ตอนที่ผ่านมา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้File 20 : เพชฌฆาตบนถนน [บทปัญหา]
https://pantip.com/topic/39493546
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
- 3 -
เมื่อปลายพูดประโยคเก่งจบ เขาและพรรคพวกรีบบึ่งมอเตอร์ไซคขับตรงไปยังร้านเครื่องเขียนด้านหน้าคณะวิทยาศาสตร์อย่างรวดเร็ว
แต่เหมือนจะโชคไม่ดีสำหรับพวกเขา พอถึงร้านเครื่องเขียนก็พบเห็นเจ้าของร้านกำลังยืนดึงประตูร้านปิดอยู่
ปลายเห็นเข้ารีบกระโดดลงจากรถมอเตอร์ไซค์อย่างฉับไว วิ่งพุ่งตรงไปหาเขาทันที
“พี่! พี่! อย่าเพิ่งปิดครับ” ปลายตะโกนบอก
เจ้าของร้านหันขวับจ้องมองปลาย “มีอะไร?”
ปลายวิ่งไปหยุดอยู่ตรงหน้าเขา “ผมจะซื้อของหน่อย.. อย่าเพิ่งปิดได้มั้ยครับ”
“อะไร! จะปิดแล้ว ไว้ซื้อพรุ่งนี้” เจ้าของร้านพูดตอบ แล้วหันหน้ากลับเพื่อปิดประตูร้านต่อ
“ไม่ครับ ให้ผมซื้อเถอะ ผมต้องรีบซื้อ” ปลายยืนยันเสียงแข็ง
เจ้าของร้านยังไม่มีท่าทีใด ๆ ตอบ ดึงประตูต่ออย่างไม่สนใจ
“พี่ครับ... ผมต้องซื้อตอนนี้เท่านั้น ขอร้องล่ะ.. ขายให้ผมก่อนเถอะครับ” ปลายพูดต่อทันที พยายามขอร้องเจ้าของร้านให้ได้
แววตาของหนุ่มผมตั้งตอนนี้ดูมุ่งมั่นและแน่วแน่ทีเดียว
เหมือนเจ้าของร้านจะรู้สึกอะไรบางอย่างขึ้นมา เขาค่อย ๆ หันหน้ามามองปลาย จ้องอยู่นานทีเดียว
“อืม...ก็ได้” เจ้าของร้านพยักหน้าบอก “จะซื้ออะไรล่ะ?”
ในที่สุดเจ้าของร้านก็ยอมแล้ว
“กระดาษแก้วครับ” ปลายบอกทันที
“อือ..” เจ้าของร้านว่าแล้วก็เดินเข้าไปในร้านขายเครื่องเขียนของตัวเอง ปลายและพรรคพวกจึงเดินเข้าร้านตามทันที
เจ้าของร้านเข้าไปค้นหากระดาษแก้ว พอเจอแล้วจึงหยิบออกมาให้ปลายดู
“เอาสีไหน?”
“สีแดงครับ” ปลายชี้ไปยังกระดาษแก้วสีแดง “เท่าไหร่ครับ?”
เจ้าของร้านยิ้ม “เอาเถอะ ไม่ต้องจ่ายเงินหรอก พี่ให้ฟรี”
“อ้าว... ทำไมล่ะครับ?”
“อืม.. ดูจากท่าทางของน้องแล้ว คงมีเรื่องสำคัญมาก ๆ ถึงต้องรีบใช้กระดาษแก้วตอนนี้ พี่ไม่เอาเงินหรอก เอาไปเถอะ”
พอเจ้าของร้านพูดเสร็จ ก็ม้วนกระดาษแก้วนั้นส่งให้ปลายไป
“ขอบคุณมากเลยครับ” ปลายรีบยกมือขอบคุณ แล้วรับกระดาษแก้วนั้นมา
เมื่อปลายได้กระดาษแก้วตามที่ต้องการแล้ว จึงรีบออกจากร้าน เพื่อไปสรุปคดีให้สารวัตรสรวุทธฟังโดยเร็ว
แต่เขาก็หยุดชะงัก เพราะไปเห็นของสิ่งหนึ่งเข้า
มันคือ แผ่นรองเขียน
ปลายหยิบแผ่นรองเขียนที่วางอยู่บนชั้นขึ้นมา หันไปพูดกับเจ้าของร้านว่า
“พี่ครับ ผมขอแผ่นรองเขียนนี้ด้วยได้มั้ยครับ?”
น่าน... ปลายได้ที ขอเพิ่มอีกเลย
เจ้าของร้านมองหน้าหนุ่มผมตั้ง แสยะยิ้มขึ้นมา “แฮะ ๆ อันนี้ให้ไม่ได้หรอกน้อง ของซื้อของขายน่ะ”
คราวนี้เจ้าของร้านกลับไม่ให้ สงสัยแผ่นรองเขียนจะแพงกว่ากระดาษแก้วโข
ปลายนิ่งไปทันทีเมื่อได้ยินเจ้าของร้านบอก แล้วค่อยเดินกลับไปจ่ายเงินค่าแผ่นรองเขียน เดินออกจากร้านเครื่องเขียนนี้ไป
ในที่สุดปลายก็ได้กระดาษแก้วมาแล้ว แถมยังได้แผ่นรองเขียนมาอีกด้วย
แต่ว่าเขาจะเอาทั้งสองอย่างนี้ไปทำอะไร?
(มีต่อครับ)
ปลาย นักสืบจำเป็น - File 20 : เพชฌฆาตบนถนน [บทเฉลย]
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เมื่อปลายพูดประโยคเก่งจบ เขาและพรรคพวกรีบบึ่งมอเตอร์ไซคขับตรงไปยังร้านเครื่องเขียนด้านหน้าคณะวิทยาศาสตร์อย่างรวดเร็ว
แต่เหมือนจะโชคไม่ดีสำหรับพวกเขา พอถึงร้านเครื่องเขียนก็พบเห็นเจ้าของร้านกำลังยืนดึงประตูร้านปิดอยู่
ปลายเห็นเข้ารีบกระโดดลงจากรถมอเตอร์ไซค์อย่างฉับไว วิ่งพุ่งตรงไปหาเขาทันที
“พี่! พี่! อย่าเพิ่งปิดครับ” ปลายตะโกนบอก
เจ้าของร้านหันขวับจ้องมองปลาย “มีอะไร?”
ปลายวิ่งไปหยุดอยู่ตรงหน้าเขา “ผมจะซื้อของหน่อย.. อย่าเพิ่งปิดได้มั้ยครับ”
“อะไร! จะปิดแล้ว ไว้ซื้อพรุ่งนี้” เจ้าของร้านพูดตอบ แล้วหันหน้ากลับเพื่อปิดประตูร้านต่อ
“ไม่ครับ ให้ผมซื้อเถอะ ผมต้องรีบซื้อ” ปลายยืนยันเสียงแข็ง
เจ้าของร้านยังไม่มีท่าทีใด ๆ ตอบ ดึงประตูต่ออย่างไม่สนใจ
“พี่ครับ... ผมต้องซื้อตอนนี้เท่านั้น ขอร้องล่ะ.. ขายให้ผมก่อนเถอะครับ” ปลายพูดต่อทันที พยายามขอร้องเจ้าของร้านให้ได้
แววตาของหนุ่มผมตั้งตอนนี้ดูมุ่งมั่นและแน่วแน่ทีเดียว
เหมือนเจ้าของร้านจะรู้สึกอะไรบางอย่างขึ้นมา เขาค่อย ๆ หันหน้ามามองปลาย จ้องอยู่นานทีเดียว
“อืม...ก็ได้” เจ้าของร้านพยักหน้าบอก “จะซื้ออะไรล่ะ?”
ในที่สุดเจ้าของร้านก็ยอมแล้ว
“กระดาษแก้วครับ” ปลายบอกทันที
“อือ..” เจ้าของร้านว่าแล้วก็เดินเข้าไปในร้านขายเครื่องเขียนของตัวเอง ปลายและพรรคพวกจึงเดินเข้าร้านตามทันที
เจ้าของร้านเข้าไปค้นหากระดาษแก้ว พอเจอแล้วจึงหยิบออกมาให้ปลายดู
“เอาสีไหน?”
“สีแดงครับ” ปลายชี้ไปยังกระดาษแก้วสีแดง “เท่าไหร่ครับ?”
เจ้าของร้านยิ้ม “เอาเถอะ ไม่ต้องจ่ายเงินหรอก พี่ให้ฟรี”
“อ้าว... ทำไมล่ะครับ?”
“อืม.. ดูจากท่าทางของน้องแล้ว คงมีเรื่องสำคัญมาก ๆ ถึงต้องรีบใช้กระดาษแก้วตอนนี้ พี่ไม่เอาเงินหรอก เอาไปเถอะ”
พอเจ้าของร้านพูดเสร็จ ก็ม้วนกระดาษแก้วนั้นส่งให้ปลายไป
“ขอบคุณมากเลยครับ” ปลายรีบยกมือขอบคุณ แล้วรับกระดาษแก้วนั้นมา
เมื่อปลายได้กระดาษแก้วตามที่ต้องการแล้ว จึงรีบออกจากร้าน เพื่อไปสรุปคดีให้สารวัตรสรวุทธฟังโดยเร็ว
แต่เขาก็หยุดชะงัก เพราะไปเห็นของสิ่งหนึ่งเข้า
มันคือ แผ่นรองเขียน
ปลายหยิบแผ่นรองเขียนที่วางอยู่บนชั้นขึ้นมา หันไปพูดกับเจ้าของร้านว่า
“พี่ครับ ผมขอแผ่นรองเขียนนี้ด้วยได้มั้ยครับ?”
น่าน... ปลายได้ที ขอเพิ่มอีกเลย
เจ้าของร้านมองหน้าหนุ่มผมตั้ง แสยะยิ้มขึ้นมา “แฮะ ๆ อันนี้ให้ไม่ได้หรอกน้อง ของซื้อของขายน่ะ”
คราวนี้เจ้าของร้านกลับไม่ให้ สงสัยแผ่นรองเขียนจะแพงกว่ากระดาษแก้วโข
ปลายนิ่งไปทันทีเมื่อได้ยินเจ้าของร้านบอก แล้วค่อยเดินกลับไปจ่ายเงินค่าแผ่นรองเขียน เดินออกจากร้านเครื่องเขียนนี้ไป
ในที่สุดปลายก็ได้กระดาษแก้วมาแล้ว แถมยังได้แผ่นรองเขียนมาอีกด้วย
แต่ว่าเขาจะเอาทั้งสองอย่างนี้ไปทำอะไร?
(มีต่อครับ)