ผมเป็นเด็กที่ทางบ้านพ่อแม่ไม่ได้รวยพ่อเป็นอดีตทหารผ่านศึกอายุ57ปีกับแม่รับตัดผ้าอายุ51ปีผมโดนบลูลี่แต่เด็กจนปัจจุบันเรื่องสีผิวผมตัวดำโดนเยียดตลอดเวลาผแต่เรื่องนี้ชั่งมันเถอะคือตอนนี้ผมเคลียดกับการเรียนอยู่ม.5โดนอาจารกดดันเพราะเรียนไม่เข้าใจถามก็ไม่ตอบแล้วก็ด่าว่าผมโง่ทั้งที่ผมก็พยายามถามในสิ่งที่ผมไม่เข้าใจพอเลิกเรียนมาผมก็ไปทำงานพาทามก็โดนแต่พนังงานด้วยกันเอาเปรียบโดนเวลาพักก็พักได้ไม่ถึง5นาทีก็ถามหากันละทั้งที่ผมทำหนักกว่าชาวบ้านเขาแต่พอลืมทำในสิ่งหนึ่งผมรู้ว่าผมลืมผมก็ขอโทดวันอื่นก็ไม่ได้ทำแต่คนอื่นไม่ทำก็โยนมาหาผมทั้งที่แบ่งงานกันแล้ววนลูปอยุ่มาเกือบ2ปีผมเคลียดมากจนนอนไม่หลับผมไม่อยากพุดเรื่องนี้ให้พ่อแม่ฟังกลัวเขาไม่สบายใจและไม่อยากออกจากงานมาเกาะเขาทั้งที่เราแรงเยอะกว่าบางทีผมก็อยากคุยกับคนอื่นเรื่องนี้นะแต่ทุกคนก็พร้อมจะแทงข้างหลังผมตลอดบางที่ผมอาจจะไม่ควรเกิดมาด้วยซ้ำและผมก็ยังหาเหตุผลว่าทำไมผมถึงเกิดมาเจอแต่เรื่องพรรค์นี้ตลอด
ปัญหาชีวิตเด็กอายุ17ที่ผมเผชิญมาช่วยผมคิดหน่อยว่าผมควรทำอย่างไรตอนนี้