1. สมมุติว่าผมเป็นรมต.ว่าการกระทรวงเกษตรฯ ผมเป็นคนดีถือศีลห้าเป็นประจำวันพระก็ถือศีลแปด การโกงกินไม่มีปรากฏ วันหนึ่งเกิดเหตุตั๊กแตนและหนูนาจำนวนมหาศาลมาทำลายไร่นาของชาวบ้านเสียหายนับพันๆไร่ ทุกคนประชุมกันแล้วสรุปว่าเราต้องมีมาตรการเฉพาะกิจ กำจัดศัตรูพืชอย่างเร่งด่วน ผมจึงออกโครงการจำกัดศัตรูพืชทั้วประเทศ โดยสั่งการคน และอุดหนุนอุปกรณ์ในการสังหาร 7 วันผ่านไปมีสัตว์ตายไปรวมๆประมาณสองแสนตัว ผมบาปมากไหมครับ? แน่นอนใจไม่อยากทำ แต่ต้องทำ จะบอกไม่เจตนาก็ไม่ใช่ เจตนาสั่งฆ่าเซ็นชื่อด้วยตัวเองเต็มๆ

2. เพื่อนคนหนึ่งบ้านรวยมากกกก ปู่เค้าไม่สบายหนักเข้าโรงพยาบาลมาเดือนกว่าแล้ว อาการมีแต่ทรุดๆ หมอบอกทำใจ อายุ 90 ปีแล้ว หลวงพ่อที่รู้จักแนะนำเพื่อนให้ไปปล่อยปลาสะเดาะเคราะห์ ด้วยความที่เพื่อนรวยมาก จึงไปตลาดซื้อปลาไปปล่อยยอดเงินห้าหมื่นกว่าบาท ปล่อยทีเดียวนับพันตัว ผมบอกเพื่อนว่า ทำไมไม่เอาเงินห้าหมื่น เดินไปที่โรงพยาบาลรัฐฯ แล้วไปถามจนท.เลยว่า มีผู้ป่วยยากจนจะผ่าตัดแล้วไม่มีเงิน หรือญาติผู้ป่วยที่ยากจนบ้างไหม? เอาไปให้เค้าครอบครัวละหมื่น ช่วยได้อีกห้าครอบครัวเลย เพื่อนบอกไม่ทำเพราะพระอาจารย์ที่นับถือบอกให้ซื้อปลาไปปล่อย ผมไปขัดแบบนี้ ถือว่าผมบาปไหมครับ?