ผู้หญิงอายุจะ30 อกหักมา6เดือนแล้ว ทำใจได้แต่บางทีเหงามาก

ปกติดูแต่กระทู้ไม่เคยเข้ามาโพสเอง แต่อยากระบายมากเลยค่ะ
เราเรียนโทหางานไปตปท.กลับมาได้งานทุ่มกะงานเต็มที่ กว่าจะเริ่มจะสนใจความรักก็27-28 แล้ว ตอนนั้นรู้ด้วยว่ามันแอบสายไป

แล้วก็เจอคนนึงที่เข้ามาค่ะ เรารู้สึกว่าเขาเข้ากับเราได้ดีมาก เราชอบเล่นเกม ดูการ์ตูน มีออกกำลังกายบ้าง เที่ยวห้างบ้าง ตะเวนกินบ้าง เขาเป็นแบบนั้นหมดเลย แล้วจากที่เป็นคนทำอะไรเองคนเดียวมาตลอด ขับรถ ซ่อมไฟ ล้างแอร์ จั๊มพ์แบต ฯลฯ

พอมันมีคนทำให้ตอนนั้นเรารู้สึกปลื้มปริ่มมากค่ะ .... แค่นิดเดียวก็โคตรจะดีใจแล้ว 
เราเลยตัดสินใจบอกเขาว่าขอคุยค่ะ (คุยในนี้คือคุยดูใจค่ะ ) เราอยากดูๆเขาไปก่อน ไม่ได้อยากจะเร่ง เผื่อไม่ใช่ขึ้นมา เขาก็โอเคนะคะ เขาบอกว่าเขาเรื่อยๆไม่รีบอยู่ละ อยากคุยๆเหมือนกัน

จนมาวันหนึ่ง เราทักเขาไปแล้วเขาถามคำตอบคำกลับมา เราก็คิดว่าเขาไม่ค่อยว่างค่ะ เลยไม่ได้อะไร 

คืนนั้นเองเขาขอลาจากเราค่ะ เขาบอกว่ามีเด็กผู้หญิงวัยเพิ่งจบที่เขาเคยชอบ กลับมาหาเขาแล้วขอคบ เขาบอกว่าเขาขอคบกับผญ.คนนั้นได้ไหม..
พอคุยกันแล้ว เขาก็ตั้งสเตตัสrelationshipในวันถัดมา เลยค่ะ...


เรานี่ไปไม่ถูกเลย เราก็อายุปูนนี้แล้ว เจอใครเข้ามาในชีวิตก็รีบคว้า แต่....คนที่เข้ามาตอนนี้เขาก็ไปแล้ว..ไปแบบติดจรวดเลยค่ะ
เราพยายามอยู่ด้วยตัวเองค่ะ พยายามหาอะไรทำมากขึ้น ทำงานมากขึ้น ออกกำลังกายมากขึ้น ทำให้ตัวเองดูดีขึ้น ซึ่ง มันดูดีขึ้นมากเลยนะคะ แล้วก็ซื้อตั๋วเครื่องบินไปเที่ยวให้หนำใจ 

แต่ยังไงเราก็เหงาอยู่ดี บางคืนร้องไห้กับชะตาชีวิตก็มีค่ะ  T T 

นี่ที่เรียกว่า ปากบอกไหวน้ำตาไหลถึงตรีนจริงๆค่ะ

เราอยู่คอนโดคนเดียว เห็นคนอยู่ด้วยกันเป็นคู่ บางทีก็เหงานะคะ แอบมองอย่างเหงาๆ 
คืนที่เหงาที่สุดก็คือ ป่วยหนัก แล้วไม่มีใครพาไปหาหมอ ที่บ้านไม่ค่อยอยู่บ้านค่ะชอบไปตจว.กัน 
เราขับรถพาสังขารตัวเองไปหาหมอ เกือบไม่ไหวเลยค่ะ 

ตอนนั้นป่วยจนเหงาไม่ออกจริงๆนะคะ

------

เล่ามาถึงตรงนี้ จริงๆแล้วอยากจะถามทุกคน ว่าเรายังมีสิทธิ์เจอคนอื่นไหมคะ เราพยายามหากิจกรรม ลงคอร์สนั้นนี่ แต่ก็เจอแต่ผู้หญิง กับผู้ชายมีแฟนแล้ว ที่ทำงานก็มีแฟนกันหมดแล้ว ตอนนี้มืดมากค่ะ ลองApps ก็แล้ว 

ตอนนี้พยายามทำตัวให้มีความสุขค่ะ ขอบอกเลยว่าเราเหงาแค่ไม่กี่ชม.ต่อวัน เดี๋ยวก็หาย .... แต่ว่ามันจะเป็นแบบนี้ไปอีกนานไหมไม่รู้ค่ะ