อยากตายจังเลยค่ะ แม่เสียตั้งแต่ป.1 อยู่กับพี่สาวต่างพ่อแต่พี่สาวก็ขอไปอยู่กับป้าของเขา เราเหลืออยู่กับพ่อสองคน พ่อเจอเพื่อนเก่าเลยขอให้เขามาเป็นแม่เลี้ยงให้เรา ตอนแรกๆแสนดีมากเลย ไม่เคยดุไม่เคยด่า เราทำตามทุกอย่าง บอกให้เราทำอะไรเราก็ทำเขาไม่เคยถามเราว่าเหนื่อยไหม เรียนเป็นยังไง พอเราเริ่มโตขึ้นเขาก็เริ่มว่าเราหนักขึ้น เขาชมแต่ลูกแท้ๆของเขา แต่พ่อเราก็ช่วยอะไรเรามากไม่ได้เพราะแม่ช่วยเหลือเรากับพ่อเยอะมาก แต่เขาชมแต่ลูกแท้ๆของเขาจริงๆไม่ว่าลูกเขาจะผิดหรือเกลียดเขา เขาก็จะไปง้อลูกเขา เขาถามลูกเขาตลอดว่ามีเงินใช้ไหม เขาชอบมาบอกเราว่าลูกเขาน่ะเรียนเก่ง ไม่เคยทำให้เขาผิดหวัง เราทะเลาะกับแม่เลี้ยงคนนี้ทีไรเราไม่ออกจากห้องเลย ข้าวก็ไม่กิน แต่พ่อก็บอกให้ออกไปกิน เราก็ไม่ไป เราหิวมากจริงๆค่อยไปกินตอนค่ำเขาเคยตีเราครั้งนึงเอาไม้หวายฟาดกลางหลังตอนเราล้างจานประมาณป.5 ไล่ให้เราไปร.รเอง เราก็เดินจากบ้านไปร.ร เขาก็ไม่ขี่รถตามมาเลย แต่ก็ดีกัน ถึงจะดีแต่ก็จะทะเลาะกัน จนพ่อหนักใจ พ่อไม่เคยตีเราเลยสักครั้ง ไม่เคยทำให้เราร้องไห้ เราไม่เคยขอให้เขาชมเรา แต่ทำไมทุกอย่างที่เราทำถึงผิดไปหมดเลย เขาชมแต่ลูกเขา เราร้องไห้อยู่ในห้องตลอดเลย ข้าวเราก็ไม่กิน ไม่ออกไปทำงานบ้าน เพราะมันอึดอัด ออกไปเขาก็ไม่คุยด้วย บางทีออกไปแล้วทำอะไรผิดก็โดนด่า เราจึงเลือกไม่ออกไป เราทะเลาะกับแม่มาตั้งแต่ปิดเทอมแล้ว ถึงวันนี้ก็ประมาณ3สัปดาห์ วันนี้เราออกไปทำข้าวกินตอนค่ำแล้วเราวางหม้อไว้กะจะไปล้างทีหลังเพราะเราทำข้าวมากินในห้อง เราแช่หม้อไว้ก่อน เราอยากให้มันย่อยก่อนเพราะเรากินแล้วจุก เลยปิดไฟห้อง เพราะเราชอบอยู่ที่มืดๆชอบอยู่ในห้อง แต่แม่ลงมา ปิดประตูบ้านเสียงดัง พอออกไปก็เจอหม้อที่เราแช่ไว้ เรานอนอยู่อ่ะ แม่ก็มาโยนหม้อใส่เราที่นอนอยู่ในห้องอ่ะ ดีนะมันไม่โดนหัวเรา แต่เขาด่าเราแรงากทุกครั้งเลย เขาด่าแม่เราที่ตายไปแล้วด้วย ทำอะไรก็มีแต่ผิดๆๆๆๆโดนด่าตลอด คำชมนี่นับคำได้เลย ตอนไหนที่เราสร้างผลประโยชน์ให้ เขาจะไม่ด่าเรา ถึงจะทะเลาะกันพอเรามีผลประโยชน์มาให้เขาก็จะเริ่มกลับมาคุยด้วยจนดีกัน แต่วันนี้เขามาโยนหม้อใส่เราอ่ะ ขึ้นกูใส่เราด้วย เราเสียใจนะบอกเลย คือไม่ไหวแล้วอ่ะ อยากตาย อยากออกจากบ้านหลังนี้ เพราะพ่อเราช่วยเราไม่ได้เลย เราไม่รู้จะทำไงแล้ว ถึงจะสงสารพ่อแต่เราไม่อยากอยู่จริงๆญาติเราก็ไม่เหลือสักคน ไม่อยากอยู่แล้ว😭
อยากฆ่าตัวตาย