ลดขนมของหวานๆเเล้วเหมือนจะซึมเศร้า อาการหนักมาก

คือสองอาทิตย์นี้เราได้ทำการลดปริมาณขนมของหวานๆลงเพราะรู้สึกว่านิสัยเเบบนี้ถ้าติดต่อไปคงไม่ไหวเเน่ ไหนจะเรื่องความอ้วน เเละสุขภาพด้วย เราอายุ15เเต่ตอนนี้ยังไม่อ้วน เเต่เราว่าถ้าเราไม่งดหวานลดขนมทำเเบบนี้จนโตเราได้อ้วนเเละจะเสียหุ่นดีๆไปเเน่ เราเลยตัดสินใจค่อยๆลดหวานลง จากที่เมื่อก่อนกินไอติมหลายๆถ้วยกินเค้กทั้งปอนหมดคนเดียว พวกเบเกอรี่นี่โปรดมากกินได้ พิซซ่าก้กินหมดเป็นถาดๆ เเบบไม่รู้จักคำว่าเลี่ยนเลยค่ะ ขนมไทยฝอยทองทองหยอด อะไรที่หวานๆเราไม่รู้สึกเลี่ยนเลย กินได้หลายกล่องมาก เพราะฝอยทองทองหยอดคนทั่วไปมักจะเลี่ยนคนปกติคงไม่สามารถทำได้เเบบเรา  กินขนมปังหมดทั้งเเถว เราเคยกินนมข้นหมดภายในวันเดียวกับขนมปัง ทุกมื้อหลักจะต้องกินของหวานต่อ อะไรก็ได้ขนมอะไรมีกินหมด  เอาง่ายๆคือชีวิตเรา80%จะเเฮปปี้ได้โดยของหวานหรือขนม เราเลยเริ่มตั้งเเต่5เดือนที่เเล้วที่ตัดสินใจลดลงทำหลุดๆบ่อยมากจนมา1เดือนที่เเล้วจากที่เคยกินมากๆกินจนหมดเกลี้ยง ก็กินเเค่สองสามอย่างต่อวัน พอมาสองทิตย์ที่ผ่านมาก็ลองปรับลดลงอีกเหลือเเค่ดอริโอ้ชิ้นเดียวต่อ1วันซึ่งมันน้อยมาก เเล้วเรามีอาการเเบบซึมๆเศร้าๆ เกมือนจะหมดเเรง เฉยชา เหมือนชีวิตไม่มีความสุขเลย ขนาดมีโทรศัพทก็ไม่สามารถ้เบี่ยงเบนความสนใจใไม่ให้นึกถึงขนมของหวานต่างๆได้เลยค่ะ เเล้วเหมือนเวลามีเเรงบันดาลใจอะไรก็ตามเเต่ถ้าไม่มีขนมของหวานมาช่วยเราก็ไม่ค่อยจะอยากทำมันเลยอ่ะค่ะ ดีนะทีาตอนนี้ปิดเทอมอยู่กลัวว่าเปิดเทอมถ่าเราพยายามลดขนมของหวานหรือพวกเเป้งต่างๆของเรามันจะเป็นอุปสรรคในการเรียนของเรากลัวว่าสมองเราจะคิดอะไรไม่ออก กลัวจะไม่มีสามาธีอ่านหนังสือ อีกนานเท่าไหร่คะเราถึงจะชิน