สวัสดีครับ ผมเด็กชายวัย18 พ่อแม่ผมเปิดร้านขายของ ผมมีพี่น้อง2คนครับ ผมเป็นพี่คนโต แต่ก่อนอื่นผมต้องบอกก่อนว่าผมอยู่กับพ่อแม่ก็มีความสุขนะ ไม่ใช่ไม่มี ผมโตมากับปู่ย่า คอยเลี้ยงดู ถ้าไม่มี2คนนี้ ผมเหมือนขาดอะไรไปในชีวิตผมรู้สึกว่าผม รักปู่ย่ามาก มากกว่าแม่แท้ๆ เพราะบางทีพ่อแม่โกรธกันก็มาเหวี่ยงที่ผม ลงที่ผม ผมเครียด ถ้าผมโต้ตอบไปเรื่องจะหนักกว่าเดิม ผมเคยหนีออกจากแกมา2ครั้ง ครั้งแรกผมหนีออกมาด้วยความโมโห แล้วกลับมาอยู่บ้านเกิดคนเดียว โดยที่ไม่ได้ทำงาน ผมเรียนกศน.ครับ ย่าเป็นคนให้ค่าใช้จ่าย อยู่ได้ปีกว่าพ่อแม่ตามผมกลับ ผมก็ไม่อยากไปหรอกครับ แต่ผมก็กลับไปในความรู้สึกผิด มาตอนนี้พ่อแม่ก็กลับมาเป็นแบบเดิม แม่เป็นคนที่ไม่พอใจก็จะพูดออกมา แต่นี้แกไม่พูดกับผม ผมเครียดร้องไห้ เหนื่อยใจครับ ไม่รู้ว่าทำผิดอะไรหนักหนา ครั้งที่2หนีมาเพราะเครียดเหมือนเดิม พ่อแม่หาว่าผมติดแฟน ผมไม่รู้จะอธิบายยังใง แต่ตอนนี้ผม18ปีแล้ว ผมอยากออกมาใช้ชีวิตเองครับ ผมอยู่กับพ่อแม่ ผมเครียด ทำอันนั้นไม่ทำอันนี้ เหนื่อยมากครับ ผมอยากจะออกมาอีก😞
หนีพ่อปม่ออกมา อกตัญญูไหมครับ?