สวัสดีค่ะ ขอระบาย เรามีอาการนอนหรือนอนอยู่เฉยๆสัก1-2นาทีเราจะมีเรื่องผุดขึ้นในหัวเป็นความทรงจำนะคะ บางครั้งน้ำตาไหล บางเรื่องโกรธจนทุบโต๊ะทุบพื้นมาเป็นพักๆ
เรื่องราวคือ
ตอนเด็ก ย่าเลี้ยงเรา(ญ กับอาเรา(ช แล้วย่าไม่ชอบแม่เราค่ะ เขามักทำร้ายเราทางจิตใจ
เริ่ม6ขวบ
-โยนจานใส่หน้าเรา ตัวนี่เปียกน้ำแกง ใช้เราล้างจาน นานวันเราถามทำไมไม่ให้อาล้างบ้างเขาบอก เป็นผู้หญิง
-เราตัวดำๆออกทางแม่ อาเราขาวมากออกทางย่า
-กูทุกคำพูดกับเรา แต่พูดกับอาเราน้องทุกคำ
-เขาพูดกรอกหูเราทุกวัน หน้าไม่เหมือนกูเลย กลับไปอยู่บ้านป่ากับแม่ซะงี้
-บ้านย่าอยู่เชียงใหม่เขามีฐานะกว่าเจริญกว่าแล้วเหยียดทางแม่เราว่า บ้านป่า(แพร่ ขุดหนูขุดตุ่นกิน
-พ่อกับแม่เราพาเราออกมาเช่าบ้านอยู่อีกที่เพราะอยู่กับย่าไม่ได้เลย แยก3ครัว แม่ย่าป้า (แม่ของอาเรา) แม่เราซื้อของทำครัวมาย่าเราก็ขนไปไว้ครัวป้าตอนแม่ไม่อยู่ ทั้งที่ทำอาหารก็กินด้วยกัน
-เราอาบน้ำ ไม่ถึง2นาที โดนด่า อี...อาบน้ำนานออกมา เปลืองน้ำกู
-ตอนกินข้าว กินได้ไม่ถึง5คำมั้ง อิ่มรึยังกูจะเก็บละ อายังไม่ได้กินข้าว!!!อาเรานั่งเล่นเกมอยุ่ เรียกไม่มากิน เราได้ของเหลือจากเขาตลอด เสื้อเด็กผู้ชายขาดๆงี้ใส
-โรงเรียนใกล้บ้านย่า ตอนเย็นต้องไปอยู่บ้านย่า 2ทุ่มพ่อแม่เลิกงานมารับกลับบ้านวนๆอยู่แบบนี้
โตมาหน่อย
ขึ้นม.1 บอกเราว่าไม่ต้องเรียนแล้วให้อาเราเรียนแทน มาช่วยทำนาเลี้ยงควายดีกว่างี้ กูจะส่งอาคนเดียวไม่ส่งงี้ เจ็บช้ำมากร้องไห้ไปหลายวัน555
-เราได้ทุนเด็กเรียนดี ได้ภาษานิดหน่อย เราเลยจบม.6มาได้ ซึ้งใจมากขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ
ข้อเสียย่าเรา
-พูดไม่หยุด ไม่หยุดฟังให้ใครพูดต่อ
-แกเป็นร่างทรง ได้ยิเสียงกุมาร เห็นเทพเห็นผี เห็นในสิ่งที่คนไม่เห็น
-พูดกระแหนะกระแหนเก่งที่1เรื่องทำร้ายจิตใจคนฟัง
-เหมือนคนไม่ค่อยมีสติทำอะไรเร็วมาก ไม่เคยทอดปลาทอดชะอมสุกถึงเนื้อในเลย หมูในช่องแช่เเข็งน้ำแข็งเกาะ ไม่ละลายนะใส่กระทะทอดไปซะอย่างงั้น 555
ปัญหาคือ ตอนนี้เรามีอาการโรคจิตอ่อนๆ นะคะ เริ่มตั้งแต่ขึ้นม.ปลายม.4
ตอนอยู่กับย่าเขาพูดอะไรมาเราจะโกรธง่ายมาก จนร้องไห้หรือตอนอยู่คนเดียวมักเหม่อลอยฟุ่งซ่าน คิดเรื่องที่เขาทำกับเราเเล้วอารมขึ้น เราเคยบีบช้อนในมือจนเลือดไหล บางครั้งเราก็นึกในใจอยากถีบเขา เอาไม้หน้าทุบปากให้หยุดพูดไปเลย แต่ก็ได้แค่คิด มีถีบเก้าอี้บ้าง กระสอบทรายที่บ้านเปลี่ยนไป3ใบแล้ว555
ตอนนี้วางแผนไปเรียนมหาลัยต่างจังหวัดจะหลุดพ้นเเล้วรอโควิดหาย สภาพจิตใจเราเเย่มากอ่ะ
คนพูดไม่คิด
เรื่องราวคือ
ตอนเด็ก ย่าเลี้ยงเรา(ญ กับอาเรา(ช แล้วย่าไม่ชอบแม่เราค่ะ เขามักทำร้ายเราทางจิตใจ
เริ่ม6ขวบ
-โยนจานใส่หน้าเรา ตัวนี่เปียกน้ำแกง ใช้เราล้างจาน นานวันเราถามทำไมไม่ให้อาล้างบ้างเขาบอก เป็นผู้หญิง
-เราตัวดำๆออกทางแม่ อาเราขาวมากออกทางย่า
-กูทุกคำพูดกับเรา แต่พูดกับอาเราน้องทุกคำ
-เขาพูดกรอกหูเราทุกวัน หน้าไม่เหมือนกูเลย กลับไปอยู่บ้านป่ากับแม่ซะงี้
-บ้านย่าอยู่เชียงใหม่เขามีฐานะกว่าเจริญกว่าแล้วเหยียดทางแม่เราว่า บ้านป่า(แพร่ ขุดหนูขุดตุ่นกิน
-พ่อกับแม่เราพาเราออกมาเช่าบ้านอยู่อีกที่เพราะอยู่กับย่าไม่ได้เลย แยก3ครัว แม่ย่าป้า (แม่ของอาเรา) แม่เราซื้อของทำครัวมาย่าเราก็ขนไปไว้ครัวป้าตอนแม่ไม่อยู่ ทั้งที่ทำอาหารก็กินด้วยกัน
-เราอาบน้ำ ไม่ถึง2นาที โดนด่า อี...อาบน้ำนานออกมา เปลืองน้ำกู
-ตอนกินข้าว กินได้ไม่ถึง5คำมั้ง อิ่มรึยังกูจะเก็บละ อายังไม่ได้กินข้าว!!!อาเรานั่งเล่นเกมอยุ่ เรียกไม่มากิน เราได้ของเหลือจากเขาตลอด เสื้อเด็กผู้ชายขาดๆงี้ใส
-โรงเรียนใกล้บ้านย่า ตอนเย็นต้องไปอยู่บ้านย่า 2ทุ่มพ่อแม่เลิกงานมารับกลับบ้านวนๆอยู่แบบนี้
โตมาหน่อย
ขึ้นม.1 บอกเราว่าไม่ต้องเรียนแล้วให้อาเราเรียนแทน มาช่วยทำนาเลี้ยงควายดีกว่างี้ กูจะส่งอาคนเดียวไม่ส่งงี้ เจ็บช้ำมากร้องไห้ไปหลายวัน555
-เราได้ทุนเด็กเรียนดี ได้ภาษานิดหน่อย เราเลยจบม.6มาได้ ซึ้งใจมากขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ
ข้อเสียย่าเรา
-พูดไม่หยุด ไม่หยุดฟังให้ใครพูดต่อ
-แกเป็นร่างทรง ได้ยิเสียงกุมาร เห็นเทพเห็นผี เห็นในสิ่งที่คนไม่เห็น
-พูดกระแหนะกระแหนเก่งที่1เรื่องทำร้ายจิตใจคนฟัง
-เหมือนคนไม่ค่อยมีสติทำอะไรเร็วมาก ไม่เคยทอดปลาทอดชะอมสุกถึงเนื้อในเลย หมูในช่องแช่เเข็งน้ำแข็งเกาะ ไม่ละลายนะใส่กระทะทอดไปซะอย่างงั้น 555
ปัญหาคือ ตอนนี้เรามีอาการโรคจิตอ่อนๆ นะคะ เริ่มตั้งแต่ขึ้นม.ปลายม.4
ตอนอยู่กับย่าเขาพูดอะไรมาเราจะโกรธง่ายมาก จนร้องไห้หรือตอนอยู่คนเดียวมักเหม่อลอยฟุ่งซ่าน คิดเรื่องที่เขาทำกับเราเเล้วอารมขึ้น เราเคยบีบช้อนในมือจนเลือดไหล บางครั้งเราก็นึกในใจอยากถีบเขา เอาไม้หน้าทุบปากให้หยุดพูดไปเลย แต่ก็ได้แค่คิด มีถีบเก้าอี้บ้าง กระสอบทรายที่บ้านเปลี่ยนไป3ใบแล้ว555
ตอนนี้วางแผนไปเรียนมหาลัยต่างจังหวัดจะหลุดพ้นเเล้วรอโควิดหาย สภาพจิตใจเราเเย่มากอ่ะ