนจบ ขอบคุณนะคะ ที่เป็นผุ้รับฟังปัญหาของคนเเปลกหน้าคนนี้🙏🏻🙏🏻