คือเราอยากหาที่ระบายและก็ขอความคิดเห็นจากคนอื่นคะ ความสัมพันธ์แบบนี้มันอึดอัดมากเลยคะซึ่งจขกท.กำลังเผชิญอยู่
ตามหัวข้อกระทู้เลยคะ จขกท.ตอนนี้เป็นเฟรชชี่คะ แน่นอนคะว่าต้องได้เจอกับสังคมใหม่ๆเพื่อนใหม่อะไรใหม่ๆกว่าเดิมและก็โลกที่กว้างขึ้นกว่าเดิมด้วย
เรื่องมีอยู่ว่า คือเรามีพี่รหัสคนนึงคะเป็นผช ตอนรับน้องก็ยังไม่ได้สนิทกันเลย รู้ตัวอีกทีก็พึ่งมาสนิทกันตอนหมดรับน้อง มีอะไรก็ถามพี่เค้าตลอดพี่เค้าก็จะทักมาคุยด้วยตลอดในแชทเราก็คุยกับพี่เค้า คือตอนแรกเราไม่ได้คิดอะไรเลยจริงๆ คิดแค่ว่าพี่เค้าคงเหงามั้งแล้วอีกอย่างเราเป็นปี1ด้วยเค้าคงอยากสนิทกับน้องอะไรอย่างงี้ แต่พี่เค้าก็ทักมาคุยเกือบทุกวัน วันไหนเราไม่ตอบพี่เค้าก็จะทักมาถามเรื่องการบ้านบ้าง และเวลาที่เค้าไปกินเหล้าเค้าก็จะโทรมาชวนเราเราก็ไปบ้างไม่ไปบ้างคือหลายครั้ง แล้วมีอยู่ครั้งนึงเค้าโทรมาชวนแต่เราไม่อยากไปเพราะไม่มีเพื่อนไปด้วยละเราก็กำลังกลับหอเค้าก็โทรมาบอกว่าจะมารับ (อันนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเค้าล้อเล่นรึป่าว แต่เค้าเป็นคนขี้เล่นกวนตีนมากด้วย) เราก็บอกไปว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวไว้วันหลังก็ได้ เราคิดว่าเค้าจะโทรมาชวนแค่นี้แต่เป็นไปว่าเค้าโทรมาชวนคุยเรื่องนู้นเรื่องนี้ไปเรื่อยไม่ยอมวางซักทีเราก็คุยด้วยเกือบชั่วโมง
และก็เวลาที่เราไปกินเหล้ากับพี่เค้าเวลากลับหอเค้าก็จะทักมาถามว่าถึงยัง แล้วมีวันนึงเราต้องไปทำกิจกรรมที่มอแล้วเลิกดึกพี่เค้าก็เดินมาถามว่ากลับยังไงเราก็บอกไปว่ากลับแท้กซี่กับเพื่อน เค้าก็บอกว่าเดี๋ยวกลับด้วยกันเพราะเค้าเอารถมาแต่เราก็ไม่ได้กลับกับพี่เค้าเพราะว่ามีรุ่นพี่ที่อยู่ใกล้ๆหอมาชวนกลับพร้อมกันเราหาพี่เค้าไม่เจอเราก็เลยทักไปบอกพี่เค้าว่าเรากลับแล้วนะ แล้วพอเราถึงหอพี่เค้าตอบมาประมานว่าอ้าวอุส่ารออยู่บอกว่าจะกลับด้วยกันไม่มีเพื่อนกลับด้วย แล้วพี่เค้าก็งอนใส่เราเลย เราก็รู้สึกผิดมากๆเลยตอนนั้น แล้วพอมาตอนเช้าเป็นวันเสาร์เค้าก็ทักมาจะชวนไปซื้อของที่ห้างเพราะมันเซลล์อยู่เราก็เลยไปก็ไปถือว่าเป็นการไถ่โทษเรื่องเมื่อวาน พอเราเจอพี่เค้าเราก็นึกว่าเเพื่อนเค้าจะไปด้วยแต่มีเราไปกันด้วยกัน2คน นั่งในนรถเราก็แอบเกรงนิดๆแต่พี่เค้าก็ชวนคุยถามนู้นถามนี้จนถึง พอไปถึงเราก็เดินหาร้านนั้นกันแต่ก็หาไม่เจอซักทีเดินวนอยู่หลายรอบพอมาเจออีกทีคือร้านนั้นยังไม่เปิดคะ - - เพราะห้างพึ่งปรับปรุงใหม่
ก็กลายเป็นว่าเราไปเดินเล่นห้างกัน5555 ไปเล่นเกมหยอดตู้ ซักพักเราก็กลับกัน พอกลับมาเพื่อนก็ถามเราว่าไปไหนมาและเพื่อนก็บอกว่าพี่รหัสดีเนอะชวนไปไหนด้วย นั้นก็เป็นครั้งแรกที่เราไปไหนกับพี่เค้า2คน จนหลายๆวันผ่านไปเพื่อนเราก็เริ่มแซวๆว่าเห้ยพี่รหัสน้องรหัสอะไรวะคุยกันทุกวัน เราก็แอบคิดเล็กๆในใจแต่ก็ไม่อยากคิดมากเพราะกลัวจะเสียความเป็นสายรหัสกัน แล้วก็เริ่มมีเพื่อนพี่เค้าคนแซวเวลาเราเดินผ่านบ้าง เวลาเจอบ้าง และก็มีพี่ที่รู้จักกันถามว่าเป็นอะไรกันเราก็บอกไปว่าเป็นพี่รหัสกัน คือตอนนั้นเราก็ไม่เข้าใจว่าพี่เค้าจะถามทำไม
คือเราก็คุยกับพี่เค้าทุกวันเลยแล้วพี่เค้าก็มาช่วยทำงานครั้งนึง แล้วพอตอนกลับเจอรุ่นพี่อีกคนนึงเค้าก็แซวๆ จนมาถึงเดือนที่แล้วคะ เราก็ได้ไปงานงานนึงเป็นงานเกี่ยวกับรถกับพวกพี่เค้ามีเพื่อนเรากับเพื่อนพี่เค้าไปด้วย เราไปเราเห็นพี่เค้าดูมีความสุขมากๆเลยเวลาอยู่กับเพื่อนอยู่กับสิ่งที่เค้าชอบจนเหมือนเค้าลืมไปเลยว่าเรามาด้วย555 แต่เราก็ไม่ค่อยได้คุยกับเค้าเท่าไหร่เพราะส่วนใหญ่เค้าจะอยู่กับเพื่อนเราก็อยู่กับเพื่อนเรา พอหลังจากวันนั้นเค้าก็หายไปเลยไม่มีทักมาด้วยว่าถึงหอยังหรืออะไรยังไง เราก็รู้สึกแปลกๆ คิดว่าเค้าอาจจะไม่พอใจเรารึป่าวที่เราขอออกมาเดิยแยกกับเพื่อนเราก็คิดมากเลย แล้วหลังจากวันนั้นเราก็ไม่ได้คุยกับพี่เค้าเลยประมาน5วัน
จนเราทักพี่เค้าไปเอง ละก็คุยกันเหมือนเดิม ละเราก็เริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าเรารู้สึกยังไงกันแน่เราสับสนมากอีกใจนึงก็ไม่กล้าคิดเพราะกลัวจะเสียความเป็นพี่รหัสกันT^T เรารู้สึกเลยว่าตอนที่เราไม่ได้คุยกับพี่เค้าเราว้าวุ่นมากๆๆๆๆๆละก็หงุดหงิดตัวเองด้วย เราปรึกษาเพื่อนเพื่อนก็บอกว่าพี่เค้าดูชอบๆเราแต่เราก็ไม่อยากคิดไปเอง จนมีวันนึงเราเมา ละเราตื่นมาตอนดึกเราทักไปหาเค้าว่าเรามีเรื่องอยากคุยด้วย เค้าเลยบอกให้เราออกมาคุยด้วย คือเค้าก็พึ่งกลับมาจากที่กินเหล้าเหมือนกัน เราก็คุยกันเค้าก็ถามเราว่าเราเป็นอะไรไหนบอกมา เราเป็นคนปากแข็งมากๆๆแต่ในใจนี้พูดออกไปหมดละนะแต่ปากมันไม่ยอมพูดจนพี่เค้าทำให้เราจนมุมจนเราต้องพูดออกมาว่าเรารู้สึกยังไง เค้าก็บอกว่าเค้ารู้หมดแหละเค้าดูออกนะแต่อยากให้เราพูดมาก่อนให้แน่ใจ แต่เค้าก็คิดเหมือนกันกับเราแต่เค้าก็ไม่กล้าพูดเหมือนกันเพราะกลัวเราไม่ได้คิดแบบนี้ คือในใจตอนนั้นเราไม่สนแล้วว่าเค้าเป็นพี่รหัสจะจบยังไงก็ชั่งขอให้ได้พูดไปตามที่คิด
พอมาตอนเดือนที่แล้วตอนนั้นมันเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆเลยเราไม่ได้เจออะไรแบบนี้มานานแล้วหลังจากเลิกกับแฟนคนแรกไป2ปีกว่า มันยิ่งทำให้เราแน่ใจในความรู้สึกตัวเองยิ่งมากขึ้น หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาเราคิดว่าแบบคงเรียกว่าคนคุยกันจริงๆแล้วซินะ มันดีมากๆเลย คือพี่เค้านิสัยเหมือนเรามากๆขี้เล่นตลกชอบกวนตีนและก็ปากเสียในบางครั้ง เรารู้สึกว่าเวลาเราอยูกับเค้าเค้าทำให้เรายิ้มตลอดหัวเราะได้ตลอด
แต่พอมาถึงตอนนี้มันเหมือนกับว่ามันน้อยลงทุกทีหรือเราต้องการมากขึ้นรึป่าว เราไม่รู้แต่เราว่าเราต้องการมากขึ้นเพราะเวลาเราไปไหนเราก็อยากให้เค้าไปด้วยกันกับเรา เวลาเราทำไรเราก็จะคอยตอบแชทตลอดถึงไม่ว่างยังไง แต่เหมือนกันตอนนี้เค้าก็ดูเริ่มไม่ค่อยแน่ใจอะไรกับเราซักเท่าไหร่เราก็ฃอบแอบเก็บมาคิดนอยๆคนเดียว เวลาเจอกันที่มอก็ไม่เหมือนกันตอนแรกเลยเค้าคงเขินเราก็เขินด้วยแหละ เลยไม่ได้คุยกันที่เลยเจอกันและอีกอย่างเวลาเรียนก็ไม่ตรงกันเลยไม่ค่อยได้เจอกัน คือตอนนี้เราน้อยใจเค้าบ่อยมากๆๆ เราคิดว่าตอนมันอึดอัดสุดกลัวหลายๆเรื่อง แล้วมีพี่เคยพูดกับเราว่าถ้าคบกับพี่รหัสแล้วถ้าเลิกกันจะมองหน้ากันไม่ติด เรายิ่งคิดมากกว่าเดิมเลย แต่เรายังไม่ได้คบกันเรากลัวที่ว่าตอนนี้มันเริ่มไม่โอเคเหมือนตอนแรกแล้ว เรากลัวมันจบแบบไม่โอเคกัน
เราควรจะทำยังไงต่อไปดีคะ คือตอนนี้เราบอกได้เลยว่าเรากลับไปไม่รู้สึกอะไรไม่ได้แล้ว
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านเรื่องของเรานะคะ เราแค่อยากระบายเฉยๆ
จะเป็นไปได้มั้ยกับความสัมพันธ์แบบนี้....
ตามหัวข้อกระทู้เลยคะ จขกท.ตอนนี้เป็นเฟรชชี่คะ แน่นอนคะว่าต้องได้เจอกับสังคมใหม่ๆเพื่อนใหม่อะไรใหม่ๆกว่าเดิมและก็โลกที่กว้างขึ้นกว่าเดิมด้วย
เรื่องมีอยู่ว่า คือเรามีพี่รหัสคนนึงคะเป็นผช ตอนรับน้องก็ยังไม่ได้สนิทกันเลย รู้ตัวอีกทีก็พึ่งมาสนิทกันตอนหมดรับน้อง มีอะไรก็ถามพี่เค้าตลอดพี่เค้าก็จะทักมาคุยด้วยตลอดในแชทเราก็คุยกับพี่เค้า คือตอนแรกเราไม่ได้คิดอะไรเลยจริงๆ คิดแค่ว่าพี่เค้าคงเหงามั้งแล้วอีกอย่างเราเป็นปี1ด้วยเค้าคงอยากสนิทกับน้องอะไรอย่างงี้ แต่พี่เค้าก็ทักมาคุยเกือบทุกวัน วันไหนเราไม่ตอบพี่เค้าก็จะทักมาถามเรื่องการบ้านบ้าง และเวลาที่เค้าไปกินเหล้าเค้าก็จะโทรมาชวนเราเราก็ไปบ้างไม่ไปบ้างคือหลายครั้ง แล้วมีอยู่ครั้งนึงเค้าโทรมาชวนแต่เราไม่อยากไปเพราะไม่มีเพื่อนไปด้วยละเราก็กำลังกลับหอเค้าก็โทรมาบอกว่าจะมารับ (อันนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเค้าล้อเล่นรึป่าว แต่เค้าเป็นคนขี้เล่นกวนตีนมากด้วย) เราก็บอกไปว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวไว้วันหลังก็ได้ เราคิดว่าเค้าจะโทรมาชวนแค่นี้แต่เป็นไปว่าเค้าโทรมาชวนคุยเรื่องนู้นเรื่องนี้ไปเรื่อยไม่ยอมวางซักทีเราก็คุยด้วยเกือบชั่วโมง
และก็เวลาที่เราไปกินเหล้ากับพี่เค้าเวลากลับหอเค้าก็จะทักมาถามว่าถึงยัง แล้วมีวันนึงเราต้องไปทำกิจกรรมที่มอแล้วเลิกดึกพี่เค้าก็เดินมาถามว่ากลับยังไงเราก็บอกไปว่ากลับแท้กซี่กับเพื่อน เค้าก็บอกว่าเดี๋ยวกลับด้วยกันเพราะเค้าเอารถมาแต่เราก็ไม่ได้กลับกับพี่เค้าเพราะว่ามีรุ่นพี่ที่อยู่ใกล้ๆหอมาชวนกลับพร้อมกันเราหาพี่เค้าไม่เจอเราก็เลยทักไปบอกพี่เค้าว่าเรากลับแล้วนะ แล้วพอเราถึงหอพี่เค้าตอบมาประมานว่าอ้าวอุส่ารออยู่บอกว่าจะกลับด้วยกันไม่มีเพื่อนกลับด้วย แล้วพี่เค้าก็งอนใส่เราเลย เราก็รู้สึกผิดมากๆเลยตอนนั้น แล้วพอมาตอนเช้าเป็นวันเสาร์เค้าก็ทักมาจะชวนไปซื้อของที่ห้างเพราะมันเซลล์อยู่เราก็เลยไปก็ไปถือว่าเป็นการไถ่โทษเรื่องเมื่อวาน พอเราเจอพี่เค้าเราก็นึกว่าเเพื่อนเค้าจะไปด้วยแต่มีเราไปกันด้วยกัน2คน นั่งในนรถเราก็แอบเกรงนิดๆแต่พี่เค้าก็ชวนคุยถามนู้นถามนี้จนถึง พอไปถึงเราก็เดินหาร้านนั้นกันแต่ก็หาไม่เจอซักทีเดินวนอยู่หลายรอบพอมาเจออีกทีคือร้านนั้นยังไม่เปิดคะ - - เพราะห้างพึ่งปรับปรุงใหม่
ก็กลายเป็นว่าเราไปเดินเล่นห้างกัน5555 ไปเล่นเกมหยอดตู้ ซักพักเราก็กลับกัน พอกลับมาเพื่อนก็ถามเราว่าไปไหนมาและเพื่อนก็บอกว่าพี่รหัสดีเนอะชวนไปไหนด้วย นั้นก็เป็นครั้งแรกที่เราไปไหนกับพี่เค้า2คน จนหลายๆวันผ่านไปเพื่อนเราก็เริ่มแซวๆว่าเห้ยพี่รหัสน้องรหัสอะไรวะคุยกันทุกวัน เราก็แอบคิดเล็กๆในใจแต่ก็ไม่อยากคิดมากเพราะกลัวจะเสียความเป็นสายรหัสกัน แล้วก็เริ่มมีเพื่อนพี่เค้าคนแซวเวลาเราเดินผ่านบ้าง เวลาเจอบ้าง และก็มีพี่ที่รู้จักกันถามว่าเป็นอะไรกันเราก็บอกไปว่าเป็นพี่รหัสกัน คือตอนนั้นเราก็ไม่เข้าใจว่าพี่เค้าจะถามทำไม
คือเราก็คุยกับพี่เค้าทุกวันเลยแล้วพี่เค้าก็มาช่วยทำงานครั้งนึง แล้วพอตอนกลับเจอรุ่นพี่อีกคนนึงเค้าก็แซวๆ จนมาถึงเดือนที่แล้วคะ เราก็ได้ไปงานงานนึงเป็นงานเกี่ยวกับรถกับพวกพี่เค้ามีเพื่อนเรากับเพื่อนพี่เค้าไปด้วย เราไปเราเห็นพี่เค้าดูมีความสุขมากๆเลยเวลาอยู่กับเพื่อนอยู่กับสิ่งที่เค้าชอบจนเหมือนเค้าลืมไปเลยว่าเรามาด้วย555 แต่เราก็ไม่ค่อยได้คุยกับเค้าเท่าไหร่เพราะส่วนใหญ่เค้าจะอยู่กับเพื่อนเราก็อยู่กับเพื่อนเรา พอหลังจากวันนั้นเค้าก็หายไปเลยไม่มีทักมาด้วยว่าถึงหอยังหรืออะไรยังไง เราก็รู้สึกแปลกๆ คิดว่าเค้าอาจจะไม่พอใจเรารึป่าวที่เราขอออกมาเดิยแยกกับเพื่อนเราก็คิดมากเลย แล้วหลังจากวันนั้นเราก็ไม่ได้คุยกับพี่เค้าเลยประมาน5วัน
จนเราทักพี่เค้าไปเอง ละก็คุยกันเหมือนเดิม ละเราก็เริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าเรารู้สึกยังไงกันแน่เราสับสนมากอีกใจนึงก็ไม่กล้าคิดเพราะกลัวจะเสียความเป็นพี่รหัสกันT^T เรารู้สึกเลยว่าตอนที่เราไม่ได้คุยกับพี่เค้าเราว้าวุ่นมากๆๆๆๆๆละก็หงุดหงิดตัวเองด้วย เราปรึกษาเพื่อนเพื่อนก็บอกว่าพี่เค้าดูชอบๆเราแต่เราก็ไม่อยากคิดไปเอง จนมีวันนึงเราเมา ละเราตื่นมาตอนดึกเราทักไปหาเค้าว่าเรามีเรื่องอยากคุยด้วย เค้าเลยบอกให้เราออกมาคุยด้วย คือเค้าก็พึ่งกลับมาจากที่กินเหล้าเหมือนกัน เราก็คุยกันเค้าก็ถามเราว่าเราเป็นอะไรไหนบอกมา เราเป็นคนปากแข็งมากๆๆแต่ในใจนี้พูดออกไปหมดละนะแต่ปากมันไม่ยอมพูดจนพี่เค้าทำให้เราจนมุมจนเราต้องพูดออกมาว่าเรารู้สึกยังไง เค้าก็บอกว่าเค้ารู้หมดแหละเค้าดูออกนะแต่อยากให้เราพูดมาก่อนให้แน่ใจ แต่เค้าก็คิดเหมือนกันกับเราแต่เค้าก็ไม่กล้าพูดเหมือนกันเพราะกลัวเราไม่ได้คิดแบบนี้ คือในใจตอนนั้นเราไม่สนแล้วว่าเค้าเป็นพี่รหัสจะจบยังไงก็ชั่งขอให้ได้พูดไปตามที่คิด
พอมาตอนเดือนที่แล้วตอนนั้นมันเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆเลยเราไม่ได้เจออะไรแบบนี้มานานแล้วหลังจากเลิกกับแฟนคนแรกไป2ปีกว่า มันยิ่งทำให้เราแน่ใจในความรู้สึกตัวเองยิ่งมากขึ้น หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาเราคิดว่าแบบคงเรียกว่าคนคุยกันจริงๆแล้วซินะ มันดีมากๆเลย คือพี่เค้านิสัยเหมือนเรามากๆขี้เล่นตลกชอบกวนตีนและก็ปากเสียในบางครั้ง เรารู้สึกว่าเวลาเราอยูกับเค้าเค้าทำให้เรายิ้มตลอดหัวเราะได้ตลอด
แต่พอมาถึงตอนนี้มันเหมือนกับว่ามันน้อยลงทุกทีหรือเราต้องการมากขึ้นรึป่าว เราไม่รู้แต่เราว่าเราต้องการมากขึ้นเพราะเวลาเราไปไหนเราก็อยากให้เค้าไปด้วยกันกับเรา เวลาเราทำไรเราก็จะคอยตอบแชทตลอดถึงไม่ว่างยังไง แต่เหมือนกันตอนนี้เค้าก็ดูเริ่มไม่ค่อยแน่ใจอะไรกับเราซักเท่าไหร่เราก็ฃอบแอบเก็บมาคิดนอยๆคนเดียว เวลาเจอกันที่มอก็ไม่เหมือนกันตอนแรกเลยเค้าคงเขินเราก็เขินด้วยแหละ เลยไม่ได้คุยกันที่เลยเจอกันและอีกอย่างเวลาเรียนก็ไม่ตรงกันเลยไม่ค่อยได้เจอกัน คือตอนนี้เราน้อยใจเค้าบ่อยมากๆๆ เราคิดว่าตอนมันอึดอัดสุดกลัวหลายๆเรื่อง แล้วมีพี่เคยพูดกับเราว่าถ้าคบกับพี่รหัสแล้วถ้าเลิกกันจะมองหน้ากันไม่ติด เรายิ่งคิดมากกว่าเดิมเลย แต่เรายังไม่ได้คบกันเรากลัวที่ว่าตอนนี้มันเริ่มไม่โอเคเหมือนตอนแรกแล้ว เรากลัวมันจบแบบไม่โอเคกัน
เราควรจะทำยังไงต่อไปดีคะ คือตอนนี้เราบอกได้เลยว่าเรากลับไปไม่รู้สึกอะไรไม่ได้แล้ว
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านเรื่องของเรานะคะ เราแค่อยากระบายเฉยๆ