สวัสดีครับผมพึ่งจะเริ่มหัดเเต่งคำประพันธ์ครับความจริงก็มีความสนใจในด้านนี้เยอะอยู่ครับเเต่ไม่ค่อยจะเก่งหรือมีความถนัดในด้านนี้เลย กระทู้นี้จึงอยากจะขอคำเเนะนำพี่ๆชาวกวีช่วยให้คำเเนะนำหรือข้อเเก้ไขหรือคำติชมในผลงานหน่อยครับ ซึ่งกลอนนี้ก็จะส่งอาจารย์ด้วยครับจึงอยากจะได้คำเเนะนำเพื่อปรับปรุงเเก้ไขเเละพัฒนาฝีมือต่อไปครับ ขอบคุณครับ
กระต่ายมองจันทร์
ดวงจันทร์ส่องเเสงพราวสกาวเด่น เพียงได้เห็นใจต้องให้หลงใหล
เเต่ทว่าจันทร์นั้นอยู่ไกลเเสนไกล สุดจะเอื้อมมือไปไขว่คว้ามา
ด้วยตัวเราเป็นเพียงกระต่ายน้อย ได้เเค่คอยมองดวงจันทร์บนเวหา
ได้เท่านี้ก็สุขล้นเต็มอุรา เพียงคอยถ้ามองดูจันทร์อยู่ทุกคืน
รู้ดีจันทร์มีดวงดาวอยู่เคียงข้าง เราเเค่เพียงชนชันล่างไม่อาจฝืน
รักเเค่ไหนเเต่สุดท้ายต้องกล้ำกลืน นำรักคืนกลับใส่ไว้ในดวงใจ
กลับมาใช้ชีวิตให้เหมือนเก่า เลิกคิดเศร้าเเล้วเดินต่อไปให้ไหว
ต้องยอมรับเรานั้นต่างกันเกินไป ต้องเจียมใจไม่อาจสู้ดวงดารา
สุดท้ายนี้ฝากสายลมพัดบอก ฝากเมฆหมอกที่ลอยไปถึงเวหา
ช่วยบอกดาวที่เคียงคู่ดวงจันทรา ช่วยบอกว่าขอให้รักกันนานนาน
น้องใหม่หัดเเต่งกลอนอยากได้คำเเนะนำครับ