สวัสดีค่ะจขกทเคยเปนโรคคลั่งผอมตอนปิดเทอมค่ะ(ตอนนี้กำลังเรียนมหาลัย) ที่เป็นโรคนี้น่าจะเพราะว่าตอนเด็กๆเปนเด็กอ้วนค่ะเลยโดนญาติๆล้อบ่อยๆ พอโตมาลดน้ำหนักได้ เลยไม่อยากกลับไปอ้วนอีกและอยากกินอะไรที่อยากกินโดยไม่กังวลเรื่องรูปร่างค่ะ ช่วงปิดเทอมหนัก45 (สูง160) เล่นเวท คาร์ดิโอ วิ่งแทบทุกวันเลยค่ะ กินวันละมื้อแต่พอกินทีก็กินเยอะมากๆเลยค่ะ ตอนนี้หนัก47 เพราะ ไม่ได้ออกกำลังกายเลยตั้งแต่มาเรียนเพราะจขกทรู้สึกเครียดเมื่อต้องคิดว่าจะไปออกกำลังค่ะ เหมือนช่วงที่เป็นโรคนี้ต้องออกกำลังให้ได้เยอะๆๆเพื่อเบิร์นออกให้ได้มากที่สุดทำให้รู้สึกเครียดค่ะ คิดว่าตัวเองหายแล้วในช่วงเทอมต้นแต่เปิดเทอมปลายมาได้เหมือนจะกลับมาเปนอีกเพราะรู้สึกว่าไขมันเพิ่มขึ้นและไม่กระชับเหมือนแต่ก่อน(จขกทจะโฟกัสไปที่รูปร่างมากกว่าน้ำหนักค่ะเพราะเป็นคนที่น้ำหนักขึ้นมาไม่กี่โลแต่ตัวจะอวบและนิ่มขึ้นมากจากไขมันค่ะ) ทำให้เครียดมาก นอนไม่หลับ ร้องไห้บ่อยๆ ไม่มีสมาธิในการเรียนและวิตกกังวลมากเลยค่ะ จะกินอะไรแต่ละทีก็จะคิดเยอะมากๆค่ะ รู้สึกอิจฉาคนที่กินอะไรก็ได้ไม่เห็นมากังวลเรื่องรูปร่างเลยจขกทแค่จับพุงแล้วมันนิ่มขึ้น หรือตอนนั่งที่จะรู้สึกว่าพุงเริ่มเป็นชั้น แก้มที่แต่ก่อนเคยจับแล้วไม่ติดมือแต่ตอนนี้นิ่มกว่าแต่ก่อน ก็ทำให้เครียดจนร้องไห้เลยค่ะ เลยคิดว่าตัวเองเริ่มไม่ไหวแล้ว ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อจะกระทบกับการเรียนและการใช้ชีวิตมากๆแน่ เลยอยากได้คำแนะนำในการเปลี่ยนความคิดที่ไม่กล้ากินกินไปเดี๋ยวก็อ้วน และเรื่องที่โฟกัสรูปร่างมากเกินไปค่ะ อยากปล่อยวางแต่ไม่รู้จะคิดยังไงดีอะค่ะ