เราควรทำตัวอย่างไง?

เราคุยกับคนคนหนึ่​ง​อยู่แต่ไม่ได้อยู่ไกล้กัน​ คือเราอยู่โรงเรียนประจำแต่น้องเค้าอยู่โรงเรียนข้างนอก​ แต่เจอกันตอนปิดเทอมเพราะเราไปไหว้ครู​โรงเรียนเก่าเลยเจอน้องเค้ากับรุ่นน้องที่สนิทแต่การเจอกันของเรามันแปลกนิดหน่อย​เพราะดันมีเรื่องเลยต้องช่วยกันเลยเริ่มสนิท​กัน​ ตอนเเรกก็ไม่ได้สนใจอะไร​ แต่เราเริ่มคุยกันซักวันสองวันทำให้เราเริ่มชอบน้องเค้า
เราเริ่มมาเที่ยวกันเริ่มทำอะไรหลายอย่างด้วยกัน​ ทำให้รู้ว่าน้องเค้าก็ชอบเราเหมือนกัน​ เราคุยกันเยอะมากจนเรียกได้ว่าเหมือนแฟนกัน​ แต่สุดท้ายความสุข​ก็เริ่มหมดลงเพราะเราต้องกลับเข้าโรงเรียนที่เหมือนคุก555ล้อเล่น​ แต่เราก็คุยกันตลอด​ แต่เราเป็นเด็กกิจกรรมทำให้บ้างวันไม่ได้คุยบ้าง​ แต่ถึงอย่างไงเราก็พยายามอู้งานเพื่อหาเวลาให้น้องเค้า​ แต่มีวันหนึ่งก็คุยกับน้องเค้าปกติแต่เราไปส่องหน้าเฟสน้องเค้า​ เราไปเจอโพสต์​หนึ่งที่น้องเค้าโพสต์​ว่าคิดถึง​ใครก็ไม่รู้​แต่เราไม่ได้อะไรจนไปดูสตอรี่น้องเค้าก็ลงเพลงแนวลืมคนเก่าไม่ได้​ แต่เราก็ไม่ได้ถามน้องเค้าเรื่องโพสต์​หรือสตอรี่น้องเค้า​ จนเริ่มถึงเวลานอนของน้องเค้า​ ก็กำลังจะนอนแต่เราไปได้ยินน้องเค้าพูดว่าคิดถึง​เราก็เลยถามน้องเค้า​ น้องเค้าเลยบอกว่าคิดถึง​แฟนเก่าอยู่ขอเวลาหน่อย​ เราไม่ได้ร้องไห้​คำนี้นะ​ แต่เราร้องไห้​คำว่า​ นานหน่อยนะว่าจะลืมเพราะพี่ไม่ได้อยู่อยู่กับหนูทุกวันเหมือนแฟนเก่า​ เท่านั้นและเราพยายามกลั้นไว้ไม่ให้ร้องพยา​ยามคุยให้เป็นปกติที่สุด​ พอน้องเค้าหลับเราก็เลยปิดไมค์แอบร้องไห้​เพราะพยายามเข้าใจ​ จนเมือวันก่อนน้องเค้าถามว่า​ ถ้าวันหนึ่งหนูหลอกพี่​ พี่จะทำไง​ เราก็เงียบแต่ในใจจุกมากอยากร้องไห้​มาก​แต่เราเก็บอาการ​ และสุดท้ายก็เปลื่ยนเรื่อง​ เรากลัวว่าน้องจะคุยกับคนอื่นอีกที่ไม่ใช่เราเพราะเราไปรู้เรื่องเฟสอีกเฟสหนึ่งเราไม่รู้จะทำไงดีอีกใจก็อยากจะถามหรือจะยอมทนเจ็บอยู่อย่างนี้เพราะกลัวน้องอึดอัด​