ตามหัวข้อเลยครับ
ผมกับน้องอายุห่างกัน4ปีนะครับ ตอนเด็กๆผมต้องอยู่กับตายาย จนมีน้องถึงจะได้มาอยู่กับพ่อแม่ครับ น้องอยากได้ไรก็ได้ ซึ่งต่างกับผมที่จะโดนดุตลอด
เล่นกับน้องแต่ผมโดนดุคนเดียวผมเลยตั้งใจเรียนมาตั้งแต่เด็กเพื่อให้พ่อแม่ภูมิใจ พอโตมาเราก็เริ่มคิดได้ว่าเราเป็นพี่เราต้องดูแลน้อ ความเป็นพี่มันก็มีมากขึ้น แต่ความรู้สึกอิจฉาน้องมันไม่ลดลงเลย จนตอนนี้อายุ 18 แล้วครับ ผมยังรู้สึกว่าทำไมน้องต้องได้มากกว่าเรา ทั้งๆที่เราก็คือลูกของพ่อแม่เหมือนกัน ผมไม่อยากมีความรู้สึกนี้ ไม่อยากมีภาพลบๆที่เกี่ยวกับพ่อแม่น้อง ผมต้องทำยังไงครับ
ต้องทำยังไงให้ความรู้สึกที่ว่าพ่อแม่รักน้องมากกว่าเราหายไป
ผมกับน้องอายุห่างกัน4ปีนะครับ ตอนเด็กๆผมต้องอยู่กับตายาย จนมีน้องถึงจะได้มาอยู่กับพ่อแม่ครับ น้องอยากได้ไรก็ได้ ซึ่งต่างกับผมที่จะโดนดุตลอด
เล่นกับน้องแต่ผมโดนดุคนเดียวผมเลยตั้งใจเรียนมาตั้งแต่เด็กเพื่อให้พ่อแม่ภูมิใจ พอโตมาเราก็เริ่มคิดได้ว่าเราเป็นพี่เราต้องดูแลน้อ ความเป็นพี่มันก็มีมากขึ้น แต่ความรู้สึกอิจฉาน้องมันไม่ลดลงเลย จนตอนนี้อายุ 18 แล้วครับ ผมยังรู้สึกว่าทำไมน้องต้องได้มากกว่าเรา ทั้งๆที่เราก็คือลูกของพ่อแม่เหมือนกัน ผมไม่อยากมีความรู้สึกนี้ ไม่อยากมีภาพลบๆที่เกี่ยวกับพ่อแม่น้อง ผมต้องทำยังไงครับ