เรื่องคร่าว ๆ คือ เรารู้สึกดีและคิดกับคน ๆ หนึ่ง เราเจอกันในแอพฯ เราได้คุยกันในแชท เขาเข้ามาทักเราก่อนก็คุยกันจนรู้สึกดี แต่มาวันนี้ทักเขาไป เขาอ่านแล้วแต่ไม่ตอบเลย เราก็ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ อยากถามความจริงว่าเพราะอะไร เขาไม่คิดกับเราแล้วหรอ แต่เขาไม่ตอบมาแล้วก็เลยหยุดดีกว่า แต่ตอนนี้เราเสียใจ และไม่รู้ควรทำอย่างไรกับความรู้สึกนี้ หรือเราคิดไปเองคนเดียว
รายละเอียด
เราลองเข้าแอพฯ หนึ่ง เราเคยเล่นมาก่อนแล้วแหละ แต่ตอนนั้นไม่มีอะไร ก็เลยเลิกเล่นมาสักพัก พอมาวันนี้ก็เลยเล่นอีกครั้ง ก็เหงา ๆ น่ะ แค่อยากลองดู อยากมีแฟนบ้าง เผื่อจะได้เจอ วันนั้นพอเราสมัครเข้า ก็เล่น ๆ ไม่มีอะไร แล้วก็มีเขานั่นแหละทักมา ก็ชวนคุย ถามโน่นนี้นั่น เราก็บอกเขานะว่าเราเป็นสาวสอง ไม่ใช้ผู้หญิงแต่กำเนิด ก็บอกเขาไป เผื่อเขาไม่โอเค แต่เขาก็บอกว่าไม่เห็นเป็นไร ก็คุยแล้วรู้สึกดีก็ไม่เป็นอะไร เราก็คุยต่อจนเรารู้สึกดี แล้วเขาก็ถามว่าถ้าไม่เล่นแอพนี้แล้วจะติดต่อกันยังไง เราก็เลยให้เฟซบุ๊คเขาไป แล้วเขาก็บอกให้ออกจากแอพ ฯ นี้ ไปคุยกันทางเฟซบุ๊คแทนดีกว่า เขาแอดมาเราก็คุยกันต่อ ก็บอกเลยว่ารู้สึกดีมาก มันเป็นความรู้สึกดี ๆ ครั้งแรกที่มีคนคุย เพราะเกิดมาไม่เคยมีแฟนหรือมีคนคุยแบบนี้เลย เราก็เลยลองเปิดใจคุยด้วย เขาก็ชวนคุยต่าง ๆ นานา แล้วก็มีคุยเรื่อง 18 + ด้วย เราก็เขิน เขาก็บอกเขินเรา ประมาณนี้ แต่เราก็เปิดใจคุย เขาถามทะลึ่งมาบ้างเราก็ตอบไป ก็ไม่ได้คิดอะไรก็คุยแบบธรรมชาติ เขาก็บอกรู้สึกอย่างนั้นอย่างนี้กับเรา อยากเจอ อยากไปหา แต่เราก็บอกว่ายังไม่พร้อม รอเวลาสักหน่อยไหม ก็คุยกันจนเกือบเช้า วันรุ่งขึ้น ก็ทักไปหาเขาอีก เขาก็โทรมาหา มีวิดีโอคอลกันนิดหน่อย ทั้งหมดนี้เราคุยกันอยู่แค่ 2 วัน แต่เรารู้สึกดีนะที่เขามาคุย ก็มีคิดกับเขาบ้างแหละ มาวันนี้ทักไป อ่านแล้วแต่เขาไม่ตอบ เขาเงียบไปเลยและเราก็ไม่รู้ว่าเขาจะอะไรยังไงต่อ เรากลัวว่ามันเป็นแค่ความรู้สึกที่เรามีแค่ฝ่ายเดียว ซึ่งมันก็อาจจะจริง
เรารู้ว่าที่ผ่านมามันดูง่ายไป เราไม่ได้โทษเขาหรอก ได้แต่คิดโทษตัวเองที่คิดมากไป ตอนนี้ก็นึกถึงเขา คิดแล้วก็น้ำตาไหล ความเป็นความรู้สึกที่เราเสียใจ เราคิดมาก ใช่! ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้ เราไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร อยากได้คำตอบให้แน่ชัดจากเขาแต่เขาไม่ตอบ หรือว่าการไม่ตอบคือคำตอบที่ชัดเจนแล้ว... ใช่ไหม อยากได้คำปลอบใจ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ๆ แล้วก็คงต้องให้เวลาทำหน้าที่ของมันให้เราค่อย ๆ ลืมเรื่องนี้ไป
เราควรจัดการกับความรู้สึกนี้อย่างไรดี
รายละเอียด
เราลองเข้าแอพฯ หนึ่ง เราเคยเล่นมาก่อนแล้วแหละ แต่ตอนนั้นไม่มีอะไร ก็เลยเลิกเล่นมาสักพัก พอมาวันนี้ก็เลยเล่นอีกครั้ง ก็เหงา ๆ น่ะ แค่อยากลองดู อยากมีแฟนบ้าง เผื่อจะได้เจอ วันนั้นพอเราสมัครเข้า ก็เล่น ๆ ไม่มีอะไร แล้วก็มีเขานั่นแหละทักมา ก็ชวนคุย ถามโน่นนี้นั่น เราก็บอกเขานะว่าเราเป็นสาวสอง ไม่ใช้ผู้หญิงแต่กำเนิด ก็บอกเขาไป เผื่อเขาไม่โอเค แต่เขาก็บอกว่าไม่เห็นเป็นไร ก็คุยแล้วรู้สึกดีก็ไม่เป็นอะไร เราก็คุยต่อจนเรารู้สึกดี แล้วเขาก็ถามว่าถ้าไม่เล่นแอพนี้แล้วจะติดต่อกันยังไง เราก็เลยให้เฟซบุ๊คเขาไป แล้วเขาก็บอกให้ออกจากแอพ ฯ นี้ ไปคุยกันทางเฟซบุ๊คแทนดีกว่า เขาแอดมาเราก็คุยกันต่อ ก็บอกเลยว่ารู้สึกดีมาก มันเป็นความรู้สึกดี ๆ ครั้งแรกที่มีคนคุย เพราะเกิดมาไม่เคยมีแฟนหรือมีคนคุยแบบนี้เลย เราก็เลยลองเปิดใจคุยด้วย เขาก็ชวนคุยต่าง ๆ นานา แล้วก็มีคุยเรื่อง 18 + ด้วย เราก็เขิน เขาก็บอกเขินเรา ประมาณนี้ แต่เราก็เปิดใจคุย เขาถามทะลึ่งมาบ้างเราก็ตอบไป ก็ไม่ได้คิดอะไรก็คุยแบบธรรมชาติ เขาก็บอกรู้สึกอย่างนั้นอย่างนี้กับเรา อยากเจอ อยากไปหา แต่เราก็บอกว่ายังไม่พร้อม รอเวลาสักหน่อยไหม ก็คุยกันจนเกือบเช้า วันรุ่งขึ้น ก็ทักไปหาเขาอีก เขาก็โทรมาหา มีวิดีโอคอลกันนิดหน่อย ทั้งหมดนี้เราคุยกันอยู่แค่ 2 วัน แต่เรารู้สึกดีนะที่เขามาคุย ก็มีคิดกับเขาบ้างแหละ มาวันนี้ทักไป อ่านแล้วแต่เขาไม่ตอบ เขาเงียบไปเลยและเราก็ไม่รู้ว่าเขาจะอะไรยังไงต่อ เรากลัวว่ามันเป็นแค่ความรู้สึกที่เรามีแค่ฝ่ายเดียว ซึ่งมันก็อาจจะจริง
เรารู้ว่าที่ผ่านมามันดูง่ายไป เราไม่ได้โทษเขาหรอก ได้แต่คิดโทษตัวเองที่คิดมากไป ตอนนี้ก็นึกถึงเขา คิดแล้วก็น้ำตาไหล ความเป็นความรู้สึกที่เราเสียใจ เราคิดมาก ใช่! ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้ เราไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร อยากได้คำตอบให้แน่ชัดจากเขาแต่เขาไม่ตอบ หรือว่าการไม่ตอบคือคำตอบที่ชัดเจนแล้ว... ใช่ไหม อยากได้คำปลอบใจ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ๆ แล้วก็คงต้องให้เวลาทำหน้าที่ของมันให้เราค่อย ๆ ลืมเรื่องนี้ไป